Αλλος Παπαδόπουλος

Αλλά ψειρίζοντας με την καλή έννοια την υπόθεση, βρήκα ότι αυτός που αξίζει να πανηγυρίσω μαζί του είναι ένας άγνωστός μου κύριος. Ονομάζεται… Παπαδόπουλος (παντού τελικά υπάρχει ένας Παπαδόπουλος –εμείς έχουμε τον αειθαλή Λευτέρη, τον πρόεδρο) και είναι εκείνος που διαχειρίστηκε την υπόθεση της ανταλλαγής των ομολόγων ως επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ. Πρόκειται για έναν κύριο τον οποίο είχε τοποθετήσει στη θέση αυτή η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και η παρούσα, ευτυχώς, τον διατήρησε.

Αυταπάτες

Για τους μη γνωρίζοντες αναφέρω ότι ο περί ου ο λόγος Παπαδόπουλος, Στέλιος το μικρό, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές που πραγματοποίησε δύο φορές το 2014, και επιτυχώς, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Και είναι αυτός που οργάνωσε την εξεύρεση των διαθεσίμων του Δημοσίου που απέτρεψαν τη χρεοκοπία το πρώτο εξάμηνο του 2015, τότε που άστραφτε το άστρο του “ουάου” αγοριού Γιάνη με ένα νι, Βαρουφάκη, και ο “μαγεμένος” από την προσωπικότητα του Γιάνη, Τσίπρας, δεν ήθελε να πληρώσει το ΔουΝουΤού, με αποτέλεσμα να έχουμε πάρει πορεία ολοταχώς για τα βράχια.

Το ίδιο λάθος

Την άποψή μου για την πρακτική της κυβέρνησης, και ειδικά του προέδρου Τσίπρα να μετέρχεται unfair μεθόδους έναντι του αντιπάλου του προέδρου Κυριάκου, χτυπώντας τη γυναίκα του, Μαρέβα Γκραμπόφσκι την έχω πει σε χρόνο ανύποπτο. Τι έχω πει, συγκεκριμένα; Οτι σε μια υγιή πολιτική αντιπαράθεση, θέση έχουν τα επιχειρήματα και η ευθεία κριτική, τα γυναικόπαιδα πρέπει να μένουν έξω. Απολύτως. Δεν είναι ούτε δεοντολογικό ούτε δείγμα σοβαρής λειτουργίας του συστήματος τα γυναικόπαιδα να έχουν κεντρική θέση στη διαμάχη των κομμάτων, και ειδικά των δυο μεγαλυτέρων. Αντιθέτως δείχνει έλλειψη σεβασμού του αντιπάλου και επιπλέον αδυναμία πολιτικών επιχειρημάτων, φόβο για το πόσο είσαι επαρκής ιδεολογικοπολιτικά να διεξαγάγεις μια πολιτική μάχη και ένδεια στοιχείων που θα σε καταστήσουν ουσιαστικό και τυπικό νικητή σε μια τέτοια αντιπαράθεση, η οποία μάλιστα εξελίσσεται στη Βουλή ενώπιον, θεωρητικά έστω, του ελληνικού λαού.

Για άλλη μια φορά όμως, ο πρόεδρος Τσίπρας διολίσθησε στο ίδιο λάθος. Και προφανώς θα το επαναλάβει αν συμπέρανα σωστά από την στα όρια της εμπάθειας αναφορά του, ότι σύντομα, με δική του πρόταση, η Βουλή θα συζητήσει και πάλι σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για διαφθορά, διαπλοκή και φορολογικούς παραδείσους. Μόνο τη φωτογραφία της Μαρέβας Γκραμπόφσκι δεν έτεινε προς το ακροατήριό του για του λόγου το αληθές, μήπως και δεν είχε καταλάβει κανείς εκ των βουλευτών του τι ακριβώς εννοούσε.

Πολιτικό σθένος

Πάμε τώρα στην ουσία της υπόθεσης: το εύρημα του Πρωθυπουργού Τσίπρα κατά τη συζήτηση για τα βλήματα προκειμένου να ακυρώσει τις αποκαλύψεις για τον Βασίλη Παπαδόπουλο ήταν, όπως θα ενθυμείσθε ο Τζορτζ, που δεν είναι Τζορτζ, αλλά Τζον Σφακιανάκης, σε ρόλο μεσάζοντος. Τον οποίο συνέδεσε εντελώς αυθαίρετα, όπως φαίνεται, αλλά απολύτως στη λογική που προανέφερα, με την σύζυγο του προέδρου Κυριάκου, επειδή τόσο εκείνη όσο και αυτός ο Σφακιανάκης είναι μέλη της διεθνούς οργάνωσης Endeavor.

