Χρειάστηκε περίπου ενάμισης χρόνος από τη στιγμή που ο Σταύρος Θεοδωράκης πρότεινε, στο τελευταίο συνέδριο του Ποταμιού, την εκλογή αρχηγού από τη βάση, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Η ισχυρότερη και καλύτερα οργανωμένη δύναμη του χώρου νίκησε στον πρώτο γύρο και έλυσε τις εσωτερικές της διαφορές στον δεύτερο. Η Φώφη Γεννηματά ανέλαβε τα ηνία στην πορεία συγκρότησης του νέου φορέα. Η ανασυγκρότηση της προοδευτικής παράταξης κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι. Η ποικιλία των δυνάμεων που συμμετέχουν στο εγχείρημα και ως προς την προέλευσή τους αλλά κυρίως ως προς τη διαφοροποίησή τους μέσα στην κρίση, δημιουργούν ένα φάσμα απόψεων που πρέπει να συντεθούν με το βλέμμα στο μέλλον. Η επιστροφή σε νοοτροπίες του παρελθόντος δεν μπορεί να αποτελέσει ασφαλώς σημείο αναφοράς και σύγκλισης. Ούτε και μπορεί να γίνει λόγος για σύνθεση εκσυγχρονιστικών και λαϊκίστικων απόψεων, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν παράγοντα διαμόρφωσης της φυσιογνωμίας μιας ευρωπαϊκής μεταρρυθμιστικής προοδευτικής παράταξης ούτε και μέρος της πολυσυλλεκτικότητάς της. Ο λαϊκισμός αποτελεί τη μεγάλη απειλή για τη μελλοντική πορεία της χώρας, δεν μπορεί παρά να είναι μονίμως στο στόχαστρο του νέου φορέα.
Η απόρριψη ωστόσο των λαϊκίστικων εκδοχών του παρελθόντος δεν θα επιτευχθεί με ευχολόγια και αφορισμούς. Ο καθορισμός της φυσιογνωμίας, της στρατηγικής και των στόχων δεν θα προκύψει από συμψηφισμούς με τον λαϊκισμό. Ηδη προβάλλεται η άποψη ότι κύριος πολιτικός στόχος του νέου φορέα είναι η διεκδίκηση του κεντροαριστερού χώρου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πιθανή υιοθέτηση ενός τέτοιου στόχου υπονομεύει από την αρχή το μέλλον της προοδευτικής παράταξης. Ο ανταγωνισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εξυπηρετεί τη θεωρία ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ ότι με αυτόν τον τρόπο θα επανακάμψουν τα απολωλότα πρόβατα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετεί τον ουσιαστικό ρόλο που έχει να διαδραματίσει η προοδευτική παράταξη στην ανάκαμψη της χώρας και στην έξοδό της από την κρίση.
Ενας πιθανός διαγκωνισμός με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την αυθεντική έκφραση της Κεντροαριστεράς θα ακυρώσει στην ουσία την όποια αισιοδοξία δημιουργήθηκε από τη μαζική συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία. Η σύγκρουση για το μέλλον της Ελλάδας δεν μπορεί να γίνει στο πεδίο της συριζαϊκής ιδεοληψίας της κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους φτωχούς με τον διαμερισμό του πλεονάσματος της φτωχοποίησής τους. Η σύγκρουση, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη ΝΔ, πρέπει να γίνει με άξονα την ανάπτυξη με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη στήριξη της παραγωγής και των εξαγωγών, την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς, την προσέλκυση νέων αποδοτικών για τη χώρα επενδύσεων.
Ο νέος φορέας που μόλις ξεκίνησε δεν θα κριθεί από την έκβαση της κεντροαριστερής αναμέτρησής του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα κριθεί από το πόσο θα μπορέσει να συμβάλει αποφασιστικά στη συντριβή του λαϊκισμού και των φορέων του, στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική αναγέννηση της Ελλάδας.

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι διευθυντής του ηλεκτρονικού περιοδικού «Μεταρρύθμιση»