Οι πληροφορίες για την προπαρασκευαστική επιτροπή Συνεδρίου του Νέου Φορέα ανοίγουν τη συζήτηση για τις διαδικασίες που θα οδηγήσουν στο πρόγραμμά του. Καλό είναι λοιπόν, πριν ξεκινήσουμε να ξεδιπλώνουμε ορμητικά τα οράματα, τις ιδέες και τις λύσεις μας, να αναρωτηθούμε μήπως υπάρχει μια μεταρρύθμιση που διαπερνά αλλά και στηρίζει κάθε άλλη, και μήπως επιτέλους θα έπρεπε να ασχοληθούμε ως προτεραιότητα με αυτήν.
Αναφέρομαι φυσικά στη μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης που αναγκαστικά συνοδεύεται και από τομές στη Διακυβέρνηση. Κάθε πρόβλημα που καταγράφουμε στη χώρα μας έχει από πίσω ως αιτία θέματα που άπτονται της Διοίκησης και του πελατειακού κράτους. Εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, διαφθορά, λαθρεμπόριο, πυρκαγιές που καίνε τα πάντα, πλημμύρες που πνίγουν στη λάσπη αντιπλημμυρικά σχέδια καλά θαμμένα σε συρτάρια, ναυάγια που βγάζουν στον αφρό ρύπους διαπλοκής Διοίκησης και Δικαιοσύνης, δασικές υπηρεσίες που ανακαλύπτουν προϊστορικά δάση και αρχαιολογικές υπηρεσίες που χάνουν το δάσος βλέποντας μόνο το δέντρο. Η χώρα μας δεν αντέχει άλλο αυτόν τον εσωτερικό εχθρό που την αναγκάζει διαρκώς να αιμορραγεί.
Ο Νέος Φορέας δεν έχει την πολυτέλεια να καταθέσει ένα σχέδιο που μπορεί να είναι φιλόδοξο αλλά θα επαναλαμβάνει ιδέες και προτάσεις του παρελθόντος. Δεν μας περισσεύει άλλη μια χύτρα την οποία θα γεμίσουμε με πολλές και διαφορετικές προτάσεις, θα καρυκεύσουμε το περιεχόμενο με κάποια οράματα, θα αφαιρέσουμε κάθε αιχμηρή προτεραιότητα, θα εξορκίσουμε κάθε τι που μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με το παρελθόν από το οποίο μόλις ξεπλυθήκαμε και θα το αφήσουμε να σιγοβράσει στη συνεδριακή διαδικασία ρίχνοντας πού και πού πρέζες «δημόσιου διαλόγου». Δεν έχουμε την πολυτέλεια γιατί, αν και ξέρουμε να το κάνουμε πολύ καλά, δεν ταιριάζει στις ανάγκες της χώρας.
Η χώρα έχει ανάγκη από το πρώτο της αστέρι Michelin. Μια σταθερή προσπάθεια αριστείας, ένα πρόγραμμα – επιχειρησιακό σχέδιο με καθαρή προτεραιότητα τη Διοίκηση, την ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και θέματα Καλής Νομοθέτησης – Διακυβέρνησης. Οι αλλαγές σε αυτά διαπερνούν οριζόντια όλες τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις και δημιουργούν το έδαφος να υλοποιηθούν και αυτές. Δεν είναι σύμπτωση ότι χωρίς αυτές τις αλλαγές οποιαδήποτε μεταρρύθμιση είτε πέφτει στο κενό είτε ακυρώνεται σύντομα. Και δεν είναι σύμπτωση ότι οι αλλαγές αυτές περιλαμβάνονται στις προτροπές κάθε έκθεσης, από την τρόικα και το ΔΝΤ μέχρι τη McKinsey, τη διαΝΕΟσις, τον ΣΕΒ, το ΙΟΒΕ. Πρέπει απέναντι στον διχαστικό και παράλογο λόγο με τον οποίο κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ και απέναντι στον θολό μεταρρυθμισμό που ακόμη αναζητείται από τον Κ. Μητσοτάκη, να προτάξουμε κάτι καινούργιο: ένα σχέδιο που στηρίζεται στην πλούσια κυβερνητική εμπειρία (όλων των βαθμίδων) που περιέχει ο νέος φορέας, μπολιασμένου από σύγχρονες ευρωπαϊκές απαντήσεις για το ξεπέρασμα της αποδεδειγμένης πια υστέρησης της χώρας μας. Εάν αποδεχθούμε αυτήν την ιδέα, εάν χτίσουμε με τον τρόπο αυτό τη στέρεη βάση του μεταρρυθμιστικού μας οικοδομήματος, τότε όλες οι άλλες προτάσεις μας θα μετατραπούν από συστατικά μιας γευστικής αλλά χωρίς φιλοδοξίες σούπας σε δομικά υλικά ενός πρωτοποριακού, σύγχρονου και κυρίως υλοποιήσιμου προγραμματικού λόγου. Ο Νέος Φορέας δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τίποτε λιγότερο.
Ο Μίλτος Κύρκος είναι ευρωβουλευτής με Το Ποτάμι