Οταν τελειώνουν οι αυταπάτες αρχίζει ο πανικός

Η χθεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο έχει ξεχωριστή σημασία. Στον χώρο όπου η εξουσία οφείλει να αποδεικνύει καθημερινά την προσήλωσή της στην ελευθεροτυπία, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα «ΝΕΑ», ενώ δεν δίστασε να επιτεθεί προσωπικά και σε δύο δημοσιογράφους που προφανώς δεν είναι της αρεσκείας του.

Στο επεισόδιο αυτό αποτυπώνεται μια πραγματικότητα. Κι αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν τηρεί πλέον ούτε τα προσχήματα. Στον μαινόμενο εκπρόσωπο ενσαρκώθηκε χθες μια κυβέρνηση που έχει χάσει την ψυχραιμία της. Που δεν ανέχεται την κριτική, τον έλεγχο, την έρευνα. Και που, δυστυχώς για τον Τύπο στη χώρα μας, χρησιμοποιεί φιλικά προς την ίδια μέσα ενημέρωσης, τα οποία προθύμως αναλαμβάνουν τον ρόλο των κυβερνητικών φερέφωνων –καμιά φορά δε και των κυβερνητικών ροτβάιλερ.

Μπορεί η χθεσινή επίθεση να ήταν η πιο επικίνδυνη για την ελεύθερη και χωρίς φόβο άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, αλλά δεν ήταν ούτε η πιο αντιαισθητική ούτε η πιο απροσχημάτιστη. Πρώτα το Μέγαρο Μαξίμου και στη συνέχεια το υπουργείο Δικαιοσύνης, με μια εντυπωσιακή σε ομοιότητα ύφους ανακοίνωση, επιτέθηκαν σε αυτήν την εφημερίδα για τα ρεπορτάζ της σχετικά με τους πλειστηριασμούς.

Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση επιχειρεί να διαψεύσει τα αδιάψευστα. Είναι η πρώτη φορά όμως που η απόπειρα αυτή γίνεται με ένα τόσο επιθετικό, τόσο ανοίκειο ύφος. Είναι η πρώτη φορά που ο απροκάλυπτος στόχος μιας κυβέρνησης δεν είναι να διαψεύσει, αλλά να τρομάξει.

Φυσικά πλανάται. «ΤΑ ΝΕΑ» δεν τρόμαξαν όταν η επιβίωσή τους κρεμόταν από μια κλωστή και η κυβέρνηση επιστράτευε όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή της, αθέμιτα ασφαλώς, για να την κόψει. Δεν θα τρομάξουν ούτε τώρα, όσες επιθέσεις και αν εξαπολύσουν η κυβέρνηση και ο συστημικός της Τύπος, όση λάσπη και αν πετάξουν στον ανεμιστήρα.