Ο ποιητής του δρόμου έγραψε πως η προσδοκία ενός σπάνιου καρπού είναι πιο γλυκιά από τον ίδιο τον καρπό. Προσδοκίες χιλιάδες, σε αλάνες με κοφτερές πέτρες, σε περιφραγμένα γηπεδάκια που μοιάζουν με κλουβιά, σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις. Πίσω από τη δύναμη που σπρώχνει κάθε παιδικό πόδι να κλωτσήσει μια μπάλα κρύβεται η ελπίδα.

Δεκαέξι ετών, 7 μηνών και 2 ημερών ήταν χθες ο Γιώργος Βρακάς, που ξεκίνησε βασικός με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Τα ανεπίσημα στοιχεία τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση της λίστας με τους μικρότερους σε ηλικία ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν με τον Δικέφαλο στο στήθος.

Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για μία σημαντική συρμαγιά, μια πλούσια ποδοσφαιρική προίκα που μετατρέπει τον νεαρό σε πολύφερνο γαμπρό.

Είναι γνωστό τοις πάσι πως οι προίκες, κάθε είδους, μπορούν να φαγωθούν σαν ζεστό καρβέλι συντροφιά με μπρούσκο εν μια νυχτί.

Αν βρισκόμουν στη θέση του νεαρού Βρακά και κάθε Βρακά θα ανέτρεχα στους προκατόχους των παρόμοιων ρεκόρ για να δω πόσοι απ’ αυτούς εκμεταλλεύτηκαν την προίκα και πόσοι την σκόρπισαν σε μια ζαριά της παραζάλης.

Αν έπρεπε να δουλέψει μια φορά πολύ σκληρά για να δώσει σάρκα και οστά στην προσδοκία, τώρα θα πρέπει να ιδρώσει δέκα φορές περισσότερο για να μη σβήσει το φως στον ουρανό με την ταχύτητα φωτοβολίδας.

Τελευταία Νέα