Αναζήτηση
Μονόδρομος είναι πλέον η προσφυγή των ομόφυλων ζευγαριών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μετά την ακύρωση από τον Aρειο Πάγο του πολιτικού γάμου που είχε τελεστεί το καλοκαίρι του 2008 στην Τήλο, κρίνοντας ότι ο εθνικός νομοθέτης δεν έχει δώσει διαπιστευτήρια νομιμότητας.
Το ζήτημα της εγκυρότητας του γάμου των ομοφύλων –θέμα με κοινωνικές διαστάσεις –έφτασε μέχρι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας. Και όπως συνέβη με την υπόθεση του συμφώνου συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών, που χρειάστηκε να φτάσουν μέχρι το Στρασβούργο για να πετύχουν την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, έτσι και τώρα ετοιμάζονται, μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Βασίλη Χειρδάρη, να δώσουν την τελευταία τους μάχη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Οι αρεοπαγίτεςπου εξέδωσαν την απόφαση αυτή, επικυρώνοντας ουσιαστικά τις αποφάσεις των δικαστηρίων ουσίας που έκριναν ότι ο γάμος των ομοφύλων στην Τήλο δεν έχει καμία νομική υπόσταση, έλαβαν υπόψη τους τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) επισημαίνοντας ότι «δεν επιλύεταιτο ζήτημα του ενδεχόμενου γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, αλλά αντίθετα εναπόκειταιστην εσωτερική έννομη τάξηκαι στο εθνικό δίκαιο να καθορίσειτις προϋποθέσεις για να είναι έγκυρος ένας τέτοιος γάμος».
«Ακριβώς για τον λόγο αυτόν», συνεχίζουν οι ανώτατοι δικαστές στο σκεπτικό τους,«σε όσες ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Σουηδία, Ισπανία κ.λπ.) θεσπίστηκεκατά τα τελευταία έτηο γάμος ομόφυλων προσώπων, τούτο υπήρξε αποτέλεσμανομοθετικής πρωτοβουλίαςτου εκάστοτε εθνικού νομοθέτηκαι όχι υποχρέωση συμμόρφωσηςπρος τις ρυθμίσεις του άρθρου 12 της ΕΣΔΑ».
Υπό αυτό το πρίσμα, οι ανώτατοι δικαστές θέτουν ως απαρέγκλιτο όριο τη βούληση του έλληνα νομοθέτη. Βούληση που τουλάχιστον επί του παρόντος φτάνει μέχρι την επέκταση του συμφώνουσυμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια. Γεγονός που, κατά τους δικαστές, «ανεξάρτητα από τον αντίλογο που θα μπορούσε να παραθέσει κανείς, αποτελεί την έκφραση της βούλησης της εσωτερικής έννομης τάξης, η οποία θεωρείται ότι αντανακλάτις ηθικές και κοινωνικές αξίεςκαι παραδόσεις του ελληνικού λαού, που δεν αποδέχεται τη θέσπιση γάμουγια τα ομόφυλα ζευγάρια».
ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ. Ετσι, στο «διά ταύτα» της απόφασής τους οι δικαστικοί λειτουργοί, χωρίς να παραγνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια το θέμα των γάμων των ομοφύλων αποτελεί αντικείμενο επιστημονικής συζήτησης, δείχνουν ουσιαστικά προς την πλευρά της νομοθετικής εξουσίας τονίζοντας: «Υπό το κρατούν νομικό καθεστώςστην Ελλάδα δεν νοείται πολιτικός γάμος μεταξύ ομοφύλων, είναι δε έτερο το ζήτημααν υφίσταται ανάγκηνομοθετικής ρύθμισης, όπως έχουν ήδη πράξειαρκετές ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός για το οποίο αναπτύσσεται τα τελευταία έτηκαι στη χώρα μας ευρείαεπιστημονική και κοινωνική συζήτησηγια το θέμα αυτό».
ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΜΕΤΡΟ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πολυσέλιδο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης οι δικαστές αναγνωρίζουν πως η ενέργεια του εισαγγελέα να ακυρώσει τον επίδικο γάμο «δεν αποτελεί επέμβαση στην ιδιωτική ζωήτων εν λόγω προσώπων, αλλά προβλεπόμενη από τον νόμο διαδικαστική ενέργεια, που αποτελεί μέτρο αναγκαίο για την προστασία της ηθικής, ενόψει του ενδιαφέροντος της πολιτείαςγια την ομαλή διαμόρφωσηκαι λειτουργίατων οικογενειακών σχέσεων.Ούτε εξάλλου αποτελεί επέμβαση στην οικογενειακή ζωήτων εν λόγω προσώπων, για τον λόγο ότι κυρίως στην περίπτωση του “γάμου” δύο προσώπων του ιδίου φύλου το ζητούμενο είναι κατά πόσον υπάρχειμεταξύ των προσώπων αυτών“οικογένεια”, ηνομική έννοιατης οποίας έχει ως σταθερά στοιχεία τον γάμοκαι τησυγγένεια, έτσι ώστε να τίθεται ζήτημα προστασίας της».
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ ΗΠΑ. Από την πλευρά του ο Βασίλης Χειρδάρης επικαλείται μια ιστορική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, του 2014, που χορήγησε το δικαίωμα γάμου στους ομόφυλους παρά τη μη ύπαρξη νομοθετικής ρύθμισης. Και προσθέτει: «Δυστυχώς η ελληνική Δικαιοσύνη δεν συμμερίζεται τέτοιες σκέψεις. Το ομόφυλο ζευγάρι θα προσφύγει στο τελευταίο καταφύγιο που λέγεται Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις αρχές του 2018. Η τύχητων γάμων ενός μέρους της κοινωνίας που επιζητεί να έχει ίσημεταχείριση και στην εμβάθυνση της προσωπικής του σχέσης, στην αγάπη και στην αξιοπρέπεια είναι πλέον στα χέρια του Στρασβούργου».
