Με άδεια φαρέτρα

Αδιάκοπος ως και ακαταπόνητος ερευνητής των όσων συμβαίνουν στα πέριξ, δέχθηκα χθες πληροφορία η οποία αποκτά μια επικαιρότητα λόγω της επικείμενης διενέργειας του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, ασχέτως τού αν ο άνθρωπος που πρωταγωνιστεί δεν βλέπω να έχει τη διάθεση να μετάσχει –άλλωστε, το περσινό του εγχείρημα αποτέλεσε και την απαρχή της (σχεδόν ολικής) καταστροφής του.

Ομιλώ για τον κύριο Καλογρίτσα πατέρα (ο υιός Γιάννης, το παιδί, απλώς συμμετέχει…), τον κυρ Χρήστο, ο οποίος βρέθηκε τις προάλλες προ του κινδύνου να κηρυχθεί έκπτωτος από τα έργα της ΔΕΗ. Κατά την πηγή που προανέφερα, ο (ορατός) κίνδυνος δημιουργήθηκε διότι οι εργαζόμενοι στις εταιρίες του (Τοξότης κ.λπ.) που έχουν αναλάβει έργα της ΔΕΗ (προ μηνών είχαν ανασκάψει ολόκληρο το Κολωνάκι συνεργεία του Τοξότη) έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας διότι πολύ απλά δεν πληρώνονται οι άνθρωποι.

Τούτων δοθέντων, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ ήταν έτοιμο, λέει, να λάβει απόφαση για την έκπτωσή του από τις εργολαβίες της Επιχείρησης, αλλά, όπως συμβαίνει σε όλες τις τραγωδίες από της αρχαιότητος ώς τις μέρες μας, παρενέβη ως “από μηχανής θεός” κάποιος από το Μέγαρο Μαξίμου, ο οποίος ζήτησε να γίνει το θέμα “αβαβά” επί του παρόντος, διότι τυχόν έκπτωση θα είχε γενικότερες επιπτώσεις στις επιχειρήσεις Καλογρίτσα. Και πιθανώς να τις οδηγούσε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια…

(Διευκρινίζω ότι ο προαναφερόμενος ως “από μηχανής θεός” ΔΕΝ είναι ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας –για να μη δημιουργηθεί καμιά παρεξήγηση πάλι, και δεν έχω καμιά όρεξη…)

Πήρε τον μεγάλο δρόμο…

Ενα άλλο πρόβλημα που θα δημιουργούσε στον Καλογρίτσα τυχόν έκπτωσή του από τις εργολαβίες της ΔΕΗ θα ήταν η εκτέλεση του έργου κατασκευής των τεσσάρων τμημάτων του αυτοκινητόδρομου Πάτρας – Πύργου, τα οποία ως γνωστόν είχε κερδίσει πέρυσι “αυτός με την αξία του κι όχι με ξένες πλάτες” (“περήφανα περπάτησε μες στης ζωής τις στράτες” –τρομερό τραγούδι Καζαντζίδη, στα τέλη της δεκαετίας του ’60). Η κατάτμηση του έργου ήταν μια ανεπανάληπτη έμπνευση του υπουργού Σπίρτζη, με το αιτιολογικό ότι κόβοντάς τον σε οκτώ κομμάτια θα γινόταν ευκολότερα, καλύτερα, πιο οικονομικά, και κυρίως πιο γρήγορα.

Εκτιμώ ότι οι κάτοικοι των περιοχών απ’ όπου θα διέρχεται ο αυτοκινητόδρομος είναι σε θέση περισσότερο παντός άλλου να αποτιμήσουν τα αποτελέσματα της οξυδερκούς υπουργικής απόφασης. Θα του αναγνωρίσω όμως ένα άλλοθι –ο σχετικός φάκελος του έργου εν συνόλω εκκρεμεί ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς έγκριση, οπότε οι κάτοικοι της περιοχής ως και οι διερχόμενοι από την “εθνική” οδό Πάτρας – Πύργου μπορούν με την ανεσή τους να σκοτώνονται. Κάποια στιγμή θα έρθει και η έγκριση…

Επισημαίνω πάντως ότι προ ημερών (στις 28 Νοεμβρίου, συγκεκριμένα) φιλοξενούμενος σε εκπομπή στο Kontra Channel, ο υπουργός Σπίρτζης, πλην των προαναφερομένων αιτιών που τον οδήγησαν στην απόφαση για την κατάτμηση του έργου, είχε αναφέρει και κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, νομίζω:

n ότι τεμάχισε το έργο σε οκτώ κομμάτια διότι είχαν (οι προηγούμενοι εννοούσε) στημένη την εργολαβία!

Υποθέτω ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ως υπουργός της περιόδου κατά την οποία προκηρύχθηκε και κατακυρώθηκε ο ακυρωμένος από Σπίρτζη διαγωνισμός, θα έχει κάτι να πει επ’ αυτού.

