Μπορεί πάντα να κάνει κανείς μια κυνική ανάγνωση των γεγονότων: έξι μήνες αφότου ανέλαβε τα προεδρικά του καθήκοντα, η δημοτικότητα του Εμανουέλ Μακρόν έχει πέσει από το 65% στο 46%. Οι πρώτες μεταρρυθμίσεις που προώθησε, και δη η μεταρρύθμιση του εργατικού κώδικα, έδωσαν σε πολλούς την αίσθηση πως «απευθύνεται σε εκείνο το κομμάτι της Γαλλίας που πηγαίνει καλά», όπως λέει χαρακτηριστικά στους «Financial Times» ο Μπρινό Κοτρές, καθηγητής πολιτικών επιστημών στη Sciences Po. Οι κεντροαριστεροί του ψηφοφόροι νιώθουν πως η πολιτική που μέχρι στιγμής εφαρμόζει «κλίνει υπερβολικά προς τα δεξιά». Και το μεγαλεπήβολο όραμά του για την αναγέννηση της Ευρώπης, που θα μπορούσε να του χαρίσει πόντους και στο εσωτερικό, έχει μπει υποχρεωτικά στον πάγο, με τη Γερμανία βυθισμένη σε μετεκλογική πολιτική κρίση και την Ανγκελα Μέρκελ απούσα ουσιαστικά από την ευρωπαϊκή σκηνή. Οπότε; Οπότε, ο γάλλος πρόεδρος χρειαζόταν να «γυαλίσει» λίγο και τα αριστερά του διαπιστευτήρια, να βγει μπροστά σε μία μάχη που μόνο θετικούς τίτλους μπορεί να του εξασφαλίσει στον γαλλικό Τύπο. Και το έκανε ανακηρύσσοντας το Σάββατο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας εναντίον των γυναικών, την ισότητα των φύλων ως «μεγάλο εθνικό στόχο» της πενταετούς του θητείας.
Οπως θα έλεγε ωστόσο και ένας Γκενζμπούρ, κυνισμός σημαίνει να γνωρίζεις την τιμή των πάντων και την αξία κανενός. Η ισότητα των φύλων είναι μία μάχη την οποία ο Μακρόν είχε δεσμευτεί να δώσει ήδη από την προεκλογική του εκστρατεία. Είχε μάλιστα υποσχεθεί τότε ένα υπουργείο αφιερωμένο σε αυτό το ζήτημα –αν και αρκέστηκε σε ένα υφυπουργείο. Ακόμα και η κεντροδεξιά «Le Figaro» αναγνωρίζει πως το ζεύγος Μακρόν, τόσο ο γάλλος πρόεδρος όσο και η σύζυγός του Μπριζίτ, είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι στα θέματα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Απ’ όταν ξέσπασε στις ΗΠΑ το σκάνδαλο Γουάινστιν έχουν ανοίξει πολλά στόματα (και) στη Γαλλία, ιδίως, αλλά όχι μόνο μέσω της εκστρατείας #BalanceTonPorc στα σόσιαλ μίντια. Οι καταγγελίες για βιασμό, σεξουαλική επίθεση ή σεξουαλική παρενόχληση σημείωσαν τον Οκτώβριο στη χώρα αύξηση 30% σε σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία του περασμένου Οκτωβρίου.Η Μπριζίτ Τρονιέ, που τηρεί σε γενικές γραμμές ιδιαίτερα χαμηλούς τόνους, έχει μιλήσει δύο φορές για το θέμα, προκειμένου να ενθαρρύνει τα θύματα να σπάσουν τη σιωπή τους αλλά και να πει στους θύτες «αρκετά ως εδώ!». «Ολόκληρη η κοινωνία μας νοσεί από σεξισμό», διακήρυξε το Σάββατο στην ομιλία του ο Εμανουέλ Μακρόν, παρουσιάζοντας αναλυτικά τις «τρεις προτεραιότητές» του για την επόμενη πενταετία: «εκπαίδευση και πολιτισμική μάχη υπέρ της ισότητας», «καλύτερη υποστήριξη των θυμάτων», «ενίσχυση του κατασταλτικού οπλοστασίου».
Κάθε χρόνο, θα δίνεται έμφαση σε ένα θέμα αυτού του «μεγάλου εθνικού στόχου». Το 2018, προτεραιότητα στη μάχη εναντίον της σεξιστικής και σεξουαλικής βίας. Μία γυναίκα πεθαίνει κάθε τρεις ημέρες στη Γαλλία από τα χτυπήματα του νυν ή πρώην συντρόφου της: γνωστός λάτρης των συμβόλων, ο Εμανουέλ Μακρόν τήρησε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των 123 γυναικών που έχασαν με τον τρόπο αυτή τη ζωή τους το 2016. Και υπενθύμισε πως ένα νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της σεξιστικής και σεξουαλικής βίας προβλέπεται για το πρώτο εξάμηνο του 2018. Σκοπό έχει την ποινικοποίηση της επονομαζόμενης «παρενόχλησης στον δρόμο», την επέκταση του χρόνου παραγραφής για τα σεξουαλικά εγκλήματα σε ανηλίκους (πιθανώς να αυξηθεί από τα 20 στα 30 έτη) και τη θέσπιση ηλικιακού ορίου κάτω από το οποίο ένας ή μία ανήλικη δεν θα μπορεί επ’ ουδενί να θεωρηθεί πως έχει συναινέσει σε σεξουαλική επαφή (ο γάλλος πρόεδρος εξέφρασε την άποψη πως το όριο αυτό θα πρέπει να είναι τα 15 έτη).
Ο προϋπολογισμός και η απογοήτευση
Το οπλοστάσιο που παρουσίασε ο Εμανουέλ Μακρόν εναντίον της σεξιστικής και σεξουαλικής βίας ικανοποίησε τις γαλλικές φεμινιστικές οργανώσεις –δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τον προϋπολογισμό του. Ο προϋπολογισμός του γαλλικού υφυπουργείου Ισότητας δεν ξεπερνάει για φέτος τα 30 εκατ. ευρώ. Ο γάλλος πρόεδρος προανήγγειλε βέβαια έναν διυπουργικό προϋπολογισμό ύψους 420 εκατ. για το 2018 έναντι 397 εκατ. πέρυσι. Αλλά για την εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά της Βίας εις βάρος των γυναικών στην Εργασία (AVFT), «αυτή η ταπεινή αύξηση δεν ανταποκρίνεται στο ιστορικό διακύβευμα της εποχής. Είναι μία απογοήτευση».