«Ολα καλά κι όλα ωραία». Και δεν αναφερόμεθα στους στίχους του Σταύρου Κουγιουμτζή. Ομιλούμε για τον ΠΑΟΚ, των τεσσάρων βαθμών, σε έξι εκτός έδρας ματς.
Ο Ραζβάν Λουτσέσκου μετά το 2-2 στη Νέα Σμύρνη εμφανίστηκε ικανοποιημένος: «Δεν με νοιάζει τι θα πείτε εσείς. Συνολικά η ομάδα είχε καλή απόδοση». Εμπλεος αισιοδοξίας, ο ατάραχος Γιώργος Μίνος, στην ΕΡΤ, τα έκανε πενηνταράκια: «Στον ΠΑΟΚ, πιστεύουν ότι είναι θέμα κακοδαιμονίας και μόνο. Ο ΠΑΟΚ είχε 18 τελικές κι ο Πανιώνιος, που σκόραρε στην πρώτη του επίθεση, πέντε. Ο ΠΑΟΚ έχει στον δεύτερο γύρο Ολυμπιακό και ΑΕΚ στην Τούμπα. Στον ΠΑΟΚ, πιστεύουν ότι τον Μάιο (αν όχι τον Απρίλιο) θα είναι αυτοί που θα πανηγυρίσουν το πρωτάθλημα, στον ΠΑΟΚ». Αφού, λοιπόν, στον ΠΑΟΚ, θεωρούν ότι πρόκειται περί κακοδαιμονίας, η λύση είναι απλή: Ενα ξόρκι. Ενα ξεμάτιασμα. Μια αγρυπνία από τον Ανθιμο. Ενας εξορκισμός. Ενας αγιασμός. Στην ΑΕΚ το είχαν προβλέψει και στην επίσημη πρώτη ο Βασίλης Δημητριάδης είχε ραντίσει και τα δύο γκολποστ στο ΟΑΚΑ, με αγιασμό. Ισως να είναι η Παναγιά που δεν έχει γυρίσει ακόμα το κουμπί, αν θυμηθούμε τον μετρ στην καταπολέμηση των κακοδαιμονιών, Αγγελο Αναστασιάδη. Πριν όμως από τον Ραζβάν Λουτσέσκου, ήταν ο Λούμπος Μίχελ που είχε κάνει την (ποδοσφαιρική) επιστήμη να σηκώσει τα χέρια ψηλά: «Παίξαμε με τις πιο δυνατές ομάδες και δεν χάσαμε με τρομακτικό τρόπο με τρία και τέσσερα γκολ. Με τον Ολυμπιακό ήμασταν άτυχοι. Με την ΑΕΚ, η γρήγορη αποβολή, σόκαρε περισσότερο τους δικούς μας παίκτες, παρά τους αντιπάλους». Σε ποιον, δηλαδή, έβαλε τρία – τέσσερα γκολ ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκης, για να τα βάλει στον (επίδοξο πρωταθλητή) ΠΑΟΚ; Στον Αστέρα Τρίπολης; Στον Ατρόμητο; Στον Λεβαδειακό; Τη Λαμία, στο Περιστέρι, ένα – μηδέν την κέρδισε με τον Μπάμπη τον Τεννέ να έχει 12 τελικές. Είναι προφανές: Στον ΠΑΟΚ δεν πληρώνονται για να δουλεύουν. Πληρώνονται για να βρίσκουν δικαιολογίες.
