Οταν το 1965 ο Νίκος Γκάτσος, ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης λανσάρισαν το τραγούδι με τους στίχους «ποιος είναι απόψε ο τυχερός, στο Λαύριο γίνεται χορός», ελόγου του δεν υπήρχε ούτε καν ως ιδέα στο μυαλό των γονιών του…
Ο Χρήστος Σερέλης είναι γέννημα-θρέμμα και καμάρι της Λαυρεωτικής, στην οποία έχει περάσει τα 40 από τα 44 χρόνια του: έφυγε μονάχα για την τετραετία των σπουδών του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Πάτρας, αλλά δεν διανοήθηκε ποτέ να αφήσει το… μικρό Παρίσι του. «Μικρό Παρίσι» αποκαλείται το Λαύριο επειδή εκεί στεγαζόταν η γαλλική εταιρεία εκμετάλλευσης των μεταλλείων μολύβδου και αργύρου που άκμαζαν στην περιοχή, αλλά και από τον προπονητή της ομάδας η οποία προχθές κατακεραύνωσε την ΑΕΚ και φιγουράρει στην τέταρτη θέση δεν λείπει το παρατσούκλι. Ο… Ομπράντοβιτς του Λαυρίου και ολόκληρης της Basket League!
Ο γενειοφόρος προπονητής, ο οποίος ισορροπεί ανάμεσα στο χόμπι που έγινε επάγγελμα και στην κανονική δουλειά του (ως διευθυντής Τεχνικών και Λιμενικών Υπηρεσιών του Οργανισμού Λιμένος Λαυρίου) έχει βγάλει ρίζες στον πάγκο της ομάδας στην οποία αισίως συμπλήρωσε δεκατέσσερα χρόνια.
Ενα παραπάνω απ’ όσο κάθησε ο Ζοτς σε εκείνον του Παναθηναϊκού!
Το αξιοπερίεργο και συνάμα ευτράπελο στοιχείο της ιστορίας είναι άλλο: τη σεζόν 2003-04 ο Σερέλης κλήθηκε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας μετά την αποχώρηση του Ανδρέα Πολέμη για να την κοουτσάρει έως τη λήξη του πρωταθλήματος της Γ’ Εθνικής.
Πήγε για τα πέντε υπολειπόμενα ματς και κοντεύει δεκαπέντε χρόνια ο μπαγάσας!
