Παλιά και νέα εποχή του ΣΥΡΙΖΑ συμβαδίζουν πάνω στο λεπτό σχοινί της πραγματικής ανάταξης της οικονομίας –που απέχει από τη στεγνή παράθεση οικονομικών αριθμών. Ηδη στο φόντο μιας αξιολόγησης που θα κλείσει γρήγορα προδιαγράφεται η επόμενη μέρα για την Αριστερά αλλά και της αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό αφού ανεξάρτητα από την έκβαση του καλοκαιριού του 2018, το παρόν κομματικό σχήμα έχει φτάσει στα όριά του. Σχήμα μεικτό με κορμό το παλιό ΚΚΕ εσωτερικού, αλλά και με πολλά νέα ποιοτικά στοιχεία από τη μνημονιακή εποχή, υπήρξε ταμιευτήρας δυσαρέσκειας και οριοθέτησε τον νέο δικομματισμό ενσωματώνοντας τη λαϊκή οργή –μεγάλη υπηρεσία το τελευταίο στους θεσμούς και στους πυλώνες της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Οχι σήμερα. Η σύζευξη με τον Πάνο Καμμένο ενεργοποιεί την επόμενη μέρα όσων θέλουν να διατηρηθεί ο κορμός του ΣΥΡΙΖΑ ως η νέα Αριστερά της επόμενης εποχής. Που δεν θα είναι μια νέα Σοσιαλδημοκρατία, αλλά κάτι πάλι καινούργιο με υλικά και με φαρέτρα του –στην καλύτερη περίπτωση –την πείρα της διαχείρισης του κράτους. Σε αυτό το σενάριο κρατήστε μερικά ρυθμιστικά ονόματα: Βούτσης, Φίλης, Σκουρλέτης, Ξυδάκης. Οχι τυχαία, οι εν λόγω σήμερα έχουν και διαφορετική ανάγνωση για την πώληση πολεμικού υλικού, ένα πολύ ευαίσθητο για την κουλτούρα της Αριστεράς θέμα.

Βέβαια, η επόμενη μέρα απαιτεί σχέδιο και όραμα. Δεν μπορεί να είναι ή να οριοθετείται από τη διαδοχή του Τσίπρα. Ούτε από τις διαφοροποιήσεις χωρίς βάση. Απαιτεί νέα επεξεργασία της συγκυρίας του νεοελληνικού σχηματισμού. Ανάγνωση του επιπέδου του κόσμου της εργασίας και της συνείδησής του. Νέο συνεκτικό πρόγραμμα για την κοινωνική συμμαχία που η νέα Αριστερά θα προσδοκά να εκφράσει. Πιθανόν αυτή η επόμενη μέρα δεν θα αφορά τα κοινωνικά στρώματα που βυθίστηκαν πρωτόγνωρα στην φτωχοποίηση του 2009-2017. Αλλά και τους μεσαίους που ακόμη το παλεύουν στις συμπληγάδες της φοροκαταιγίδας και των περικοπών. Σε αυτούς τους δεύτερους θα είναι πιο δύσκολο να έχει πρόσβαση μια Αριστερά που κυβέρνησε. Αλλά και η μη συριζαϊκή Αριστερά δεν θα φτάνει εύκολα με τα επιχειρήματά της όσο αυτά θα είναι ξανά προμνημονιακά. Η εβδομάδα που πέρασε ήταν ένα πρελούδιο της νέας μέρας. Παλιός και νέος ΣΥΡΙΖΑ, είτε βραβευθείς στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού στη Γαλλία είτε διαφοροποιούμενος σε ζητήματα σύμπραξης με τους ΑΝΕΛ, αποκάλυψαν το επίδικο του 2018. Η διατήρηση του ηθικού πλεονεκτήματος και η προσήλωση στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα αποτελούν τη σταθερά όσων δεν έχουν μπερδέψει την αριστερή διαχείριση με τις μεθόδους του παλιού πολιτικού συστήματος.

Τελευταία Νέα