Βραβεία να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι. Κάπως έτσι φαίνεται ότι σκέφτηκε ο επίτιμος διδάκτωρ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Σμύρνης πριν προγραμματίσει το ταξίδι του στο Παρίσι για να παραλάβει βραβείο «Πολιτικού θάρρους» από ένα σχεδόν άγνωστο, δεξιό περιοδικό και το προφανώς κωμικό αν γνωρίζει κανείς καλά την πολιτική του διαδρομή βραβείο «Προσήλωσης στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες» που του δίνουν κάτι δικηγόροι.
Είναι προφανές για όποιον μπορεί έστω και ελάχιστα να εκτιμήσει τα πράγματα ότι πρόκειται για αμφιβόλου κύρους βραβεία. Είναι δυνατόν ένας ευρωπαίος πρωθυπουργός να έχει ανάγκη και να διαφημίζει μάλιστα τέτοιου τύπου βραβεύσεις;
Αλλά ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ένας οποιοσδήποτε πρωθυπουργός. Ως πολιτικός ανήκει στην κατηγορία εκείνων των προσωπικοτήτων που βγάζουν και από τη μύγα ξίγκι.
Μια βράβευση θα μπορούσε να είναι σανίδα σωτηρίας για έναν πολιτικό ο οποίος επείγεται να αποδράσει από την ανάγκη να απολογηθεί ενώπιον της Βουλής για μια υπόθεση όπως η πώληση των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, στην οποία εμπλέκεται ενεργά ο κυβερνητικός εταίρος του Πρωθυπουργού, ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος, μια υπόθεση την οποία η αξιωματική αντιπολίτευση αποκαλεί «σκάνδαλο πρώτου μεγέθους».
Ηδη «ΤΑ ΝΕΑ» από την προηγούμενη Τρίτη έκαναν λόγο για «απόδραση στο Παρίσι» του Πρωθυπουργού. Χθες, η εφημερίδα μας εκτίμησε ότι το ταξίδι για τη βράβευση του Πρωθυπουργού είναι προσπάθεια «να ξεφύγει από το τοξικό περιβάλλον που δημιουργεί ο υπουργός του». Η θέση αυτή θεωρήθηκε αυτονόητη για κάθε νοήμονα πολίτη. Ακόμα και ο Πρωθυπουργός, στην επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής με την οποία ζητεί την αναβολή της συζήτησης, κάνει λόγο για «δήθεν απόδραση», λέγοντας ότι πρόκειται για προγραμματισμένη βράβευση.
Στην επιστολή αυτή προς τον Νίκο Βούτση ο Αλέξης Τσίπρας ισχυρίζεται ότι η όλη υπόθεση είναι «επιχείρηση συκοφαντίας, παραπληροφόρησης και προπαγάνδας» η οποία «δεν μπορεί και δεν πρόκειται να μείνει εκ μέρους μου αναπάντητη». Μεγάλα λόγια και υπαινικτικές απειλές την ίδια στιγμή που τα ερωτήματα συσσωρεύονται αναπάντητα. Ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι όσα του προσάπτει η αντιπολίτευση και όσα δημοσιεύουν για την υπόθεση οι εφημερίδες είναι «ανυπόστατα». Εάν το πιστεύει, γιατί αντί να οχυρώνεται πίσω από νάιλον δάφνες δεν απαντά με σαφήνεια στις κατηγορίες της ΝΔ και της ΔΗΣΥ; Αδικο έχει η αξιωματική αντιπολίτευση όταν ισχυρίζεται ότι «ο πανικός που έχει καταβάλει τον κ. Καμμένο φαίνεται να μεταδίδεται και στον κ. Τσίπρα που παραδόξως παραμένει σιωπηλός επί 17 ημέρες για το σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκεται ο συναρχηγός του»;
Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει άριστα ότι δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν πρωθυπουργός να αναβάλει τη συζήτηση επίκαιρης ερώτησης στην οποία δεν είναι απαραίτητο να παρευρίσκονται οι πολιτικοί αρχηγοί. Αν, ωστόσο, είχε τόσο σοβαρό λόγο να παρευρεθεί ο ίδιος στη Βουλή για να υπερασπιστεί τον εταίρο του, αν δηλαδή θεωρούσε ότι ο εταίρος του δεν είχε επιχειρήματα για να υπερασπιστεί ο ίδιος τον εαυτό του, ας έστελνε κάποιον εκπρόσωπό του να παραλάβει τα βραβεία του και ας έσπευδε ο ίδιος στη Βουλή να υπερασπιστεί την κυβέρνησή του από την οσμή σκανδάλων.
