Τα είπε και τα εννόησε όλα στις πρώτες δυο στροφές της σπονδυλωτής μαντινάδας που έγραψε ο Μανώλης Μακριδάκης και την τραγούδησε ο λυράρης Κώστας Νοδαράκης την περασμένη Δευτέρα στο Γεντί Κουλέ του Ηρακλείου…
«Φως είσαι του Αθλητισμού μα και του ήθους Eγκε, στην Κρήτη που σ’ αγάπησε συνέχισε και φέγγε, του Δία είσαι απόγονος και γιος του Ψηλορείτη, ο ΟΦΗ ήταν αφορμή και ρίζωσες στην Κρήτη».
Αυτός ακριβώς ήταν από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Κρήτη ο Εγκε Γκέραρντ: ο, επί το ελληνικότερον, Ευγένιος Γκεραρντάκης, όπως το έγραφε κιόλας στις ετικέτες των κρασιών που εμφιάλωνε τρυγώντας τα αμπέλια του στην Ελιά, ένα χωριό έξω από το Ηράκλειο…
Ο λόγος που ήταν συμβόλαιο
Τριάντα δυο χρόνια πριν, σε ένα άλλο χωριό, στο Κοκκίνη Χάνι, γευόμενος τσιγαριαστό αρνί και κόκκινο κρασί και ατενίζοντας το Κρητικό Πέλαγος από τη βεράντα του σπιτιού του Κώστα Καζανάκη, είχε δώσει τους όρκους μιας αγάπης που έμελλε να αποδειχθεί αιώνια και αμάχητη… Οταν τον Μάιο του 1985 αποχώρησε από τον πάγκο του ΟΦΗ (για να διαδεχθεί τον Γιάτσεκ Γκμοχ στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού) ο συχωρεμένος τσέχος προπονητής Πιετρ Πάκερτ, ο τότε παίκτης της ομάδας Γρηγόρης Τσινός συνέστησε στη διοίκηση τον Γκέραρντ, τον οποίο είχε γνωρίσει ως βοηθό προπονητή στη Ρόντα και όλα πήραν τον δρόμο τους… Εκτός από τον Τσινό έδωσε τις καλύτερες συστάσεις και ο τότε αμυντικός του Απόλλωνα, Γιάννης Δοντάς, που είχε γνωρίσει τον Γκέραρντ σε ένα ολλανδικό κέντρο αποθεραπείας και ο τότε υπεύθυνος οικονομικών Κώστας Καζανάκης δεν έχασε τον χρόνο του.
«Ηταν οι τελευταίες μέρες του Ιουνίου και τον πέτυχα στο τηλέφωνο σε ένα ξενοδοχείο στη Βουλγαρία όπου έκανε διακοπές. Μιλήσαμε Πέμπτη και κλείσαμε ραντεβού για το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι στο ξενοδοχείο Athens Gate, απέναντι από τους στύλους του Ολυμπίου Διός. Πήγαμε μαζί με τον γενικό αρχηγό Παντελή Μυριοκεφαλιτάκη και δεν χρειαστήκαμε παρά δέκα λεπτά για να συμφωνήσουμε. Στη μία το μεσημέρι ήμασταν στο γραφείο του συχωρεμένου Θόδωρου Βαρδινογιάννη, που ήταν ο χρηματοδότης της ομάδας και ενθουσιάστηκε μόλις άκουσε τον Γκέραρντ να αναλύει το όραμα και το πλάνο του» θυμάται από την πρώτη γνωριμία τους ο Κώστας… Καζαντζάκης!
Καζανάκης λέγεται ο άνθρωπος, απλώς ο Γκέραρντ δεν είχε ακούσει καλά στο τηλέφωνο, νόμιζε ότι τον λένε Καζαντζάκη και συνέχισε να τον αποκαλεί τοιουτοτρόπως όλα αυτά τα χρόνια!
Φεύγοντας από το γραφείο του Θόδωρου Βαρδινογιάννη, ο Ευγένιος ρώτησε τη γραμματέα του, ονόματι Αννα, πότε θα υπογράψουν το συμβόλαιο. «Εμείς δεν υπογράφουμε συμβόλαια. Συμβόλαιο είναι ο λόγος που δώσαμε σήμερα» του απάντησε ο Καζανάκης και πράγματι, τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, ο Γκέραρντ δεν υπέγραψε ποτέ κανένα συμβόλαιο!
Το κατά συνθήκην ψεύδος
Τουρίστας στην Ελλάδα δυο φορές στο παρελθόν και φιλέλλην ο Γκέραρντ ταξίδεψε λες και ήταν ραλίστας από τη Βουλγαρία, με ένα κόκκινο Golf που έσερνε ένα τροχόσπιτο. Ηξερε κάμποσες ελληνικές λέξεις, οι συνεννοήσεις έγιναν σε σπαστά γερμανικά και δεδομένου ότι το ρόστερ της ομάδας ήταν συμπληρωμένο, το μόνο που ζήτησε ήταν ένα βοηθητικό γήπεδο.
«Κι από αυτό έχουμε» του είπε ο Καζανάκης. «Ηταν το κατά συνθήκην ψεύδος της ιστορίας» εξηγεί γελώντας. «Ενα ξερό γήπεδο της πλάκας είχαμε, αλλά φοβόμουν να του πω την αλήθεια μπας και κάνει μεταβολή και τον χάσουμε».
Στην πρεμιέρα της σεζόν 1985-86 ο ΟΦΗ την πάτησε στο Γεντί Κουλέ από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, ακολούθησε άλλη μια ήττα στην Αθήνα, ύστερα μια εντός έδρας ισοπαλία. Κάποιοι άρχισαν να γκρινιάζουν, αλλά ο Γκέραρντ δεν… μάσησε. «Κάντε λίγη υπομονή και θα καμαρώνετε αυτή την ομάδα για χρόνια» είπε με εκείνο το μειλίχιο και καθησυχαστικό ύφος του, όπερ και εγένετο.
Τριάντα δυο χρόνια αργότερα οι αμφισβητίες του ’85 και όλοι όσοι βρέθηκαν στο farewell party του Ευγένιου ξεσπούσαν σε λυγμούς, έτρεμαν σύγκορμοι από τη συγκίνηση και φώναζαν «Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, Ολλανδέ, Ολλανδέ»…
Λάθος: Κανονικά έπρεπε να φωνάζουν «Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, Κρητικέ, Κρητικέ»!