Τα «Βρώμικα Χέρια» είναι ένα θεατρικό έργο που έγραψε ο Ζαν-Πολ Σαρτρ το 1948 (και πρωτοπαίχθηκε μόλις έναν χρόνο αργότερα στο θέατρο Κοτοπούλη). Ο Χιούγκο καταφέρνει να προσληφθεί ως γραμματέας του Χέντερερ, αρχηγού του Προλεταριακού Κόμματος, με σκοπό να τον σκοτώσει επειδή σκέπτεται να συνεργαστεί με την εθνικιστική Δεξιά ώστε να συγκροτηθεί ένα ενιαίο μέτωπο κατά της γερμανόφιλης κυβέρνησης. Οι δύο άνδρες πιάνουν πολύωρες κουβέντες, όπου ο Χιούγκο υποστηρίζει ότι δεν είναι θεμιτοί όλοι οι τρόποι για να πάρει το κόμμα την εξουσία και ο Χέντερερ του απαντά ότι το κόμμα δεν είναι παρά ένα μέσο, ο μοναδικός σκοπός είναι η εξουσία. «Ο μοναδικός σκοπός μας είναι να θριαμβεύσουν οι ιδέες μας» λέει ο Χιούγκο. Και ο Χέντερερ, έκπληκτος: «Βλέπω πως έχεις ιδέες. Θα σου περάσει».
Και ο Νίκος Φίλης έχει ιδέες. Ορισμένες από αυτές κατάφερε να τις προωθήσει ως υπουργός Παιδείας, όπως ας πούμε την επαναφορά των αιώνιων φοιτητών και του πανεπιστημιακού ασύλου. Αλλες, όπως τη διάκριση των ρόλων Εκκλησίας και Κράτους, αναγκάστηκε να τις εγκαταλείψει. Τώρα ενοχλήθηκε όχι από την πολιτική διάσταση της υπόθεσης που θα συζητηθεί σήμερα στο Κοινοβούλιο, μιας διακρατικής συμφωνίας δηλαδή που εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ και στη συνέχεια έμεινε από μεσάζοντα, αλλά από την ηθική της πλευρά: τον πόλεμο στην Υεμένη.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να βλάψει το κόμμα του, μέρες που είναι. Δεν τα βάζει ευθέως ούτε με τον Καμμένο, αφού υποστηρίζει ότι οι εξελίξεις στην Υεμένη είναι μεταγενέστερες της απόφασης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας να πουλήσει βλήματα στη Σαουδική Αραβία (κι ας έχει ξεκινήσει η σαουδαραβική εμπλοκή στον εμφύλιο της Υεμένης από το 2015, ενώ το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε την πώληση των βλημάτων τον περασμένο Φεβρουάριο). Θέλοντας όμως να έχει ήσυχη την αριστερή του συνείδηση, ζητά την ακύρωση της συμφωνίας (που ουσιαστικά έχει ήδη ακυρωθεί) στο όνομα των «πανανθρώπινων αξιών και ιδανικών» της Αριστεράς.
«Πόσο σε ενδιαφέρει η αγνότητα, αγόρι μου!», λέει ο Χέντερερ στον Χιούγκο. «Πόσο φοβάσαι μήπως βρωμίσεις τα χέρια σου. Ε, λοιπόν μείνε αγνός! Εσείς οι διανοούμενοι, οι αναρχικοί αστοί, χρησιμοποιείτε την αγνότητα ως πρόσχημα για να μην κάνετε τίποτα, να μείνετε ακίνητοι, φορώντας γάντια. Εγώ έχω τα χέρια βρώμικα. Μέχρι τους αγκώνες. Τα έχω βουτήξει στα σκατά και στο αίμα».
Ο Χιούγκο θα σκοτώσει τελικά τον Χέντερερ, για να εκτελεστεί κι αυτός με τη σειρά του από ένα μέλος του κόμματος. Εχει δίκιο λοιπόν ο Φίλης (που δεν τον λες κι αναρχικό αστό), καλή η αντίσταση αλλά έχει και όρια, η αγνότητα είναι για τους αφελείς. Το πιο αστείο απ’ όλα είναι ότι αν τελικά ο Πρωθυπουργός ικανοποιήσει σήμερα το αίτημά του και ακυρώσει τη συμφωνία, θα θεωρήσει ότι νίκησε.