Παίκτης
Σηκώνουν όμως το θέμα μόνο γι’ αυτό; Τι διαφορετικό προέβλεπε το σχέδιο Μικρή ΔΕΗ; Αρχικά άλλο τίμημα. Δύο δισ. ευρώ για το 30% της επιχείρησης και πρόσθετες επενδύσεις άλλου 1,5 δισ. Συν εκχώρηση του 30% δανείωνκαι υποχρεώσεων. Συν μεταφορά στον ιδιώτη του 30% των εργαζομένων. Ακούγεται πιο συμφέρουσα επιλογή, οικονομικά μιλώντας. Ειδικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι με το συριζαϊκό σχέδιο η ΔΕΗ πουλά τρεις από τέσσερις ανταγωνιστικές της μονάδες. Και πουλάει μόνο λιγνιτικά. «Τα καλύτερα» όπως συμπληρώνουν οι γνώστες των ενεργειακών. Ορισμένοι, ωστόσο, εξέλαβαν αυτή την αντιπολιτευτική κίνηση της ΔΗΣΥ, πολιτικά μιλώντας, ως μια στροφή στον κρατισμό. Τι απαντούν οι ίδιοι στην κατηγορία; «Σε καμία των περιπτώσεων». Αντιθέτως, δηλώνουν «προφανώς υπέρ της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας» και συζητούν και το θέμα του στρατηγικού επενδυτή. Η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς είναι στην ανάλυσή τους σαν το ποτάμι του ανδρεϊκού συνθήματος. Δεν γυρνάει πίσω. Το ζήτημα είναι, λένε, πώς την απελευθερώνεις. Η πασοκική εκδοχή θέλει «να έχεις ισχυρό παίκτη αλλά όχι μονοπωλιακό παίκτη».