Αναζήτηση
Με τον ΣΥΡΙΖΑ έχω ένα πρόβλημα. Δυσκολεύομαι να καταλάβω πότε τελεί υπό σύγχυση και πότε κοροϊδεύει την κοινωνία.
Τελευταίο παράδειγμα. Πήρε, λέει, ο Τσίπρας τον Σουλτς τηλέφωνο και του είπε να κάνει την καρδιά πέτρα και να τα πάρει όλα πίσω για «να μη χαθεί η ευκαιρία σχηματισμού κυβέρνησης» με την Μέρκελ.
Διότι (όπως εξήγησε στον Σουλτς ο Τσίπρας) «η πραγματική αριστερή και προοδευτική στάση είναι (…) να δίνεις μάχες για εφικτές αλλαγές».
Με άλλα λόγια ο Πρωθυπουργός παρότρυνε τον Σουλτς να κάνει στη Γερμανία εκείνο για το οποίο κατηγορεί τη Φώφη στην Ελλάδα: να κυβερνήσει με την Κεντροδεξιά.
Τι συμβαίνει; Εχει συνέπειες η παρέα με τον Καμμένο; Ή φταίει ο εθισμός στην κωλοτούμπα;
Δεν εξηγείται διαφορετικά πώς ο ίδιος Πρωθυπουργός κόπτεται να κάνουν οι άλλοι και αλλού εκείνο που καταριέται στη χώρα του.
Ούτε γιατί είναι θεμιτό κι επιθυμητό να κυβερνά ο Σουλτς με τη Μέρκελ στο Βερολίνο αλλά όχι η Φώφη με τον Κυριάκο στην Αθήνα.
Επειδή στη δεύτερη περίπτωση εκείνος μένει στα αζήτητα;
Φυσικά δεν είναι μόνο ο Τσίπρας. Πολλοί έχουν το κουσούρι.
Τι μας έλεγε έως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι διάφοροι παρατρεχάμενοι; Οτι η σοσιαλδημοκρατία πρέπει να στρίψει αριστερά –«σαν τον Κόρμπιν»… Να αφήσει τα κολλητιλίκια με το «νεοφιλελεύθερο διευθυντήριο» και τη «συντήρηση».
Να στραφεί στους απανταχού Τσίπρες που είναι παιδιά με τον λαό στην καρδιά, τα μανικετόκουμπα στις μανσέτες και τον humidor αποκούμπι.
Αλλά μόλις έσφιξαν τα γάλατα, οι ίδιοι αριστεροί λεβέντες παρακαλούν τους σοσιαλδημοκράτες να κυβερνήσουν με τη Μέρκελ!
Την Πέμπτη, ο Τσακαλώτος στη Βουλή εγκαλούσε το ΠΑΣΟΚ επειδή «από τους 9 υποψηφίους σας μόνο ένας είπε ότι δεν πάει με τη ΝΔ, μόνο ένας κατάλαβε ότι δεν υπάρχει έδαφος για τη σοσιαλδημοκρατία» στη συνεργασία με τη Δεξιά.
Και το Σάββατο, ο ίδιος Τσακαλώτος δήλωνε ότι «έχει τεράστια σημασία οι σοσιαλδημοκράτες να είναι μέσα στην κυβέρνηση» με τη Δεξιά.
Βγάζετε νόημα; Κανένα! Είναι παρανοϊκοί ή απατεώνες; Δεν ξέρω!
Αν θέλετε όμως μια γνώμη νομίζω ότι βασικά είναι ανεμοδούρες. Χωρίς έρμα και χωρίς ειρμό. Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξουμε.
Συμφέρει η Μέρκελ; Ζήτω η Μέρκελ. Βγαίνει ο Μακρόν που βρίζαμε; Μπράβο του Μακρόν. Μεγάλο κακό θα μας βρει με τον Τραμπ; Γεια σου Πρόεδρε με τα ωραία σου!
Προσπαθούν απλώς να επιζήσουν κυλιόμενοι. Κι όταν πέσουν είναι τουλάχιστον σίγουρο ότι δεν θα πέσουν από ψηλά.
