Συγκέντρωσε τελευταία φορά τα φώτα της δημοσιότητας τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν κατά τη διάρκεια της σύντομης βόλτας τους στην Ερμού, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και η σύζυγός του Μπριζίτ σταμάτησαν μπροστά από τη βιτρίνα ενός καταστήματος που τους έκανε εντύπωση για την κομψότητά του. Ενα κατάστημα που ξεχώριζε από τα υπόλοιπα του εμπορικότερου δρόμου της Ελλάδας για τη φινέτσα του.

Ο κομψός, αριστοκρατικός, ασπρομάλλης ηλικιωμένος ιδιοκτήτης του καταστήματος που μίλησε για λίγο με το προεδρικό ζεύγος, τους ευχήθηκε και φωτογραφίστηκε μαζί τους δεν ήταν άλλος από τον Ευτύχιο Αλεξανδράκη, τον παλαιότερο έμπορο της Αθήνας, ιδιοκτήτη του ομώνυμου καταστήματος ενδυμάτων που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τετάρτη σε ηλικία 98 ετών και μαζί του η ζωντανή ιστορία του ελληνικού εμπορίου.

Ο χαρακτηρισμός του «ευπατρίδη της οδού Ερμού» που του είχαν αποδώσει δεν ήταν τυχαίος, όπως και αυτοί του «άρχοντα του εμπορίου», του «βασιλιά της Ερμού» και του «εμπόρου των Αθηνών».

Οσοι τον γνώρισαν τον περιγράφουν ως άνθρωπο με φυσική ευγένεια και αρχές ενώ οι συνάδελφοί του ως έμπορο παλαιάς κοπής, ίσως τον τελευταίο που υπήρχε και από μια γενιά που λείπει από την οικονομική ζωή της χώρας.

Πάντα κομψός, με προσεγμένη εμφάνιση και φορώντας το καλοδεμένο παπιγιόν του και την ποσέτ, καθημερινά βρισκόταν στο κατάστημά του, στον αριθμό 27 της οδού Ερμού, από το οποίο δεν είχε λείψει ούτε μία ήμερα εδώ και δεκαετίες, για να εξυπηρετήσει τους πελάτες του. Αλλωστε, όπως είχε δηλώσει, το εμπόριο ήταν για αυτόν σαν ένα δέντρο. «Θέλει περιποίηση και πότισμα για να κόψεις τους καρπούς του».

Ενα από τα επτά παιδιά του εμπόρου Δημήτρη Αλεξανδράκη, με καταγωγή που συνδυάζει τρία νησιά –την Ανδρο, την Κρήτη και την Αμοργό -, μεγάλωσε μέσα στην οικογενειακή επιχείρηση και όπως έλεγε ήταν φυσικό να γίνει έμπορος. Ξεκίνησε να εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές του και την επιχείρηση –η οποία είχε τις ρίζες της στο 1860, αποκτήθηκε από τον πατέρα του το 1907, μεταφέρθηκε στον αριθμό 27 της οδού Ερμού το 1933 και ο ίδιος ανέλαβε εξολοκλήρου το 1954 –την υπηρέτησε με συνέπεια περισσότερα από 70 χρόνια, ζώντας όλες τις αλλαγές του εμπορικού κέντρου της Αθήνας αλλά και αυτών στον κλάδο του εμπορίου.

Στο πελατολόγιό του περιλαμβάνονταν επί δεκαετίες σημαντικά ονόματα της τέχνης, των γραμμάτων και της πολιτικής σκηνής. Ανάμεσα στους πελάτες της επιχείρησης του ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο γιος του ο Σοφοκλής. Η Κυβέλη, η Μαρίκα Κοτοπούλη, το ζεύγος Ζολώτα, η Σοφία της Ισπανίας, η Αμαλία Καραμανλή και ο Κωνσταντίνος Καραμανλή, ο Αλέξανδρος Διομήδης, ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, ο Ανδρεάδης, ο διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας, και πλήθος άλλων.

