Αναζήτηση
η ευκολία της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί απροκάλυπτα το ψεύδος και τη συκοφαντία εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων και των μέσων ενημέρωσης. Πρόκειται για μια συνήθη τακτική στη λογική της λασπολογίας ώστε να καλύψουν την πλήρη αθέτηση των υποσχέσεών τους. Από τον έναν νόμο με ένα άρθρο που θα έσκιζαν το Μνημόνιο φθάσαμε στο χειρότερο Μνημόνιο που χρέωσε τη χώρα με 100 δισ., όπως έχουν υπολογίσει οι γνωρίζοντες τα σχετικά μεγέθη. Από το Οχι που έγινε Ναι στο δημοψήφισμα – παρωδία και τόσα άλλα ηχηρά και αποκαλυπτικά μιας εξουσίας που δεν σέβεται τίποτα.
Αυτό όμως που θα τους καταδιώκει είναι το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» που κατάντησε στις μέρες τους κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη. Αυτοί που υπόσχονταν σεισάχθεια έχουν αποδεχθεί τα πάντα και πλέον ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για το ακίνητό του, είτε χρωστά σε τράπεζες είτε στο Δημόσιο. Ασφαλώς μέσα σε αυτό το χάος των κόκκινων δανείων υπάρχουν στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι και βεβαίως πρέπει να πληρώσουν ή απολέσουν περιουσίες. Αυτό όμως δεν απαλλάσσει την κυβέρνηση από τις ευθύνες της έναντι εκείνων που εξαπάτησε με πέτσινες υποσχέσεις. Εφθασαν μάλιστα στο σημείο να κατηγορήσουν «ΤΑ ΝΕΑ» για στημένο και ψεύτικο δημοσίευμα σχετικώς με τους πλειστηριασμούς. Δυστυχώς για αυτούς η αλήθεια υπάρχει και τα στοιχεία που την επιβεβαιώνουν επίσης (σχετικό ρεπορτάζ στις σελίδες 36 – 37).
Αυτό όμως που προκαλεί την κοινή συνείδηση και τη λογική είναι η ευκολία και το θράσος τους όταν ενώ γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια εξαπολύουν ανοίκεια επίθεση κατά των μέσων ενημέρωσης που απλώς κάνουν ως οφείλουν τη δουλειά τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που δεχόμαστε συκοφαντική επίθεση, προφανώς δεν θα είναι και η τελευταία. Ας μην περιμένουν όμως να λυγίσουμε. Η ευθύνη για την έγκυρη ενημέρωση και το χρέος αληθείας έναντι των αναγνωστών μας παραμένουν ισχυρά και ασυμβίβαστα.
