Την άθλια πρακτική της αντιπολιτεύσεως να επιχειρεί κάθε φορά να ανακαλύψει στοιχεία τα οποία μικρή ή ελάχιστη σχέση έχουν με τον πραγματικό της ρόλο, όπως αυτός καθορίζεται από το Σύνταγμα και την πολιτική πρακτική, να ελέγχει την κυβέρνηση και να της ασκεί αντιπολίτευση επί πολιτικών ζητημάτων τα οποία άπτονται της διακυβερνήσεως της χώρας, επιθυμώ να καταγγείλω σήμερα που είναι αρχή της εβδομάδος.
Θα το πράξω απ’ αφορμή το περιστατικό που διέλαθε την προσοχή του ευρέος κοινωνικού συνόλου και έχει να κάνει με την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να αμφισβητήσει ώς και να ακυρώσει εν τη ευρεία εννοία τον κοινωνικό χαρακτήρα του μερίσματος, το οποίο με φιλάνθρωπο διάθεση η κυβέρνηση αποφάσισε να χορηγήσει σε αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας. Αναφέρομαι ακριβώς στην κριτική που ασκήθηκε όχι επ’ αυτού καθ’ εαυτού του γεγονότος της παροχής, αλλά της οξυδερκούς κινήσεως του επικοινωνιακού επιτελείου του Μεγάρου Μαξίμου να αναδείξει τον εμπνευστή αυτού του μέτρου, ήτοι τον Πρωθυπουργό της χώρας κύριο Τσίπρα.
Δεν θα αναφέρω τίποτε το νέο, επισημαίνοντας ότι η ανάδειξη αυτή έγινε με ένα βίντεο το οποίο έχει ως πρωταγωνιστή τον πρόεδρο Τσίπρα. Εκτιμώ ότι στη διάρκεια του ΠΣΚ (Παρασκευο-Σαββατο-Κύριακου) κάπου θα το πήρε το μάτι των πάντοτε στην πρωτοπορία της ανάγνωσης ή του εντοπισμού των κορυφαίων θεμάτων της επικαιρότητος αναγνωστών μου.
Τι έσπευσε μεταξύ των άλλων να επισημάνει ο σχετικός προπαγανδιστικός μηχανισμός που διαθέτει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως; Το μέγεθος του μερίσματος; Τον τρόπο της καταβολής του; Τη μέθοδο δημιουργίας του πλεονάσματος ώστε να επιτρέψει τη διανομή του, ίσως; Οχι!
Εστίασε στο σκηνικό εντός του οποίου εμφανίζεται ο πρόεδρος Τσίπρας να δρα και να ξετυλίγει την φιλάνθρωπο διάθεσή του, πάντοτε ενταγμένη στον ανηλεή αγώνα που διεξάγει κατά της διαπλοκής και της φοροκλοπής.
Πούρα σαν βλήματα
Δεν θα απασχολούσε καν τη στήλη μου αυτή η κριτική, σήμερα δε, όπου η επικαιρότητα απαιτεί να δοθεί χώρος στη μητέρα όλων των μαχών περί τα βλήματα (της Σαουδικής Αραβίας, όχι τα υπόλοιπα τα οποία ενδημούν στη χώρα και είναι αμέτρητα και ασφαλώς ανίκητα), αν δεν είχαμε να κάνουμε με ένα ακραίο φαινόμενο διπολισμού της αντιπολίτευσης, το οποίο εντόπισα στην κριτική της. Αφορά την επισήμανση ότι πάνω στο πρωθυπουργικό γραφείο εικονίζονται δυο υγραντήρες πούρων ως στοιχείο αναντίστοιχο ενός πολιτικού ο οποίος μετουσιώνει και ενσαρκώνει την αέναη μάχη της Αριστεράς να προασπιστεί τα συμφέροντα των πτωχών και των αδυνάτων.
Ποιος ασκεί κριτική στον κ. Τσίπρα για τους υγραντήρες humidors, όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, τα ειδικά σκεύη μέσα στα οποία φυλάσσονται τα πούρα, τα οποία είναι, το “περιγράφει” τρόπον τινά και το βίντεο, το σήμα κατατεθέν (trade mark όπως λέμε εμείς “εκεί πάνω”) της καπιταλιστικής τάξης; Η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, ήτοι του εγχώριου καπιταλισμού!!
Αν αυτό δεν είναι ακραίο δείγμα διπολισμού, έχω την αίσθηση ότι οι όροι έχουν χάσει τη σημασία τους…
Εχω ένα μυστικό
Αποφεύγω, με την ίδια αποστροφή που τινές εξ υμών αποφεύγουν τα εντελώς δυσάρεστα πράγματα, τον πειρασμό να υιοθετήσω τα από την ίδια πηγή εκπορευόμενα ότι το βίντεο γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου (κάποιος με θητεία στον ίδιο χώρο κατά το παρελθόν διατείνεται, και μου το ανέφερε, ότι από το …πόμολο στην ερμητικά κλειστή πόρτα που τελικώς ανοίγει για να αποκαλυφθεί ο “Παράδεισος” της φοροδιαφυγής, αναγνώρισε μια εκ των θυρών στο εσωτερικό του Μεγάρου) και στέκομαι στην παρουσία των humidors στο πλευρό του προέδρου Τσίπρα.
