«Η κυρία Μέρκελ απέτυχε και είναι καιρός πλέον να φύγει από καγκελάριος της Γερμανίας». Αυτή ήταν η δήλωση που έκανε ο Αλεξάντερ Γκάουλαντ, κοινοβουλευτικός ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος AfD μετά το ναυάγιο της προσπάθειας να στήσει την κυβέρνηση «Τζαμάικα» με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους. «Βλέπουμε ότι και εδώ το ΑfD έχει αποτέλεσμα», συμπλήρωσε η Αλις Βάιντελ. «Φυσικά», όπως είπε, ελπίζει ότι το κόμμα της θα πάρει μεγαλύτερα ποσοστά σε νέες εκλογές.

Ηρθε λοιπόν το «τέλος της Μέρκελ» πριν καν ξεκινήσει την τέταρτη θητεία της στην καγκελαρία;

Πράγματι, η αποτυχία της Μέρκελ να στήσει έναν κυβερνητικό συνασπισμό είναι πλήγμα που αξιοποιείται από πολιτικούς αντιπάλους της εκτός και εντός του κόμματός της. Ο Κρίστιαν Λίντνερ του FDP έκανε ό,τι μπορούσε για αυτό τορπιλίζοντας τη διαπραγμάτευση για την «Τζαμάικα». Μια νέα προσπάθεια δεν έχει «κανένα νόημα» λέει σε σημερινή του συνέντευξη στη «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» καταδικάζοντας σε αποτυχία και την τελευταία προσπάθεια που κάνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ.

Στο τέλος της Μέρκελ θα οδηγούσε και το σενάριο που διακινήθηκε και από εσωκομματικούς αντιπάλους της για να μεταπειστούν οι Σοσιαλδημοκράτες που αρνούνται να συγκυβερνήσουν ξανά με τη Μέρκελ: έναν νέο μεγάλο συνασπισμό CDU/CSU-SPD, με ταυτόχρονη παραίτηση της Μέρκελ και του Σουλτς. Το πρότεινε ανοιχτά ο πρώην πρόεδρος του SPD Μπγιορν Ενγκχολμ, που κάλεσε το κόμμα του να επανεξετάσει την απόρριψη του μεγάλου συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες, καθώς απειλείται η σταθερότητα της χώρας, όπως είπε χθες στην εφημερίδα του Βερολίνου «Ταγκεσπίγκελ». Μια τέτοια συμμαχία, είπε ο Ενγκχολμ, «υπάρχει ως εκδοχή μόνον χωρίς την Ανγκελα Μέρκελ».

Ο Μάρτιν Σουλτς δεν θα είχε πρόβλημα να θυσιαστεί μετά την ολέθρια ήττα στις εκλογές, αν ταυτόχρονα μπορούσε να συμπαρασύρει και τη Μέρκελ. Αλλά η Μέρκελ έκοψε κάθε συζήτηση επ’ αυτού ανακοινώνοντας ότι θα είναι και πάλι υποψήφια καγκελάριος σε περίπτωση νέας προσφυγής στις κάλπες. Στην επιλογή της αυτή έχει την υποστήριξη του σημαντικότερου εσωκομματικού αντιπάλου της, του βαυαρού πρωθυπουργού Χορστ Ζεεχόφερ. Διαδοχή της καγκελαρίου πριν τις νέες εκλογές αποκλείεται εκ των πραγμάτων, δεν υπάρχει κανείς στον ορίζοντα της Χριστιανικής Ενωσης που θα μπορούσε σήμερα να αντικαταστήσει τη Μέρκελ. Η επαναφορά του Σόιμπλε στην πρώτη γραμμή είναι απίθανη μετά την εκλογή του ως προέδρου της Βουλής και η Μέρκελ φρόντισε τα προηγούμενα χρόνια να εξαφανίσει τους «μνηστήρες» –ο νεαρός Γιενς Σπαν που προωθείται από τη συντηρητική πτέρυγα και τη Νεολαία του CDU δεν έχει ακόμα το απαιτούμενο πολιτικό εκτόπισμα.

Το σενάριο της κυβέρνησης μειοψηφίας

Η Μέρκελ απέριψε το ενδεχόμενο να ηγηθεί κυβέρνησης μειοψηφίας με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να εξαρτάται από τις ψήφους του AfD. Ως διέξοδος στο αδιέξοδο σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού, ωστόσο, υπάρχει στο τραπέζι το σενάριο κυβέρνησης μειοψηφίας ορισμένου χρόνου. Η καγκελάριος θα μπορεί έτσι να διαμορφώνει ad hoc πλειοψηφίες για τα μεγάλα, κρίσιμα θέματα χωρίς τους βουλευτές του AfD. Και ταυτόχρονα θα δοθεί χρόνος και στο κόμμα της για να δρομολογήσει τη διαδοχή της μέχρι τη νέα προσφυγή στις κάλπες πριν ολοκληρωθεί η τετραετία. Πεπεισμένος ότι δεν θα το δεχτεί είναι ο χριστιανοδημοκράτης πρωθυπουργός της Σαξονίας Ράινερ Χάζελχοφ: «Πρέπει να εγκρίνουμε συμμετοχή γερμανών στρατιωτών σε διεθνείς αποστολές», λέει στην εφημερίδα «Χάντελσμπλατ». «Ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν περιμένει μία απάντηση. Πρόκειται για νέα βοήθεια για την Ελλάδα. Για το Brexit. Ολα αυτά δεν μπορούν να διευθετηθούν από μία αδύναμη κυβέρνηση σε έναν αέναο προεκλογικό αγώνα».