Η συνέπεια και η ευγένεια για τους ανθρώπους που τον γνώρισαν ήταν αυτό που τον χαρακτήριζε όπως και η εγκράτειά του. Κατ’ επιλογή χαμηλών τόνων και έξω από κοσμικότητες ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης δεν εγκατέλειψε ποτέ τις αξίες που όπως έλεγε του δίδαξαν οι γονείς του. Το 1998 το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ) απένειμε στον Ευτύχιο Αλεξανδράκη το βραβείο Επιχείρηση και Παράδοση και όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης παραδίδοντάς του το βραβείο τού ζήτησε να πει με δυο λόγια ποιο είναι το μυστικό της επιχείρησής του, εκείνος του απάντησε: «Αν θέλετε δυο λόγια, είναι: σώφρων διαχείρισις».

Αυτές οι δύο λέξεις ήταν η φιλοσοφία του άρχοντα του ελληνικού εμπορίου, ο οποίος με υπερηφάνεια δήλωνε πως το μυστικό της επιτυχίας και της διαχρονικότητας της επιχείρησής του ήταν η συνέπεια και η σοβαρότητα. «Ποτέ δεν είπαμε ψέματα σε πελάτη για να υποστηρίξουμε ένα είδος, όταν δεν πιστεύαμε ότι ήταν το κατάλληλο για εκείνον. Ακολουθούμε πάντα πολιτική σταθερών τιμών ενώ δεν απολύσαμε ποτέ εργαζόμενο. Από εδώ όλοι παίρνουν σύνταξη» έλεγε. Για τον Ευτύχιο Αλεξανδράκη ο έμπορος έπρεπε να έχει επαφή με τον κόσμο, να τον ψυχολογεί και να προσαρμόζεται. «Εάν δεν το κάνει αυτό, είναι αποτυχημένος. Κάθε μέρα ο σώφρων έμπορος δίνει τις εξετάσεις του» υποστήριζε.

Προστατευτικός με τους ανθρώπους του και ειδικά με τις κυρίες που δούλευαν μαζί του για χρόνια, είχε έντονο το αίσθημα των δεσμών της οικογένειας και υποστήριζε ότι οι άνθρωποι πρέπει να το κληροδοτούν τις επόμενες γενιές. Μάλιστα όταν κάποτε ο ιδιοκτήτης του οίκου Ηermès ζήτησε χώρο στο μαγαζί του, ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης αρνήθηκε προκειμένου να μην αναγκαστεί να μετακινήσει τα πορτρέτα των γονιών του, έργα του αδελφού του, Αλέξανδρου Αλεξανδράκη. Αλλωστε στον χώρο του τριώροφου κτιρίου του καταστήματος «Αλεξανδράκης» υπάρχουν παντού έργα τέχνης που φιλοτέχνησε ο αδελφός του Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, ενώ καθετί στον χώρο είναι τοποθετημένο και φιλοτεχνημένο με εξαιρετικό τρόπο και με προσεγμένη την κάθε λεπτομέρεια.

Στο κομψό γραφείο του, λίγα μέτρα από την κεντρική είσοδο του καταστήματος, αγαπούσε να έχει κάθε ημέρα ένα μπουκέτο φρέσκα λουλούδια ενώ ήταν περήφανος για τον αυτοσχέδιο κήπο που διατηρούσε με τη λεμονιά και τις βασιλικές του, στον ακάλυπτο του κτιρίου της οδού Ερμού. Η μοναχοκόρη του Κατερίνα και ο εγγονός του είναι πλέον οι συνεχιστές της ιστορικής επιχείρησης που μετρά ζωή πολύ περισσότερο από έναν αιώνα, όμως το κατάστημα στον αριθμό 27 της οδού Ερμού θα αποπνέει, όσο υπάρχει, πάντα το άρωμα του Ευτύχιου Αλεξανδράκη, του τελευταίου αριστοκράτη του ελληνικού εμπορίου.