Υπό την έννοια αυτή, νομίζω ότι το χθεσινό σκηνικό που έλαβε χώρα αναφορικά με την προγραμματισμένη για σήμερα συζήτηση στη Βουλή της υπόθεσης με τα σαουδαραβικά βλήματα και τη μεθεόρτια απαίτηση Τσίπρα να αναβληθεί είναι απολύτως ενταγμένο στο πλαίσιο που περιέγραψα προηγουμένως. Και χώνει όλο και πιο βαθιά τον πρόεδρο Αλέξη σε ένα σκοτεινό τούνελ, από το οποίο θα είναι θαύμα αν βγει ακέραιος. Ειδικά με αναφορές όπως η ακόλουθη (στην επιστολή προς Βούτση, για αναβολή της συζήτησης):
«Αν θα έχει (ο Μητσοτάκης) το πολιτικό σθένος να παρουσιαστεί στη διαδικασία ώστε να υποστηρίξει τα όσα ανυπόστατα έχει τόσες μέρες αναπαράξει η ΝΔ όσο και μεγάλη μερίδα του Τύπου».
Τα περί ευθυνών του ίδιου του Πρωθυπουργού στην υπόθεση τα υποστηρίζει με θέρμη ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος διαθέτει έναν πλούτο εγγράφων περί αυτήν. Και φωνάζει από χθες ότι υπάρχει και απόφαση του ΚΥΣΕΑ για την πώληση των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, με την ενεργό συμμετοχή του Βασίλη Παπαδόπουλου, αντιπροσώπου, μεσάζοντος, εκπροσώπου ή οτιδήποτε άλλο.
Αλλά γιατί βιάζεται τόσο πολύ δεν καταλαβαίνω. Φοβάται κάτι και θέλει να το προλάβει; Τον πήρε ο συγκυβερνήτης και δεκανίκι του και του είπε «με αφήνεις έκθετο», όπως διατείνονταν διάφοροι χθες το μεσημέρι στη γνωστή πλατεία (Κολωνακίου); Τον προειδοποίησε; Τον απείλησε; Του έδωσε να καταλάβει ότι «δεν είναι και πολύ καλή ιδέα να φύγεις και να μην είσαι αύριο (σήμερα) στη Βουλή»; Αγνωστο.
Ο κόσμος είναι κακός και γίνεται ακόμη χειρότερος όταν αφήνει τη φαντασία του ανεξέλεγκτη. Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι λέγονται πολλά και διάφορα για το τι εξανάγκασε τον πρόεδρο Αλέξη να αποστείλει μια μακροσκελέστατη επιστολή στον Πρόεδρο (της Βουλής) Βούτση για να του ζητήσει την αναβολή –θα μπορούσε να το κάνει μέσα σε μια αράδα και να τελειώνει το πράγμα.
Εμένα περισσότερο με απολογία προς τον συγκυβερνήτη και δεκανίκι του, μου έμοιασε, και δεν νομίζω ότι κάνω λάθος.
Ασε που έβαλε κι εκείνον τον Τζανακόπουλο να κάνει σχετική δήλωση –τέτοια πρεμούρα πια να καθησυχάσει τον άλλον που κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα…
Επίσης να ενημερώσω τον πρόεδρο Αλέξη, μήπως του διαφεύγει ότι ακόμη και αν δεν μετετίθετο η σημερινή συζήτηση, σε καμιά δεκαριά μέρες το θέμα θα επανέλθει προς συζήτηση στη Βουλή –αυτή τη φορά έπειτα από ερώτηση του Ανδρέα Λοβέρδου…
…Αν, στο μεταξύ, δεν έχει συλληφθεί, δηλαδή, και προφυλακισθεί! Ο Λοβέρδος παιδιά, ο Λοβέρδος, μην μπερδεύεστε. Τον οποίο ο υπουργός Κοτζιάς, της συνομοταξίας του συγκυβερνήτη – δεκανίκι της κυβέρνησης, απείλησε με… δεκαετή φυλάκιση, αν επιμείνει στη δημοσιοποίηση εγγράφων του υπουργείου Εξωτερικών για την υπόθεση.
