Θα ήταν ευχής έργο το ρεκόρ ταχύτητας στο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, ρεκόρ που αναγνωρίστηκε από παλιούς «εχθρούς» στις Βρυξέλλες και άσπονδους «φίλους» του υπουργού Οικονομικών στην Αθήνα, να συνοδευόταν από θετικά αποτελέσματα στην πράξη. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Η κυβέρνηση έδωσε ό,τι της ζητήθηκε αντιλαμβανόμενη επιτέλους πως οποιαδήποτε καθυστέρηση στο όνομα της υπερήφανης διαπραγμάτευσης θα σήμαινε επιπλέον κόστος για τη χώρα, τους πολίτες και επομένως και την ίδια.
Την ίδια ώρα όμως η ανάπτυξη βαρυγκομά: η επίδοση του τρίτου τριμήνου, του υποτιθέμενου «δυνατού» της ελληνικής οικονομίας λόγω της τουριστικής περιόδου, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την επίτευξη των στόχων που έχει συνομολογήσει η κυβέρνηση. Εάν σε αυτή την εικόνα προστεθούν τα όσα παραχώρησε αμαχητί για το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης, «ασημικά» και κεκτημένα που δεν είχαν τεθεί καν σε διαπραγμάτευση από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τότε γίνεται αντιληπτό ότι ο λευκός καπνός της συμφωνίας αμαυρώνεται από μια άκρως μελανή πραγματικότητα.
Είναι μάλλον η φυσιολογική κατάληξη μιας κατάστασης που δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση πρώτα με τη λαϊκιστική ρητορική της και στη συνέχεια με την ανεύθυνη πολιτική της. Γιατί πολύ πριν από τον λευκό καπνό της συμφωνίας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε φροντίσει να κάνει καπνό ό,τι με κόπο και θυσίες είχαν επιτύχει οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι πολίτες. Τώρα τρέχει. Χωρίς, αλίμονο, τίποτε να διασφαλίζει πως δεν θα γίνει καπνός και ό,τι έχει απομείνει.
Τελευταία Νέα