Για κάποιοΝ λόγο και με μια λογική που με ξεπερνούν, διάφοροι παλικαράδες έχουν αποφασίσει να τιμούν κάθε χρόνο τη μνήμη ενός νεκρού παιδιού καίγοντας μια πόλη.

Οχι ένα, όχι δύο, αλλά σχεδόν δέκα χρόνια κρατά το θλιβερό πανηγύρι.

Είπα ότι η λογική με ξεπερνά. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως προσπερνώ τις ευθύνες που οδηγούν στον διαρκή κανιβαλισμό της πόλης μας.

Καθαρές κουβέντες. Ευθύνονται οι ηλίθιοι, οι ανίκανοι και οι ασυνείδητοι.

Οι ηλίθιοι είναι εκείνοι που το 2008 έβλεπαν μια πόλη να καίγεται και πανηγύριζαν για «τη μεγαλειώδη εξέγερση του Δεκέμβρη». Οι άνθρωποι αυτοί φτιασίδωσαν την καταστροφή σε κάτι αξιοθαύμαστο κι επίζηλο.

Γνωστοί μου γονείς, καθόλου επαναστατικών φρονημάτων, διαδήλωναν (υποθέτω για πρώτη φορά στη ζωή τους…) μαζί με τα μανάρια τους «για να μην αφήσουμε τα παιδιά μόνα στη διαδήλωση» –και στην οργή!

Οι ανίκανοι είναι εκείνοι που το 2008 αλλά και σήμερα αδυνατούν να προστατεύσουν την πόλη από τους καταστροφείς είτε επειδή φοβούνται το κόστος είτε επειδή τρέμουν τις συνέπειες.

Οπως είχε δηλώσει ένας πανικόβλητος υπουργός Δημόσιας Τάξης επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου: «Καλύτερα να σπάνε μάρμαρα, παρά κεφάλια!».

Υπενθυμίζω όμως πως το κόστος προστασίας της πόλης είναι αναπόσπαστο μέρος της δουλειάς εκείνων στους οποίους η δημοκρατία έχει αναθέσει να την προστατεύουν. Πολιτικά ή υπηρεσιακά πρόσωπα.

Αν δεν θέλουν να το σηκώσουν, μπορούν να κάνουν άλλη δουλειά!

Οι ασυνείδητοι είναι όσοι και το 2008 και τώρα καταλήγουν στο «έλα, μωρέ, παιδιά είναι. Δεν έγινε και τίποτα!».

Δεν έγινε τίποτα αν τα «παιδιά» σπάνε το μαγαζί του γείτονα. Αν σπάσουν το δικό τους μαγαζί, όλο και κάτι μπορεί να έχει γίνει.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι διπλά ασυνείδητοι.

Αφενός επειδή διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους στη λογική της «πράξης χωρίς συνέπειες» και κατά προέκταση της ατιμωρησίας, της ευκολίας, της τζάμπα μαγκιάς και του δωρεάν τσαμπουκά.

Αφετέρου επειδή εμφυσούν σε νέους ανθρώπους την παραδοχή της βίας ως θεμιτό κι ανεκτό μέσο πολιτικής έκφρασης. