Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Θα παραθέσω αριθμούς και θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.
Εχουμε και λέμε.
Ξεκινάει το 2017 με πρόβλεψη ανάπτυξης 2,7% (προϋπολογισμός 2017, Κομισιόν).
Μετά η πρόβλεψη αναθεωρείται προς τα κάτω, στο 2,1% (Κομισιόν).
Ακολουθεί νέα αναθεώρηση από την κυβέρνηση, στο 1,8%.
Ο Πρωθυπουργός δηλώνει τον Οκτώβριο ότι η ανάπτυξη θα είναι πάνω από 2% αλλά προφανώς δεν είναι ενήμερος ότι αμέσως μετά η κυβέρνησή του και η Κομισιόν την κατεβάζουν κι άλλο, στο 1,6%.
Βγαίνει η ανάπτυξη του γ’ τριμήνου στο 1,3%. Αρα όλοι γνωρίζουν πως το 1,6% σε ετήσια βάση είναι κι αυτό άπιαστο.
Θα πάμε κάπου στο 1,3% – 1,4%. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Καλά το καταλάβατε. Είναι ακριβώς το μισό της αρχικής πρόβλεψης!
Που σημαίνει πως το 2017 η κυβέρνηση έπεσε έξω στην ανάπτυξη κατά 50% –κάτι που ασφαλώς επηρεάζει και την επόμενη χρονιά…
Την ίδια στιγμή που και η Κομισιόν και το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ έχουν αναθεωρήσει όλους τους ρυθμούς ανάπτυξης για το 2017 και σε όλο τον κόσμο προς τα πάνω. Πλην Ελλάδος!
Γιατί λοιπόν ο μουντζούρης είναι χώρια;
Να το πάρει κι αυτό το ποτάμι. Διότι δύο συνεχόμενα χρόνια υπερβολικού πλεονάσματος (2016 και 2017) προήλθαν από αχρείαστη υπερφορολόγηση, συνεπώς από ουσιαστική και περιττή αφαίμαξη της ρευστότητας. Πρακτικά λειτούργησαν ως φρένο στην ανάπτυξη.
Με άλλα λόγια οι «εχθροί της λιτότητας» που μας κυβερνούν επέβαλαν μεγαλύτερη λιτότητα από εκείνη που τους ζητούσαν οι «φίλοι της λιτότητας».
Το έκαναν συνειδητά και κατ’ επιλογήν –σύμφωνα με τα ίδια τους τα λόγια…
Ανέκοψαν κάθε ουσιαστική αναπτυξιακή δυναμική προκειμένου να μοιράσουν πουρμπουάρ στην (εικαζόμενη) εκλογική πελατεία τους.
Οταν όμως θυσιάζεις το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον (που είναι η ανάπτυξη) στον βωμό μιας μικροκομματικής και πελατειακής πολιτικής, αυτό έχει ένα όνομα: λέγεται φαυλότητα.
Οι πολιτικοί που λειτουργούν με όρους φαυλότητας ονομάζονται φαύλοι. Και η πολιτική τους είναι βαριά εγκληματική σε μια χώρα που πλήρωσε ακριβά έως τώρα το τίμημα τέτοιων μεθοδεύσεων.
Φυσικά στο Ειδικό Δικαστήριο δεν θα οδηγηθούν ενδεχομένως οι εγκέφαλοι αυτού του οικονομικού εγκλήματος αλλά μάλλον οι Καμμένοι και οι Πολάκηδες.
Παρόλο που η ζημιά στα δημόσια συμφέροντα που προκάλεσαν οι μεν είναι συντριπτικά μεγαλύτερη από εκείνη που επέφεραν οι δε.
Μόνο η διαφορά στη μεγέθυνση για το 2017 είναι κοντά 2,5 δισ. –κι ας μην προσθέσω το 2016…
Τι να πει κι ο Καμμένος με τα 66 εκατομμυριάκια του Παπαδόπουλου;