Σωτήραςτην Κυριακή, μοιραίος την Τετάρτη. Ο Κούτρης ήταν αυτός που λύτρωσε τον Ολυμπιακό κόντρα στον Λεβαδειακό, ο Κούτρης ήταν ο μοιραίος στο 3-0 της Λισαβόνας. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Και ειδικότερα όταν είσαι 22 χρόνων και παίζεις σε υψηλό επίπεδο τρεις μήνες και κάτι ψηλά. Δεν θα τον κρεμάσουμε λοιπόν, όπως τον καδράρισε ο σκηνοθέτης, στη λήξη του ημιχρόνου.
Δεν έγιναν άλλωστε όλα τα άλλα σωστά, ούτε ήταν όλοι οι άλλοι σωστοί κι ο μοναδικός λάθος ο Κούτρης (στο τρίτο γκολ ο Μποτία δεν πηδάει ούτε εφημερίδα). Συνολικά είχε προβλήματα η άμυνα κι όχι μόνο από την αριστερή πλευρά. Συνολικά η μεσαία γραμμή ήταν κατώτερη των περιστάσεων, (αδυναμία στις προσωπικές μονομαχίες και στο κράτημα της μπάλας).
Οσο για την επίθεση, οι Ερυθρόλευκοι πλήρωσαν το τελευταίο γραμμάτιο του Μπέσνικ Χάσι να αφήσει εκτός ευρωπαϊκής λίστας τον Ανσαριφάρντ.
Κακά τα ψέματα. Σ’ αυτή τη μάχη για την τρίτη θέση (έπειτα από Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους) η Σπόρτινγκ ήταν η καλύτερη ομάδα. Αλλο αυτό όμως κι άλλο η παράδοση άνευ όρων.
Με ποδοσφαιριστές χωρίς πάθος και αγωνιστικότητα να εξαντλήσουν τις οποίες πιθανότητες. Και για να τα λέμε όλα, αν κερδίζει ο Λεβαδειακός πέντε κεφαλιές στο Καραϊσκάκης, δεν θα σκοράρει ο δίμετρος Ντοστ;
