Ενα μικρό θρίλερ εκτυλίχθηκε χθες αναφορικά με την αυριανή επίσκεψη (με ημερησία εκδρομή μοιάζει) του προέδρου Τσίπρα στη λατρεμένη Πόλη του Φωτός. Βασικά δεν θα της έδινε κανείς σημασία, άλλωστε ο πρόεδρος, όπως αποδεικνύεται, λατρεύει τα ταξίδια, οπότε ένα ακόμη δεν θα έκανε τη διαφορά. Ομως αυτή η επίσκεψη, που έγινε μεγάλη προσπάθεια να λάβει έναν πιο επίσημο χαρακτήρα, μοιάζει να είναι μια φυγή από το ζοφερό παρόν. Αν μάλιστα συσχετισθεί από τους καλοθελητές που κάνουν «κρα» για κάτι τέτοια, με την αυριανή συζήτηση στη Βουλή, περί των έργων και των ημερών του συγκυβερνήτη της χώρας και υποστηρικτή του, αντιλαμβάνεται κανείς γιατί πήραν φωτιά τα τηλέφωνα μεταξύ Αθηνών και Παρισίων κατά τη χθεσινή ημέρα.
Το Πρωθυπουργικό Γραφείο αναζητούσε προφανώς ένα άλλοθι, για να αποκτήσει αυτό το ταξίδι ένα κάποιο ενδιαφέρον, για να μη λέει κι ο συγκυβερνήτης ότι έμεινε μόνος στον λάκκο των λεόντων, αύριο.
Τι αφορούσαν τα τηλεφωνήματα; Μα ένα ραντεβού, μια συνάντηση με τον πρόεδρο Μακρόν, ώστε το ταξίδι να λάβει έναν πιο επίσημο χαρακτήρα από αυτόν της βράβευσης του προέδρου Τσίπρα, αύριο το μεσημέρι από τον Δικηγορικό Σύλλογο Παρισίων. Αν και δεν είναι λίγο πράγμα να σε βραβεύει ο Δικηγορικός Σύλλογος της Πόλης του Φωτός (για απροσδιόριστους, επί του παρόντος λόγους –είμαι πολύ περίεργος δε να μάθω!), υποθέτω ότι για μια τόσο σοβαρή συζήτηση, όπως η αυριανή στη Βουλή, θα μπορούσε η σχετική εκδήλωση να μετακινηθεί για λίγες ημέρες.
To Μέγαρο Μαξίμου, βεβαίως παρουσιάζει την επίσκεψη του προέδρου Τσίπρα ως σημαντική και αναφέρει σχετικά ότι θα αποτελέσει το προοίμιο μιας άλλης επίσημης επίσκεψης, η οποία θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο και θα αποτελεί ανταπόδοση της επίσκεψης Μακρόν στην Αθήνα, τον περασμένο Ιούλιο, αν θυμάστε.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της τρόπον τινά «προετοιμασίας», ο πρόεδρος Αλέξης θα συνοδεύεται από ομάδα επιχειρηματιών, οι οποίοι θα έχουν, λέει, συνάντηση με εκπροσώπους του αντίστοιχου γαλλικού ΣΕΒ, προκειμένου να διευρύνουν τις προοπτικές συνεργασίας στον τομέα των επενδύσεων
Σε σχέση με το προηγούμενο, προφανώς το ενδιαφέρον εστιάζεται στο αν μεταξύ των γάλλων επιχειρηματιών συμπεριλαμβάνεται ο πρόεδρος της L’ Oreal Ζαν-Πολ Αγκόν, με τον οποίο είχε συναντηθεί εν κρυπτώ και παραβύστω τον περασμένο Ιανουάριο σε εκείνο το μυστηριώδες ταξίδι –μια Κυριακή –επιστρέφοντας από τη Λισαβόνα. Και φυσικά, εκτός της συνάντησης με τους γάλλους επιχειρηματίες, το κρίσιμο είναι αν θα υπάρξει συνάντηση με τον επικεφαλής της τράπεζας Rothschild, με τον οποίο είχε συναντηθεί επίσης τον Ιανουάριο και μετά μάθαμε ότι ο οίκος ανέλαβε, με ανάθεση, τη δουλειά της διαχείρισης του ελληνικού χρέους…
Κλείνω με τα του ταξιδιού στο Παρίσι, με μία απάντηση στο φλέγον ερώτημα τι θα κάνει τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας ο Πρωθυπουργός, για να μη βρίσκεται μεταξύ μας αύριο. Δεν έμαθα πολλά. Μόνο ότι θα θα γευματίσει με τους επιχειρηματίες σε παράρτημα γνωστότατου εστιατορίου του Παρισιού που ξεκίνησε τη λειτουργία του πριν από λίγο καιρό –μεταφέρω αυτολεξεί το μήνυμα που έλαβα από φίλη μου στο Παρίσι.
