Ηταν την περασμένη Τετάρτη κι έπειτα από πιέσεις των δυτικών κυβερνήσεων, όταν η Σαουδική Αραβία δεσμευόταν να άρει τον αποκλεισμό του λιμανιού Αλ Χουνταϊντά για να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια στους λιμοκτονούντες αμάχους της Υεμένης. Ο θανατηφόρος κλοιός υποτίθεται ότι θα χαλάρωνε από το μεσημέρι της Πέμπτης. Η δέσμευση όμως θα έμενε στον αέρα –έως χθες δεν είχε δοθεί η άδεια σε κανένα πλοίο να ξεφορτώσει το φορτίο του: οι διάδρομοι στη Βόρεια Υεμένη, απ’ όπου θα έφτανε η βοήθεια στους αμάχους, παρέμειναν κλειστοί.

Αυτό όμως δεν είναι παρά το τελευταίο επεισόδιο μιας τραγωδίας που βρίσκεται σε εξέλιξη στην πιο φτωχή χώρα της Αραβικής Χερσονήσου. Και είναι μια τραγωδία εν πολλοίς ξεχασμένη: καθώς οι προβολείς πέφτουν στον κίνδυνο της σύγκρουσης στην κορεατική χερσόνησο ή στην κρίση της Συρίας και στα κύματα προσφύγων που προκαλεί, ο εμφύλιος της Υεμένης έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Αυτό που περνάει ουσιαστικά σε δεύτερη μοίρα είναι οι νεκροί από τους καθημερινούς βομβαρδισμούς αλλά και από τον λιμό και τη χολέρα.

Θρησκευτικός εμφύλιος. Η Υεμένη είναι μια χώρα, η πλειονότητα που πληθυσμού της οποίας ζει με λιγότερα από δύο δολάρια την ημέρα. Είναι επίσης μια χώρα που το 2011 έζησε κι αυτή τη δική της Αραβική Ανοιξη. Κι αυτή όμως είδε τα αιτήματα για δημοκρατία ή καλύτερες συνθήκες διαβίωσης να συμπιέζονται κάτω από τη διαμάχη δύο θρησκευτικών ομάδων: των σουνιτών και των σιιτών. Η διαμάχη αυτή εξελίχθηκε σε έναν αιματηρό εμφύλιο ανάμεσα στις δυνάμεις των Χούτι, σιιτών που έχουν την υποστήριξη του Ιράν, και τις κυβερνητικές δυνάμεις που έχουν τη στήριξη της Σαουδικής Αραβίας.

Είναι αυτή η τελευταία που τον Μάρτιο του 2016 ηγήθηκε μιας στρατιωτικής επέμβασης έχοντας τη βοήθεια οκτώ αραβικών κρατών και την επιμελητειακή υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, στην επιχείρηση έλαβαν μέρος μαχητικά από την Αίγυπτο, το Μαρόκο, την Ιορδανία, το Σουδάν, το Κουβέιτ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και το Μπαχρέιν. Η εκστρατεία από αέρος υποτίθεται ότι ολοκληρώνεται επισήμως στις 21 Απριλίου, δίνοντας τη θέση της στην επιχείρηση Restoring Hope, ένα μείγμα πολιτικών, διπλωματικών και στρατιωτικών μέσων, στόχος του οποίου είναι να τεθεί τέλος στον πόλεμο.

Οι επιχειρήσεις από αέρος συνεχίζονται –στις απειλές περιλαμβάνεται πλέον και η Αλ Κάιντα της Αραβικής Χερσονήσου. Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η συμμαχία υπό τη Σαουδική Αραβία έχει προκαλέσει τον διπλάσιο αριθμό θυμάτων σε σχέση με τα θύματα που έχουν προκαλέσει όλες οι άλλες δυνάμεις μαζί.

Υπολογίζεται ακόμη ότι περισσότερα από 1.100 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στην Υεμένη –τα περισσότερα από αυτά από τους βομβαρδισμούς της σαουδαραβικής συμμαχίας. Και μάλλον δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς: οι βομβαρδισμοί το πρώτο εξάμηνο του 2017 ήταν περισσότεροι απ’ όσοι ήταν όλο το 2016.

Αδιαφορία για τα θύματα! Γι’ αυτόν τον ξεχασμένο πόλεμο η Υπατη Αρμοστεία επιμένει να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: τα αθώα θύματα θα είναι ανυπολόγιστα εάν δεν άρει τον αποκλεισμό των λιμανιών η Σαουδική Αραβία. Το αντεπιχείρημα του Ριάντ είναι ότι χωρίς τον αποκλεισμό οι δυνάμεις των Χούτι θα προμηθεύονται όπλα. Αλλά στην επισήμανση ότι εάν παραμείνει η κατάσταση ως έχει, 150.000 παιδιά θα κινδυνεύσουν να πεθάνουν από την πείνα τους ερχόμενους μήνες, απάντηση δεν υπάρχει. Κι ας πεθαίνουν ήδη 150 παιδιά την ημέρα από την ασιτία και διάφορες αρρώστιες σε μία από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις που ζει σήμερα ο πλανήτης.