Σε περιόδους κρίσης, δεν είναι μόνο κατανοητή αλλά και επιβεβλημένη η προσπάθεια μιας κυβέρνησης να προσφέρει ανακούφιση στους πολίτες με διάφορους τρόπους. Είναι όμως ακατανόητο κάτω από το επίχρισμα της κοινωνικής πολιτικής να κρύβεται μια κοινωνική απάτη. Είναι αδιανόητο μια κυβέρνηση να υποχρηματοδοτεί τις κοινωνικές δαπάνες για να εμφανίζεται μετά ως μια γενναιόδωρη και ελεούσα εξουσία που μοιράζει κοινωνικά μερίσματα.
Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση κατέφυγε σε αυτό το ελάχιστα κολακευτικό για την ίδια τρικ στην προσπάθειά της να τονώσει το φιλολαϊκό της προφίλ. Θα ήταν θεμιτός αυτός ο στόχος εάν, όπως αποκαλύπτει ευρωπαϊκή πηγή, η κυβέρνηση δεν στερούσε από τους αδυνάμους παροχές που δικαιούνταν για να τους τις προσφέρει στη συνέχεια ως μποναμά. Εάν από την προσωπική της αυταπάτη δεν περνούσε στην πολιτική και κοινωνική εξαπάτηση.
Ακόμη χειρότερα, τα όσα αποκαλύπτονται για το κοινωνικό μέρισμα προστίθενται σε μια σειρά από ανάλογης έμπνευσης τεχνάσματα. Τεκμαίρεται εξ αυτού ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν διδάχθηκε τίποτε από την κρίση για την οποία η ίδια δεν φέρει ευθύνη, αλλά ούτε και από την κρίση μέσα στην κρίση που δημιούργησε η ίδια και για την οποία ευθύνεται στο ακέραιο. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι σε μια περίοδο κρίσης η μόνη σχέση που επιβάλλεται να έχει η εξουσία με τους πολίτες, προκειμένου να αποκατασταθεί η χαμένη εμπιστοσύνη, είναι μια σχέση ειλικρίνειας. Την ειλικρίνεια που, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις, αναζητούν οι πολίτες περισσότερο και από τους μποναμάδες.