Θα αναφέρω ότι είναι κοινό μυστικό που έχει διαφύγει από τους κλειστούς τοίχους του Μαξίμου και έχει διαχυθεί στα εντός της μικρής μας Ιερουσαλήμ τείχη ότι ο πρόεδρος έχει από καιρό υποκύψει στον πειρασμό της απόλαυσης ενός πούρου, συνήθως μετά το τέλος μιας σκληρής και βάναυσης ημέρας, την ώρα που σε κλίμα χαλαρό, με τους συνεργάτες του, σχεδιάζει τις επόμενες κινήσεις της κυβερνήσεως.
Αποτέλεσμα της διάχυσης αυτού του μικρού μυστικού είναι οι δύο υγραντήρες, τα humidors που λέγαμε, να μην αδειάζουν σχεδόν ποτέ –όλο και κάποιος θα τον “σκεφθεί” τον πρόεδρο επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στο εξωτερικό…
Β’ κατηγορίας
Θέλω να ελπίζω ότι και τα περιεχόμενα πούρα είναι ανάλογης ποιότητας. Διότι αν κρίνω από αυτό που εικονίζεται στο περί ου ο λόγος βίντεο το οποίο προκάλεσε τις αντιδράσεις της Νέας Δημοκρατίας, διατηρώ ζωηρές επιφυλάξεις. Είναι ένα μεσαίας ποιότητας πούρο Partagas, της κατηγορίας Robustos τύπου d4 το οποίο σε καμία των περιπτώσεων δεν συγκρίνεται, ας πούμε, με τα κλασικά Cohibas, Montecristo, Romeo y Joulieta ή Hoyo de Monterey. Κοστίζει “μόλις” 13,5 ευρώ, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει υποβάλλοντας μία ερώτηση έστω, στους συμπατριώτες μου εκ της ευάνδρου, αδελφούς Μιαμή στην Πλατεία Συντάγματος ή στον κ. Πολύζο επί της οδού Κανάρη (συμπέρασμα: οι Ηπειρώτες βρίσκονται πίσω πλέον και από το εμπόριο πούρων).
Και φυσικά δεν συγκρίνεται αυτό το πούρο που είναι βιομηχανικής παραγωγής, όπως και τα προαναφερόμενα, με όσα παράγονται στην Κούβα από εξαιρετικής ποιότητος καπνά ως serie limitada, διακρίνονται από το διπλό δαχτυλίδι στο πάνω μέρος, κοστίζουν δε δυο, τρία ή και πολλαπλάσια μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη το καθένα…
Δώρα… Αβάνας
Υποστηρίζουν ότι όποιος έχει φουμάρει ένα serie limitada πούρο δύσκολα θα επιστρέψει σε κάποια από τις μάρκες βιομηχανικής παραγωγής, αλλά προσωπικά δεν το γνωρίζω, άρα δεν μπορώ και να το υιοθετήσω. Ο γκουρού της απόλαυσης που αντιπροσωπεύει το πούρο και συγγραφέας σχετικού “περί πούρων” πονήματος Χρήστος Ζαμπούνης, φίλος μου, με τον οποίο είχα χθες το πρωί μια σχετική συζήτηση, με ενημέρωσε πάντως περί της γαλαντομίας των Κουβανέζων προς τους ξένους ηγέτες, φίλους της χώρας.
Οπως μου ανέφερε, υπό τύπον παραδείγματος, έως του θανάτου του ο Φιντέλ Κάστρο έστελνε στον βασιλιά Χουάν Κάρλος της Ισπανίας πούρα της κατηγορίας serie limitada, γνωρίζοντας το πάθος του γι’ αυτά, και ως μια ένδειξη της αναγνώρισης των διαχρονικά ισχυρών δεσμών της Κούβας με την Ισπανία.
Επανέρχομαι, μη έχοντας την παραμικρή πληροφόρηση σε ό,τι αφορά τον δικό μας, προκειμένου να παράσχω ορισμένες, χρήσιμες υποθέτω, πληροφορίες σχετικά με τους humidors του πρωθυπουργικού γραφείου, και ειδικότερα για να τονίσω ότι ο εις εξ αυτών, ο μεγαλύτερος, ο οποίος έχει ένα απαλό ροζ χρώμα δεν είναι ένας τυχαίος υγραντήρας. Είναι κατασκευασμένος από ξύλο τριανταφυλλιάς και είναι εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ των ρεκτών του είδους, οι οποίοι δεν αποποιούνται την αριστερή ιδεολογική τους καταγωγή, και πολύ περισσότερο δεν σεμνύνονται γι’ αυτήν.
Και τούτο διότι κοσμείται στο καπάκι του από ένα σκαρίφημα του θεοποιηθέντος ηγέτη της παγκόσμιας επανάστασης Τσε Γκεβάρα –πρόκειται για το σκαρίφημα που τον εικονίζει με το πούρο στο στόμα, τι άλλο.
Οι υγραντήρες αυτοί είναι χωρητικότητας 40, 60, 100 πούρων –ο συγκεκριμένος εκτιμώ ότι είναι μεσαίου μεγέθους.
Η δε τιμή του ποικίλλει από 600 έως 2.000 ευρώ, ανάλογα πάντοτε του μεγέθους, του θερμοστάτη και των στοιχείων ύγρανσης που διαθέτει.
Τούτων δοθέντων, ύστερα από τη διεξοδική ανάλυση που θεωρώ ότι έκανα επί του θέματος, υποθέτω ότι κατέστη αντιληπτό το άστοχον του εγχειρήματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως να υπονομεύσει ως και να συκοφαντήσει διά των πούρων την αξιέπαινο απόφαση του Πρωθυπουργού να στηρίξει τους αναξιοπαθούντες της χώρας…