Πρόκειται για ένα ιδιότυπο μιντιακό φακέλωμα, που ανατροφοδοτείται από την περιφορά του στο Διαδίκτυο. Αν είσαι καλλιτέχνης και θέλεις η συνέντευξή σου να γίνει viral, πες ότι ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ αλλά τώρα το έχεις μετανιώσει. Η Πρώτη Φορά Αριστερά είναι, ως προς τη διαδικασία του ευτελισμού της, τόσο trendy όσο ήταν και επί του «Η ελπίδα έρχεται». Εντάξει, θα πέσει λίγο λεκτικό «ξύλο» στην αρχή αλλά εδώ ολόκληρη Κεντροαριστερά ανασυντάχθηκε για να κάνει χώρο στους μετανοήσαντες. Βέβαια το γεγονός ότι είναι πιο εύκολο να εξαπατηθεί κάποιος από το να παραδεχθεί ότι έχει εξαπατηθεί, δημιουργεί συνθήκες ώστε να μπουν στο ίδιο τσουβάλι άνθρωποι που, απλώς, δημοσιοποίησαν την αυτοκριτική ή τον προβληματισμό τους με τα «πρώτα κλαρίνα» στα αντιμνημονιακά πανηγύρια που τώρα λένε ότι δεν ήταν ποτέ με τον Τσίπρα.
Το απαυδισμένο από την ηθική και την πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ κοινό είναι φυσικό να νιώθει ότι παίρνει οργισμένη ρεβάνς από τους «μετανοήσαντες». Μόνο που με τη φόρα της δικαίωσης, που ενίοτε γίνεται ιδεολογική ηδονή, συμβαίνουν και επικοινωνιακές τραγωδίες παρεξηγήσεων. Ετσι, από μια «ουρά» του λόγου του σε συνέντευξή του, βρέθηκε κρεμασμένος στα μανταλάκια των σόσιαλ, ως ανανήψας συριζαίος, ο Θοδωρής Αθερίδης. Που έχει στοχοποιηθεί ως υποστηρικτής του Ναι στο δημοψήφισμα, έγινε συλλέκτης «ψόφων», και ήταν πρώτος στη λίστα με τους «εχθρούς του λαού» που είχε κυκλοφορήσει, τότε, υπάλληλος της ΕΡΤ. Ο γάλλος φιλόσοφος Ζαν Μποντριγιάρ έλεγε πως η πορνογραφία είναι σεξουαλικότητα στοιχειωμένη από την ίδια της την απουσία. Κάπως έτσι μοιάζει και η «είδηση» που στοιχειώνεται από την απουσία της είδησης.