Αντ’ αυτών επιμένει να προσαρμόζει τη θεσμική λειτουργία της δημοκρατίας στο μέτρο της ματαιοδοξίας του. Και θα παραλάβει σήμερα τα βραβεία του. Εύγε, κύριε Πρωθυπουργέ –και φεύγε στα όμορφα Παρίσια. Κάποια στιγμή, ωστόσο, θα πρέπει να φωτιστούν και οι σκοτεινές πτυχές της δραστηριότητας του συγκυβερνήτη σας. Και η δημοκρατική τάξη της χώρας απαιτεί τη συμβολή σας στη διαφάνεια.
Ουδείς μπορεί να κρύπτεται σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Ο Κοτζιάς απειλεί…
Η χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών είναι πρωτοφανής για δημοκρατίες. Με φόντο τον σάλο που προκλήθηκε στην υπόθεση με τα «βλήματα Καμμένου», ο υπουργός Νίκος Κοτζιάς απειλεί την αξιωματική αντιπολίτευση και τον Τύπο με ποινικές ευθύνες, και μάλιστα με το άρθρο 146 του Ποινικού Κώδικα, που προβλέπει φυλάκιση δέκα ετών για όσους δημοσιεύουν έγγραφα ή τεκμήρια που έχουν να κάνουν με «τα συμφέροντα της πολιτείας ή των συμμάχων της».
«Η εξωτερική πολιτική και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας υπερβαίνουν τις όποιες κομματικές διαμάχες και αντιπαραθέσεις. Δεν δύναται κατά συνέπεια η αντιπολίτευση στο όνομα κομματικών αντιπαραθέσεων να παραβιάζει τον ποινικό κώδικα που η ίδια ψήφισε», τονίζει στην ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών. Η ανακοίνωση παραβλέπει ωστόσο ότι η δημοσιότητα είναι απαραίτητη όταν «τα συμφέροντα της χώρας δεν είναι τα αποκαλυπτικά έγγραφα που ήρθαν στη Βουλή για την υπόθεση Καμμένου, αλλά οι χειρισμοί του υπουργού Εθνικής Αμυνας», όπως δήλωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΣΥ Ανδρέας Λοβέρδος.
Ο Νίκος Κοτζιάς, ακόμα μια φορά, επικαλείται τη Δικαιοσύνη προκειμένου να μη δοθεί δημοσιότητα σε μια υπόθεση δημόσιου ενδιαφέροντος, οι διαστάσεις της οποίας ενδεχομένως να άπτονται των δημόσιων συμφερόντων. Πίσω από το νόμο που επικαλείται βρίσκεται η ιδεολογική παράδοση της φίμωσης και της λογοκρισίας των πολιτικών αντιπάλων. Ο υπουργός οραματίζεται τους μονοκομματικούς αυταρχικούς παραδείσους του κομμουνισμού, τους οποίους ο ίδιος πίστεψε και τους οποίους ο ίδιος ιδεολογικά υπηρέτησε.
Ο,τι κι αν κάνει, ωστόσο, η δημοσιότητα θα παραμείνει «η ψυχή της δικαιοσύνης», σύμφωνα με τη φράση που αποδίδεται στον Ιωάννη-Ιάκωβο Μάγερ. Οι αυταρχικοί παράδεισοι που ο υπουργός οραματίζεται έχουν εκπέσει ανεπιστρεπτί.
