Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής.
Στο Παρίσι, ο Πρωθυπουργός μας συναντάται με νυν και πρώην προέδρους, σαρώνει τα βραβεία, παρομοιάζει τον εαυτό του με τον Οδυσσέα, τσιτάρει Ουγκώ και Ντελόρ, λύνει το πρόβλημα της νεανικής ανεργίας, ενώνει την Αριστερά με τη Δεξιά και δίνει διέξοδο στην κρίση της Γερμανίας. Δικαίως ο διάσημος ιδρυτής του περιοδικού «Politique Internationale» είπε γι’αυτόν ότι έχει χάρισμα και τύχη.
Στην Αθήνα η κυβέρνηση κοντεύει να διαλυθεί εξαιτίας της απόφασης του υπουργού Αμυνας να πουλήσει σε σκοτεινό μεσάζοντα 300.000 βλήματα, της επιμονής της Σαουδικής Αραβίας να αγοράσει 100.000 βλήματα χωρίς τον μεσάζοντα και της ανταρσίας κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ανακάλυψαν ξαφνικά ότι τα βλήματα θα χρησιμοποιηθούν στην Υεμένη. Ευτυχώς όμως θα είναι εδώ στη συζήτηση της Δευτέρας ο χαρισματικός και τυχερός Πρωθυπουργός και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, δώδεκα ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες και διάφορους ιδεολογικούς χώρους –φιλελεύθεροι, συντηρητικοί, σοσιαλιστές και πράσινοι –ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αξιολογήσει τις συνέπειες των συνεχιζόμενων διώξεων του Ανδρέα Γεωργίου στο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας της Ελλάδας, στην εύθραυστη ανάκαμψή της, στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και στην αξιοπιστία των στατιστικών. «Θεωρεί η Επιτροπή ότι η υπόθεση αυτή έρχεται σε αντίφαση με το πνεύμα των συνθηκών και τους κανόνες διακυβέρνησης της ευρωζώνης;» ρωτούν οι ευρωβουλευτές, στους οποίους δεν περιλαμβάνεται κανείς Ελληνας. Εκείνοι ξέρουν την απάντηση, αλλά ρωτούν καλού – κακού και την Κομισιόν.
Με άλλα λόγια, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας λύνει με χάρισμα και τύχη τα προβλήματα της Ευρώπης και της ανθρωπότητας γενικότερα, κάποιοι στην Ευρώπη κινητοποιούνται υπέρ ενός έλληνα οικονομολόγου που κινδυνεύει με ισόβια κάθειρξη και/ή πρόστιμο 171 δισεκατομμυρίων ευρώ (!) επειδή έκανε τη δουλειά του. «Ο πιο μισητός άνθρωπος στην Ελλάδα»: έτσι τιτλοφορούσε την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό «L’Obs» πολυσέλιδο ρεπορτάζ του για τον Ανδρέα Γεωργίου, ο οποίος διεξάγει σχεδόν μόνος έναν καφκικό αγώνα εναντίον του παραλόγου.
Τρεις ολόκληρες ώρες εξιστορούσε ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ τις περιπέτειές του στη δημοσιογράφο του γαλλικού περιοδικού που τον επισκέφθηκε στο σπίτι του στη Μέριλαντ. Της μίλησε για το πώς ένας συνδικαλιστής έχωσε κάτω από τη μύτη του ένα απόρρητο έγγραφο που είχε υποκλαπεί από τα μέιλ του («και μόνο με την ανάμνηση αυτή ο Γεωργίου έγινε κατακόκκινος σαν τον καναπέ του», σημειώνει η δημοσιογράφος), για το πώς η Νέα Δημοκρατία τον αποκάλεσε Δούρειο Ιππο του ΔΝΤ («θυμάται τον λόγο του Σαμαρά στις 17/11/2011 στη Θεσσαλονίκη σαν να ήταν χθες»), για το πώς έκανε εκστρατεία εναντίον του ο Προκόπης Παυλόπουλος και πώς πήραν μετά τη σκυτάλη οι συριζαίοι. Μια μέρα μόνο λύγισε. Στις 9 Απριλίου 2015, όταν τον ανέκριναν για ώρες και φοβήθηκε ότι θα τον προφυλάκιζαν και θα έμενε μόνο του το πεντάχρονο παιδί του.
Ο πρόεδρος Μακρόν έχει θέσει στο παρελθόν το ζήτημα στον Αλέξη Τσίπρα. Ισως να του το επανέλαβε και χθες. Εκείνοι που τον βράβευσαν πάντως για το χάρισμα και την τύχη του δεν είπαν τίποτα.
Τελευταία Νέα