Ηταν πολλά τα μηνύματα που εξέπεμψε η κοινή συνεδρίαση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού. Και ήταν προς διάφορες κατευθύνσεις. Ηταν, για παράδειγμα, προς τον ίδιο τον χώρο της Κεντροαριστεράς και ήταν ένα μήνυμα εξωστρέφειας: ο δρόμος προς την ενότητα γίνεται όλο και λιγότερο ανηφορικός, όλο και λιγότερο δύσβατος. Ηταν και προς εκείνους, όψιμους φίλους και άσπονδους εχθρούς, που θέλουν μια Κεντροαριστερά όχι αυτόνομη, αλλά ετεροκαθορισμένη με βάση τις πιθανές μετεκλογικές της συμμαχίες.

Στην κοινή συνεδρίαση όμως ήταν και αυτό το μήνυμα ξεκάθαρο: ο προοδευτικός χώρος δεν ετεροκαθορίζεται. Κι αυτό το μήνυμα, διατυπωμένο με τον πλέον αυστηρό και ξεκάθαρο τρόπο, δεν είχε αποδέκτες μόνο στο εσωκομματικό ακροατήριο. Στάλθηκε και εκτός των κεντροαριστερών τειχών και κυρίως στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, για το οποίο δεν θα έκανε λάθος κανείς να υποθέσει ότι φιλοδοξεί να ξεπλύνει τις ακροδεξιές αμαρτίες του στην κολυμβήθρα μιας κεντροαριστερής συμμαχίας.

Αυτό και μόνο σημαίνει ότι ο προοδευτικός χώρος θα βρεθεί αντιμέτωπος με παλιές και νέες προκλήσεις μπροστά του. Σημαίνει ότι, όπως είπε ο καθηγητής Αλιβιζάτος, θα πρέπει να διασφαλίσει την ενότητά του όχι στο επίπεδο της θεωρίας που μπορεί να διχάσει, αλλά της πράξης που ενώνει. Η πράξη δεν είναι άλλη από τις λύσεις που προσδοκούν οι πολίτες στα προβλήματά τους. Ολα τα άλλα, από τις ιδεολογικές αψιμαχίες έως τα κομματικά οφίκια, έπονται.

Τελευταία Νέα