Πέραν του πρωτοφανούς να γίνεται επίκληση διατάξεων που αφορούν κατασκοπευτικές ενέργειες (!!!) προκειμένου να ανακοπούν οι αποκαλύψεις, διερωτώμαι αν υπάρχει και τίποτε άλλο για το οποίο εμφανίζεται επισπεύδων ο υπουργός Κοτζιάς. Είναι, ας πούμε, μόνο η προειδοποίηση του πρεσβευτή μας στο Ριάντ ότι το πρόσωπο των ημερών, ο Βασιλάκης ο Παπαδόπουλος, όχι μόνο ΔΕΝ εκπροσωπεί τους Σαουδάραβες, αλλά τους είναι και παντελώς αδιάφορος ή υπάρχει και τίποτε ακόμη, πιο σοβαρό, λ.χ. μια αναφορά ΜΕΤΑ τη ματαίωση της συμφωνίας που κάνει τον Κοτζιά να σπεύδει εκών άκων να καλύψει όπως όπως… τα λεγόμενα ερυθρά οπίσθια της μαϊμούς;
Αλλά υπάρχουν και τα ευχάριστα, όπως για παράδειγμα η διπλή βράβευση σήμερα στο Παρίσι για τον πρόεδρο Τσίπρα, η οποία πραγματικά μας γεμίζει υπερηφάνεια όλους εμάς τους Ελληνες, διότι πότε έχει ξαναγίνει –διερωτώμαι –να βραβεύεται έλληνας Πρωθυπουργός δύο φορές σε μία μέρα στο εξωτερικό; Πότε; Ποτέ! θα απαντήσω, διότι εγώ δεν φείδομαι επαίνων όταν πρόκειται για κάτι τέτοια.
Η μία βράβευση μάλιστα είναι αυτή που με εξιτάρει περισσότερο. Αναφέρομαι στη βράβευση του λαοφιλούς ηγέτη μας, από το περιοδικό «Politique Internationale», το οποίο εκδίδει ένας κύριος Πατρίκ Βαϊσμάν, μέγας θαυμαστής επίσης (όπως και όλοι εμείς άλλωστε) του προέδρου Αλέξη. «Είναι της κατηγορίας Πολ Μέισον» μού εξήγησε γαλλοτραφής φίλος μου, αναφερόμενος στον «έρωτα» που είχε ο βρετανός δημοσιογράφος για τον Τσίπρα την περίοδο προ των εκλογών του 2015 και αμέσως μετά, και μας (τα) είχε «πρήξει» με τις μαγικές ικανότητές του που θα διέσωζαν τη χώρα.
Ο Πολ Μέισον «δεν μένει πια εδώ», αλλά ο κύριος Βαϊσμάν μένει Παρίσι και θα βραβεύσει σήμερα τον πρόεδρο Αλέξη σε μία σεμνή τελετή, η οποία θα είναι κλειστή για το κοινό στο πανάκριβο και… εμβληματικό George V (ήτοι Ζορζ Σενκ, άλλως πώς Γεώργιος Ε’) –ξενοδοχείο παρά το Σανζ Ελιζέ, αν έχετε, που θα έχετε, ακουστά!
Αυτό το ξενοδοχείο μπορεί στους πολλούς να μη λέει τίποτε, αλλά εγώ, ο οποίος σεμνύνομαι να υποστηρίζω ότι διαθέτω ως και… μνήμη ελέφαντα μπορώ να πω, υπενθυμίζω ότι το George V μπήκε για τα καλά στη ζωή μας τον Ιούνιο του 2004, όταν ο Ακης, ο μια σκέτη θλίψη Ακης (Τσοχατζόπουλος), τέλεσε εκεί τον γάμο του, που αποτέλεσε και την απαρχή όλων των δεινών του, με την κυρία Βίκυ Σταμάτη!..
Η βράβευση από τον θαυμαστή Τσίπρα εκδότη τού «Politique Internationale» κ. Βαϊσμάν θα συνοδευθεί από Petit Dejeuner, με τη συμμετοχή μόνο της ακολουθίας του προέδρου Αλέξη και μικρού αριθμού προσκεκλημένων. Τι είναι το Petit Dejeuner; Για τους μη γαλλοτραφείς, εξηγώ ότι πρόκειται για ένα πλούσιο πρωινό –καφές, ζεστά μυρωδάτα κρουασάν και αβγά (oeufs στα γαλλικά) benedict ή oeufs poches!
Θα κλείσω την πρωθυπουργική «παρισιάδα» με ένα… καλό νέο για τον υπουργό Κοτζιά: ένα (γαλλικό) πουλάκι μού ψιθύρισε ηλεκτρονικά ότι τον πρόεδρο Αλέξη συνοδεύει στο Παρίσι ο εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας, αν αυτό του λέει κάτι…