Συμφέρει;

Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι η δημοκρατική παιδεία διαφόρων παραγόντων της πολιτικής ζωής είναι μάλλον περιορισμένη, να κάνουμε μερικές διευκρινίσεις.

Πρώτον, το Γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού είναι δημόσια υπηρεσία. Λειτουργεί με τους κανόνες μιας δημόσιας υπηρεσίας και χρηματοδοτείται από το Δημόσιο, δηλαδή από χρήματα φορολογουμένων – είτε έχουν ψηφίσει τον Πρωθυπουργό είτε δεν τον έχουν ψηφίσει…

Η δουλειά αυτής της δημόσιας υπηρεσίας είναι (εκ της συστάσεώς της) να οργανώνει τις σχέσεις του Πρωθυπουργού με τον Τύπο, να ενημερώνει τον Τύπο για τις δραστηριότητές του, να διαψεύδει αν αναφέρεται κάτι ψευδές ή να επιβεβαιώνει αν κάτι είναι ακριβές.

Ολα αυτά με το ύφος, την ευπρέπεια και την αυτοσυγκράτηση που οφείλει να επιδεικνύει κάθε δημόσια υπηρεσία στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της. Αυτό τουλάχιστον ισχύει από το 1974, όταν εγκαθιδρύθηκε η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία.

Δεύτερον, από τα παραπάνω συνάγεται ότι δουλειά του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού δεν είναι να βρίζει τις εφημερίδες που δεν γουστάρει, ούτε να τσακώνεται με ιδιώτες επιχειρηματίες, δημοσιογράφους κι εκδότες που δεν είναι της αρεσκείας του.

Δεν είναι δουλειά του να ελέγχει το πόθεν έσχες των αντίπαλων πολιτικών, ούτε να ασχολείται με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των ιδίων ή των συζύγων τους – η Ελληνική Δημοκρατία έχει άλλες υπηρεσίες κι άλλες διαδικασίες αρμόδιες γι’ αυτά τα ζητήματα…

Οπως δεν είναι δουλειά του να αναπαράγει στον δημόσιο διάλογο έστω κι υπό μορφή «ερωτημάτων» κάθε αθλιότητα ενός δημοσιογραφικού υποκόσμου, αγνώστου υποκίνησης, σκοπιμότητας και χρηματοδότησης…

Αυτό επιπροσθέτως συνιστά (κατά την έκφραση του Πρωθυπουργού) και «θρασυδειλία» αφού κανείς πολίτης δεν μπορεί εύκολα να προστατευθεί απέναντι στην καταχρηστική άσκηση των αρμοδιοτήτων μιας δημόσιας υπηρεσίας.

Καμία υπηρεσία Τύπου κανενός πρωθυπουργού σε καμία ευρωπαϊκή δημοκρατία δεν κάνει λοιπόν τέτοια πράγματα.

Για δύο λόγους.

Πρώτον, για λόγους στοιχειώδους προσωπικής αγωγής και πολιτικού πολιτισμού. Μην υποτιμάτε τη σημασία τους: αν δεν τα έχεις, γίνεσαι Κωνσταντινέας…

Δεύτερον, επειδή σε όλη την Ευρώπη οι δημόσιες υπηρεσίες (και κυρίως όσες αναφέρονται απευθείας στον πρωθυπουργό…) έχουν μια βασική υποχρέωση: να στηρίζουν και να υποβοηθούν τον πρωθυπουργό στο έργο του – ούτε να τον εκθέτουν ούτε να τον εμπλέκουν…

Διότι αν οι υπηρεσίες οιουδήποτε πρωθυπουργού λειτουργούν με λογική μπράβων νυχτερινού κέντρου ή νονών της γειτονιάς, τότε ωθούν τον επόμενο πρωθυπουργό να καταφύγει σε αντίστοιχες μεθόδους για να αντιμετωπίσει τον προηγούμενο.

Δεν συμφέρει κανέναν. Και κυρίως δεν ωφελεί τη δημοκρατία.

Η οποία υπάρχει και πρέπει να υπάρχει όχι μόνο με τον σημερινό πρωθυπουργό. Αλλά και με τον επόμενο και με τον μεθεπόμενο.