Τελικά, ναι! Το σκάνδαλο Καμμένου υπάρχει, είναι μεγάλο και, όπως τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι σκάνδαλο Τσίπρα – Καμμένου.
Σε τι συνίσταται το σκάνδαλο; Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, αλλά και όσα ακούστηκαν στη Βουλή, στο εξής σαφές: στην προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να πουλήσει 300.000 βλήματα, την ίδια στιγμή που η Σαουδική Αραβία ζητούσε 100.000.
Ως γνωστόν, η ελληνική Βουλή είχε εγκρίνει την πώληση 300.000 βλημάτων έναντι του ποσού των 66 εκατομμυρίων ευρώ. Η Σαουδική Αραβία ζητούσε 100.000. Ο Παπαδόπουλος, που λειτουργούσε ως μεσάζων, θα πουλούσε 300.000 βλήματα, τα 200.000 σε άγνωστους αγοραστές.
Ως γνωστόν, όπλα και οπλικά συστήματα που δεν πωλούνται με συνθήκες απόλυτης διαφάνειας, μπορούν να κοστολογηθούν διαφορετικά από την τιμή που συμφωνείται σε συνθήκες διαφάνειας ανάμεσα σε κρατικές οντότητες. Τα βλήματα που θα πωλούσε η Ελλάδα έναντι 66 εκατομμυρίων, στη μαύρη αγορά θα μπορούσαν να πωληθούν πολύ ακριβότερα –κι η διαφορά θα μπορούσε να ενθυλακωθεί από τον ή τους διαμεσολαβητές και, πιθανόν, από όσους εξασφάλιζαν την πολιτική κάλυψη σε συγκεκριμένου τύπου συναλλαγή.
«Ετσι προκύπτουν οι μίζες και γι’ αυτό χρειάζονται οι μεσάζοντες», όπως είπε στη σύντομη παρέμβασή του και ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ο πρόεδρος του Ποταμιού, σε αγαστή σύμπνοια χθες με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, διερωτήθηκε επίσης: «Πού θα πήγαιναν τα 200.000 βλήματα; Σε ποιες τσέπες; Και σε ποια μαύρα ταμεία θα κατέληγαν τα παραπανίσια λεφτά;».
Αυτά τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Και δεν είναι τυχαίο ότι από πλευράς του Πρωθυπουργού καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια να μείνουν αναπάντητα. Κι αυτό επειδή, όπως είναι φανερό, τη συμφωνία έχουν υπογράψει τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς. Και η κοινοβουλευτική μεθόδευση επιδίωκε να μη δουν οι πολίτες ότι Τσίπρας και Κοτζιάς είχαν, μαζί με τον Πάνο Καμμένο, βάλει κι εκείνοι την υπογραφή τους στη συμφωνία.
Είναι εμφανές, λοιπόν, από όσα διαμείφθηκαν στη Βουλή, ότι είναι η πρώτη κοινοβουλευτική ήττα του Αλέξη Τσίπρα σε θέμα διαφθοράς. Το υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, μάλιστα, κατέρρευσε χάρη στη συνύπαρξη και στη συνύφανση της πολιτικής τύχης του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ με τον Πάνο Καμμένο. Καταστροφική συζήτηση. Τα παραπάνω συνάγονται από τη χθεσινή οξύτατη συζήτηση στη Βουλή, στην οποία ούτε ο υπουργός Εθνικής Αμύνης ούτε ο Πρωθυπουργός απάντησαν στα ερωτήματα της αντιπολίτευσης. Παρά την κυβερνητική προσπάθεια δημιουργικής καταστροφής της συζήτησης, αρχικά με την προκλητική ταύτιση της προεδρεύουσας Τασίας Χριστοδουλοπούλου με τον κυβερνητικό εταίρο Πάνο Καμμένο, και κατόπιν με την οχλαγωγία και την προσπάθεια του Πρωθυπουργού να αποδομήσει ηθικά τους αντιπάλους του, εκείνο που τελικά προέκυψε είναι ότι το σκάνδαλο και υπάρχει και απαιτεί τη διαλεύκανσή του. Πλήρως και στις πολλές πτυχές του.
Στο συμπέρασμα αυτό οδηγούνται όσοι παρακολούθησαν απροκατάληπτα τη συζήτηση βλέποντας τη μεθόδευση του Προεδρείου της Βουλής και του Νίκου Βούτση να μην παραλαμβάνει διαβαθμισμένα έγγραφα που κατέθεσε η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά, την ίδια στιγμή που δεν υπήρξε πρόβλημα από την ανάγνωση άλλων διαβαθμισμένων εγγράφων από τον Πρωθυπουργό.
Η αποφασιστική παρουσία, ωστόσο, της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη μαζί με τη συστηματική διερεύνηση του θέματος από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΔΗΣΥ Ανδρέα Λοβέρδο συνέβαλαν στην κοινοβουλευτική ήττα του Τσίπρα και του Καμμένου. Και έκαναν ακόμα πιο επείγουσα τη διερεύνηση του σκανδάλου και τον καταλογισμό ευθυνών.
Μυστικά και ψέματα. Το ένοχο μυστικό που, χθες, προσπάθησαν να συγκαλύψουν ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, με την προσφυγή ακόμα και σε θεωρίες συνωμοσίας, πρέπει σύντομα να αποκαλυφθεί. Και σε αυτό ο Τύπος, που κατά σύστημα τον συκοφαντούν Τσίπρας και Καμμένος, θα κάνει τη δουλειά του. Ας το αποδεχτεί το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κι αν θέλουν να τιμήσουν τις ιδέες τους και την εμπιστοσύνη των πολιτών, ας συμβάλλουν σε αυτό και οι βουλευτές των δύο κομμάτων της κυβερνητικής συμπόρευσης. Διαφορετικά, ας κρατήσουν τον ρόλο των χειροκροτητών του Πάνου Καμμένου: πολύ επαναστατικός και πολύ ριζοσπαστικός και ασφαλώς πολιτικά ηθικός ρόλος.
Οποιες απειλές κι αν εκτοξεύσουν οι κυβερνητικοί συνεταίροι πλέον και στο σκάνδαλο, δεν θα κάμψουν το ελεύθερο φρόνημα όσων δουλειά τους είναι να διεκδικούν και να δημοσιεύουν την αλήθεια. Είναι δημοκρατική υποχρέωση του Τύπου απέναντι στους πολίτες, απέναντι στο παρόν και στο μέλλον αυτής της χώρας.