Λέγαμε την Τρίτη για την «κακοδαιμονία» που ρίχνουν στον ΠΑΟΚ, την αιτία για την ισοπαλία στη Νέα Σμύρνη. Με 18 τελικές, δηλαδή, έναντι πέντε των γηπεδούχων. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι αριθμοί. Υπάρχει κι ένα ακόμα πιο σημαντικό στατιστικό στοιχείο. Που ίσως ερμηνεύει ακόμα καλύτερα τους τέσσερις βαθμούς στα έξι εκτός έδρας παιχνίδια. Οι Ελ Καντουρί, Βιεϊρίνια (φωτογραφία), Μακ (οι τρεις κατά τεκμήριο καλύτερες μεταγραφές) έχουν αγωνισθεί συνολικά σε 30 παιχνίδια. Και οι τρεις μαζί μετράνε δύο γκολ και τρεις ασίστ. Αν αυτά τα στατιστικά δικαιολογούν την πεποίθηση ότι όλα πάνε καλά στην ομάδα και τα αποτελέσματα δεν έρχονται λόγω γκίνιας και ατυχίας, πάσο. Εξηγούμαι όμως για να μην παρεξηγούμαι: Σαφώς και ο ΠΑΟΚ είναι μέσα στον στόχο του πρωταθλητισμού. Ούτε η πρωτοπόρος ΑΕΚ ούτε ο Ολυμπιακός μπορούν να δικαιολογήσουν τον ρόλο του ακλόνητου φαβορί. Ολοι χάνουν βαθμούς, όλοι έχουν τα (αγωνιστικά) προβλήματά τους. Αλλο αυτό όμως κι άλλο η τακτική της στρουθοκαμήλου.
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Το θέμα στον ΠΑΟΚ είναι σύνθετο και γενικότερο. Η (κάθε) ομάδα δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε μέσα στο γήπεδο. Είναι η γενικότερη λειτουργία της, σε 24ωρη βάση. Ο Σαββίδης πληρώνει. Τα λεφτά που έχουν πέσει στον ΠΑΟΚ είναι πολλά. Ο ίδιος, ωστόσο, είναι μακριά. Μιλάει με τους συνεργάτες του μέσω Skype και αποφασίζει. Η ομάδα σε ποια χέρια βρίσκεται; Ποιος την τρέχει; Ποιος διαχειρίζεται την καθημερινότητά της; Σε ποιον αναφέρονται προπονητής και ποδοσφαιριστές; Ποιος τους ελέγχει και τους βαθμολογεί; Σε ποιον απολογούνται; Στον 25χρονο Γιώργο Σαββίδη, που παίζει με το twitter; Αρχίζουμε λοιπόν να μετράμε τον κύκλο των χαμένων στελεχών: Γκέρμαν Τσιστιακόφ, Ζήσης Βρύζας, Ιάκωβος Αγγελίδης, Φρανκ Αρνεσεν. Με τον Λούμπος Μίχελ (φωτογραφία), που από το καλοκαίρι έχει θέσει την παραίτησή του στη διάθεση του πρόεδρου, τελευταία να μην αισθάνεται καλά. Οι προπονητές στο ποδόσφαιρο (καλώς ή κακώς) είναι αναλώσιμοι. Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια. Πέντε άλλαξε πέρυσι ο Ολυμπιακός. Τα στελέχη όχι. Κι ειδικότερα σε περιπτώσεις σαν του ΠΑΟΚ, που το αφεντικό είναι μακριά.

ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΑΚ-ΤΖΑΚ

Κοινό είναι το μυστικό στον μικρόκοσμο της Θεσσαλονίκης: όλα αυτά τα χρόνια στον ΠΑΟΚ οι κάτω από τον Ιβάν Σαββίδη τρέχουν ποιος θα προλάβει πρώτος να ρίξει τις ευθύνες στον άλλον. Αποτέλεσμα; Κόσμος πάει κι έρχεται. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου (που διαδέχτηκε το κάζο Στανόγεβιτς) στηρίζεται, αλλά το ματς σήμερα στην Ξάνθη είναι οριακό. Ενας προπονητής, που έχει μάθει να παίζει για το 1-0 και το 0-0, καλείται να κάνει πρωταθλητισμό. Ενας προπονητής, που για να χωρέσουν όλοι στην ενδεκάδα βάζει τον Βιεϊρίνια αριστερό μπακ. Τα παιχνίδια περνάνε (τρία απομένουν για να τελειώσει ο πρώτος γύρος), αλλά η ομάδα δεν βελτιώνεται. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μπλακ-τζακ, να τραβήξεις από έντεκα, τέσσερα, για να λέει ο Μίχελ “είμαστε άτυχοι”. Δεν είναι θέμα τύχης, ότι ο Ελ Καντουρί έχει μέχρι τώρα μηδέν γκολ και μηδέν ασίστ. Κάτι δεν γίνεται καλά, για να μην μπορεί η ομάδα να κάνει σεφτέ μακριά από την Τούμπα. Κάτι δεν γίνεται καλά για να μην έχει κάνει ο ΠΑΟΚ ούτε μία εμφάνιση πρωταθλητισμού.

ΚΑΝΕΙ ΘΡΑΥΣΗ

Τα παλιά χρόνια, ο άτυπος συναγωνισμός για το ποιος έχει τους περισσότερους ποδοσφαιριστές στην Εθνική ήταν ανάμεσα στις ομάδες Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ. Με την πάροδο των χρόνων τα κόζα αλλάξανε άρδην. Οι first class έλληνες ποδοσφαιριστές έχουν μετακομίσει στας Ευρώπας. Ελληνες στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας ψάχνεις να βρεις με το ντουφέκι. Κάπως έτσι, λοιπόν, στη δημοσιογραφική πιάτσα, αντί να έχουν σαν μονάδα μέτρησης τις ομάδες έχουν τους μάνατζερ.

Πόσους ποδοσφαιριστές έχει ο τάδε, πόσους ο δείνα και πάει λέγοντας. Επί Σκίμπε, που την Τρίτη υπέγραψε το νέο συμβόλαιό του μέχρι το καλοκαίρι του 2019, αυτός που κάνει θραύση είναι ο έχων έντονη δραστηριότητα στη Γερμανία Πολ Κουτσολιάκος. Τζαβέλλας, Τζιόλης, Βέλιος, Λυκογιάννης, Διαμαντάκος κ.ά. είναι δικοί του ποδοσφαιριστές.

ΣΕ ΑΕΡΑΚΑΙ ΧΟΡΤΑΡΙ

Ανοιξε η κουβέντα για να παίξει ο Ολυμπιακός 4-4-2. Επειδή σκόραρε ο Τζούρτζεβιτς στην Κέρκυρα. Σ’ ένα ματς ειδικών συνθηκών και συγκεκριμένης δυναμικότητας αντιπάλου. Αλλα είναι τα ζητήματα στα οποία οφείλει να βρει λύσεις ο Λεμονής (φωτογραφία). Στην άμυνα που χάνει τις φάσεις στον αέρα και στο χορτάρι, και στις επιλογές στην ενδεκάδα. Οχι η αλλαγή συστήματος.