Ή ποταμική;
Οσοι, μάλιστα, ασχολούνται με την ανάλυση της δύναμης των διαφόρων «συνιστωσών» της Κεντροαριστεράς επισημαίνουν πως σε όλες τις περιοχές όπου έχει οργανωτική παρουσία Το Ποτάμι, κοινώς στις αστικές σαν το λεκανοπέδιο της Αττικής, ο Ανδρουλάκης τα πήγε καλύτερα. Γιατί, αναφέρουν, οι ψηφοφόροι του Σταύρου ένιωσαν πιο κοντά στη δική του υποψηφιότητα. Η μόνη εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα ήταν η Πάτρα. Εύλογο, δεδομένης της παραδοσιακής σχέσης της πόλης με το ΠΑΣΟΚ. Για να επιστρέψουμε στο επιχείρημα περί ταξικής ψήφου, για να το στηρίξουν από το περιβάλλον της Γεννηματά κάνουν την αντιδιαστολή της Κηφισιάς με το Καματερό. Εκεί, Φώφη ψήφισε το 69,86% και τον αντίπαλό της το 30,14%. Παρεμπιπτόντως, ο μόνος δήμος της Δυτικής Αττικής όπου κατόρθωσε να υπερισχύσει ο Ανδρουλάκης ήταν της Ελευσίνας. Κι ο μοναδικός των βορείων προαστίων που πήρε η Γεννηματά, με οριακή διαφορά, ήταν το Μαρούσι. Αρα, με δυο λόγια, εκτός από το ταξικό κριτήριο ρόλο έπαιξε κι ο ποταμικός παράγοντας. Θα μπορούσε, δηλαδή, κανείς να υποστηρίξει ότι τελικά οι ψηφοφόροι του Θεοδωράκη συνέβαλαν στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Σε αντίθεση με εκείνους του Καμίνη, στους οποίους παρατηρήθηκε μεγάλη αποχή, κοντά στο 50%.