Αντιγράφω από το χθεσινό εξώδικο που έστειλε η Μαρέβα Μητσοτάκη προς υπουργούς και εφημερίδες για να δηλώσει ότι κακώς την εμπλέκουν: “Σκοπός της Endeavor είναι να προσφέρει διεθνώς στήριξη σε επιχειρήσεις σε τρεις βασικούς τοµείς α) Πρόσβαση σε αγορές, δυνατότητα δανειοδοτήσεων β) επενδύσεις γ) στρατηγική καθοδήγηση για θέµατα οικονοµικής διαχείρισης, αξιοποίησης ανθρώπινου δυναµικού και επικοινωνίας. Στο δίκτυο της Endeavor στην Ελλάδα συµµετέχουν εταιρείες που απασχολούν άµεσα ή έµµεσα 12.000 εργαζόµενους.

Στην Endeavor δρουν και συµβάλλουν στην ανάπτυξη 1.000 επιλεγµένοι επιχειρηµατίες και 3.000 στρατηγικοί συνεργάτες. Αναφορικά µε τον κ. Σφακιανάκη, σας δηλώνω µε την παρούσα ότι ουδέποτε έχω γνωριστεί ή συνεργαστεί µαζί του. Αλλωστε, δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν να γνωρίζω όλα τα φυσικά πρόσωπα που συµµετέχουν σε αυτή την διεθνή οντότητα”.

Θα βρει το σθένος ο πρόεδρος Τσίπρας στην επόμενη συζήτηση, όποτε αυτή γίνει, να βγει και να δηλώσει, έχει δίκιο η κυρία Μητσοτάκη, κακώς την ανέφερα, ζητώ συγγνώμη;

Μενού… Rothschild

Σε μια… σοβαρή διόρθωση οφείλω να προβώ έστω και με καθυστέρηση ορισμένων ημερών. Αφορά στο δείπνο του προέδρου Αλέξη στο ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας εστιατόριο Mavrommatis στο Παρίσι κατά την προ εβδομάδος επίσκεψή του εκεί. Είχα ψέξει εμμέσως τον πρόεδρο για το πώς είναι δυνατόν να επισκέπτεται την πρωτεύουσα του καλού φαγητού και των gourmet απολαύσεων και να δειπνεί σε ένα ελληνοκυπριακο εστιατόριο, όπου το πολύ πολύ να γευθεί κούπες, κιουπέπια, χαλούμι, σεφταλιές και τα συναφή. Υπέπεσα σε λάθος.

Χθες το πρωί, παρακολουθώντας συνέντευξη σε εκπομπή του Alpha ενός εκ των αδελφών Μαυρομμάτη που διαχειρίζεται το εστιατόριο, πληροφορήθηκα ότι το μενού της βραδιάς δεν είχε πλην ενός πιάτου χούμους τίποτε το κυπριακό. Το παραθέτω έτσι όπως το ανέλυσε ο κύριος Μαυρομμάτης: “Μελιτζάνες με γαρίδες και καλαμάρι, λαβράκι άγριο (ήτοι πελαγίσιο και όχι ιχθυοτροφείου), μάγουλο μοσχαριού στιφάδο με τρούφα και, τέλος, για επιδόρπιο γιαούρτι ελληνικό με κανταΐφι”.

Βιβλίο-φωτιά

Σημαντική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017, στις 19:00, στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου. Αφορά ένα ακόμη βιβλίο του εξπέρ στο θέμα εργασιακές σχέσεις – ασφάλιση Αλέξη “ήμουν κάποτε το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ” Μητρόπουλου, ο οποίος έχει βαλθεί να μην αφήσει σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση και όσα εκείνη πράττει εις βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων υπό την (προ)κάλυψη των μνημονικών υποχρεώσεων που έχει αναλάβει.

Στη Μάνδρα

Δεύτερη φορά μέσα σε δεκαπέντε ημέρες ο πρόεδρος Κυριάκος στη Μάνδρα. Ο πρόεδρος Τσίπρας δεν έχει βρει ακόμη τον χρόνο να επισκεφθεί την καθημαγμένη από τις πλημμύρες περιοχή. Παρά τους 24 νεκρούς, και τις ανυπολόγιστες υλικές ζημιές. Ολη του η μέριμνα για τους ανθρώπους αυτούς εξαντλήθηκε στο δεκάλεπτο πέρασμα προ δεκαημέρου και τα μέτρα – ασπιρίνες.

Ωραίος…