Αν και δεν ήχησε καλά στα αφτιά όλων όσοι έλαβαν μέρος στη διαδικασία για την ανάδειξη του ηγέτη της Κεντροαριστεράς η απόφαση της προέδρου Φώφης και του επικεφαλής ηγέτη Σταύρου να βαφτίσουν τον νέο φορέα Κίνημα Αλλαγής χωρίς να ερωτηθεί ουδείς εκ των υπολοίπων, νομίζω ότι είναι στο χέρι της προέδρου Φώφης να το μαζέψει κάπως το πράγμα. Σήμερα, ας πούμε, συναντάται με τον ανθυποψήφιό της και τελικό διεκδικητή του αξιώματος Νίκο Ανδρουλάκη. Ας τον ακούσει και αυτόν, και ας εξαγγείλει έναν διάλογο μεταξύ όλων των ανθυποψηφίων για το πώς θα ονομαστεί τελικά ο φορέας. Κρίμα είναι να δίνονται αφορμές πριν καν μπουσουλήσει ο νέος φορέας για να ορθώνονται εμπόδια στην πορεία του. Δεν είναι;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, τώρα, μου δήλωσε χθες ότι θα προσέλθει στη συνάντηση με τη Φώφη με πρόταση για την ανάληψη πρωτοβουλίας από τον καινούργιο φορέα για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Θεωρώντας –και σωστά, εδώ που τα λέμε –ότι ο εκλογικός νόμος που ψήφισαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια επικίνδυνη ακυβερνησία, πιστεύει ότι πρέπει ο εκλογικός νόμος να “διορθωθεί” ως ένα βαθμό, με κάποιου είδους κλιμακωτό μπόνους για το πρώτο κόμμα, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η δημιουργία κυβέρνησης έστω δύο κομμάτων. Και επίσης, να πιέσει ο νέος φορέας για την κατάτμηση των μεγάλων περιφερειών της χώρας.

Δεν ξέρω τι θα του απαντήσει η πρόεδρος Φώφη, αλλά το πολιτικό πρόβλημα υπάρχει, αυτό είναι σαφές. Και προσθέτω, επίσης, ότι αν σε κάποιους η πρόταση Ανδρουλάκη θυμίζει λίγο την πρόταση του Ποταμιού για τον εκλογικό νόμο, θα επιβραβεύσω την παρατηρητικότητά τους, απαντώντας ναι, ακριβώς αυτό είναι…

Μελέτησα «Εθνος» χθες, και ειδικότερα μελέτησα τη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα ο κύριος Πατρίκ Βασμάν, ο εκδότης του μηνιαίου περιοδικού «Politique Internationale», ο οποίος αποκάλυψε ότι πάνε χρόνια που τον έχει εντυπωσιάσει ο πρόεδρος Τσίπρας –εξ ου και η βράβευσή του για το πολιτικό του σθένος.

Από πότε; Περιέργως πως, διότι μας είχε διαφύγει, πριν ακόμη αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας. Τον είχε γνωρίσει, λέει, το 2014, κάτω από άγνωστες σε εμάς συνθήκες, και έκτοτε παραμένει εντυπωσιασμένος. Ποιος έκανε το κονέ, δεν αποκάλυψε ο κύριος Βασμάν, αλλά αναζητώντας γι’ αυτόν περισσότερα στοιχεία εγώ έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή του βιογραφικού του.

Δεν αναφέρομαι τόσο στη φημολογούμενη έντονα (!) παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στον Εμανουέλ Μακρόν για θέματα Μέσης Ανατολής αλλά στο γεγονός ότι ο διαπρύσιος θαυμαστής Τσίπρα κύριος Βασμάν ήταν, λέει, την περίοδο 1993-95 διευθυντής του γραφείου του υπουργού Αμυνας της Γαλλίας Φρανσουά Λεοτάρ. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Αναφερόμενος στον πρόεδρο Αλέξη, ενημερώνω όσους ενδιαφέρονται για τις δραστηριότητες του προέδρου ότι σήμερα δεν βρίσκεται ανάμεσά μας, αλλά στη μακρινή Λισαβόνα, την αποκληθείσα και “πριγκίπισσα των ωκεανών” ή ακόμη και “πόλη του Οδυσσέα”, του δικού μας, που φέρεται να την ίδρυσε περιπλανώμενος ανά την Μεσόγειο για να φτάσει στην Ιθάκη του. Εκεί, λοιπόν, στις όχθες του Τάγου, θα διεξαχθεί το συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PES) και ο πρόεδρος Τσίπρας θα μετάσχει υπό την ιδιότητα του παρατηρητή –ύστερα από τις ιδιαίτερες φροντίδες που έχει καταβάλει προς τούτο εκείνος ο Πιτέλα, ο Τζιάνι.

Ελπίζει, δε, ο πρόεδρος Αλέξης ότι μεταξύ άλλων θα συναντηθεί και με τον ισχυρό παίκτη στις διαπραγματεύσεις για τον μεγάλο συνασπισμό στη Γερμανία Μάρτιν Σουλτς, και επισημαίνω ότι θα παίξει μόνος του στο γήπεδο. Και τούτο διότι η πρόεδρος Φώφη για άγνωστους σε μένα λόγους, όχι μόνο δεν θα παραστεί, αλλά ούτε και έχει στείλει κάποιον εκπρόσωπό της. Προς μεγάλη ευτυχία φυσικά του Πιτέλα και όλων αυτών που προσπαθούν να πλασάρουν τον Τσίπρα ως τον εκπρόσωπο της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα.

Τελευταία στιγμή έμαθα ότι από την Ελλάδα στις εργασίες του PES θα μετάσχει ο Μίλτος Κύρκος από το Ποτάμι…