Ανάμεσα στο πλήθος των συγχαρητηρίων τηλεφωνημάτων και επιστολών που έλαβε η πρόεδρος Φώφη επί τη εκλογή της ως επικεφαλής του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς, συμπεριλαμβάνεται εκείνη του επικεφαλής του κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Τζιάνι Πιτέλα. Ο τύπος, που είναι εκείνος ο οποίος πάλεψε με μεγάλη επιμονή, είναι η αλήθεια, να βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο Τσίπρα από το παράθυρο στο κόμμα αυτό, διότι πιστεύει ότι στην πραγματικότητα αυτός είναι ο φυσικός ηγέτης της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα (θου Κύριε…), αφού λέει διάφορα ευχετήρια στην πρόεδρο Φώφη, καταλήγει (προς επίρρωση όλων των ανωτέρω):
«Είναι η κρίσιμη ώρα οι προοδευτικές δυνάμεις να πορευθούν μαζί, όπως ζήτησαν με την ψήφο τους οι χιλιάδες προοδευτικοί πολίτες».
Το θεωρώ παράλειψή μου, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Πληροφορούμενος ήδη από προχθές τις μεγάλες και πολυποίκιλες προσπάθειες που κατέβαλε ο καθηγητής Αλιβιζάτος ώστε με την έκδοση του τελικού αποτελέσματος της ψηφοφορίας για την ανάδειξη του ηγέτη του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς να δοθεί μια πρώτη σοβαρή εικόνα ενότητας με την κοινή εμφάνιση των δύο μονομάχων, της προέδρου Φώφης και του διεκδικητή Ανδρουλάκη, δεν έχω παρά να απονείμω εύσημα στον καθηγητή. Αποδείχθηκε χαλκέντερος, πίστεψε σε αυτή την ιστορία, ίσως περισσότερο από τον καθένα, εργάστηκε ανιδιοτελώς, και ο ίδιος και το γραφείο του, και έφερε σε πέρας μια αποστολή η οποία φαινόταν εξαρχής βουνό. Του ανήκει ένα μεγάλο κομμάτι της ολοκλήρωσης της διαδικασίας χωρίς… θύματα!
Ου Θαντ κανονικός, που λέγαμε παλιά…
Τηλεφωνική επικοινωνία με τον ηγέτη της «κίτρινης φυλής», τον αδάμαστο εργατοπατέρα Θύμιο Λυμπεροπουλο, αυτοπροσδιοριζόμενο ως «τζιχαντιστή» για τα συμφέροντα του κλάδου «του». Στη διάρκεια της «χαλαρής» συζήτησης, αφού προηγουμένως τα «έχωσε» για πολλοστή φορά στους «δικούς» του που δεν καταλαβαίνουν (όπου «δικοί» του, οι της ΝουΔού), ενημερώθηκα ότι βαίνει προς το τελικό στάδιο η υπόθεση του νομοσχεδίου, με το οποίο ο κλάδος των ταξί μετακινείται ως έχει, επιπλωμένος κ.λπ., στην περιοχή ΣΥΡΙΖΑ.
–Είναι στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, απ’ ό,τι μαθαίνω τελειώνει η επεξεργασία του και εισάγεται για συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ώστε μετά να ψηφιστεί στην Ολομέλεια, με ενημέρωσε ο Θύμιος.
Οφειλα να τον ενημερώσω ότι λογικά αυτό δεν πρόκειται να επισυμβεί πριν από τον καινούργιο χρόνο, διότι σε λίγο ξεκινάει η συζήτηση επί του προϋπολογισμού και θα μονοπωληθεί το ενδιαφέρον από αυτόν.
