«Απόψε τελειώνει ο μεγάλος συνασπισμός. Το SPD θα περάσει στην αντιπολίτευση». Αυτό βροντοφώναξε ο ηγέτης του κόμματος στις 24 του περασμένου Σεπτεμβρίου, το βράδυ της μεγάλης εκλογικής ήττας δηλαδή, όταν οι γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες συγκέντρωσαν το μικρότερο ποσοστό τους μετά τον πόλεμο. Ο Μάρτιν Σουλτς βεβαίωσε ότι το κόμμα θα μελετήσει με την ησυχία του από την αντιπολίτευση το εκλογικό αποτέλεσμα, είπε διάφορα ηρωικά για τα ιδανικά και τις αξίες της σοσιαλδημοκρατίας και ευχαρίστησε τη νεολαία του κόμματος για τη στήριξή της.
Η αλήθεια είναι ότι η νεολαία δεν τον ήθελε ποτέ τον Μεγάλο Συνασπισμό, το 2013 μάλιστα είχε κάνει ανταρσία εναντίον της απόφασης της ηγεσίας. Επιτέλους λοιπόν δικαιωνόταν. Μόνο που αυτή η δικαίωση κράτησε λίγο. Γιατί αφού ο Σουλτς προέβη σ’ εκείνη τη δραματική ανακοίνωση, στη συνέχεια έκανε ένα βήμα πίσω και είπε ότι θα εξετάσει την εκ νέου συμμετοχή του SPD στην κυβέρνηση υπό τον όρο να παραιτηθεί η Μέρκελ. Κι όταν δεν του έκατσε ούτε αυτό, ολοκλήρωσε την κωλοτούμπα του και είπε, ΟΚ, θα συζητήσουμε άνευ όρων. Επρεπε όμως να εξευμενίσει τους «Jusos», που είχαν ανεβεί στα κάγκελα.
Το έφερε από δω, το έφερε από εκεί, και στο τέλος έβαλε το πιστόλι πάνω στο τραπέζι, για να θυμηθούμε την ιστορική φράση του ΓΑΠ. Σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ της ανταποκρίτριας της «Ρεπούμπλικα» στο Βερολίνο, ο Σουλτς έδειξε στην απερχόμενη αρχηγό της νεολαίας Γιοχάνα Ούκερμαν το κινητό του με το μήνυμα που του είχε στείλει το ίνδαλμα των νεαρών Σοσιαλδημοκρατών, ο Αλέξης Τσίπρας. «Δεν συμμερίζεται την άποψή σας» της ψιθύρισε. Η Γιοχάνα έσκυψε ντροπιασμένη το κεφάλι, καταλαβαίνοντας ότι κάθε αντίσταση ήταν πλέον μάταιη.
Για το πώς ένας πολιτικός μπορεί να συμβουλεύει τους ξένους να κάνουν αυτό που καταγγέλλει στη χώρα του έγραψε χθες ο Γιάννης Πρετεντέρης. Υπάρχει όμως ένα άλλο βασανιστικό ερώτημα. Αν η στήριξη των ευρωπαίων ηγετών προς τον έλληνα Πρωθυπουργό είναι κατανοητή, αφού περνάει αναίμακτα όλα τα μέτρα που θέλουν, πώς εξηγείται ο θαυμασμός μιας αριστερής νεολαίας προς έναν πολιτικό που κυβερνά σε απόλυτη σύμπνοια με την εθνικιστική Δεξιά;
Το καλύτερο δώρο προς την 30χρονη Βαυαρή, τώρα που αποχωρεί από το τιμόνι της νεολαίας, θα ήταν η βιντεοσκοπημένη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής. Η Γιοχάνα θα έβλεπε το ίνδαλμά της να υπερασπίζεται με πάθος τις σκανδαλώδεις συναλλαγές του εταίρου του, να χαριεντίζεται μαζί του, να ειρωνεύεται μαζί του, να ταυτίζεται μαζί του. Και θα καταλάβαινε ότι αυτός ο εκ πρώτης όψεως ιδιόρρυθμος κυβερνητικός συνασπισμός δεν αποτελεί μια λύση ανάγκης για την προώθηση μιας αριστερής πολιτικής, αλλά μια κυνική, πλην αρμονική, σύμπραξη για την εξυπηρέτηση κοινών συμφερόντων και την επίτευξη κοινών σκοπών.
Ισως τότε να τηλεφωνούσε στον Σουλτς και να του έλεγε ότι το πιστόλι του ήταν άσφαιρο. Και ο βασιλιάς γυμνός.
Τελευταία Νέα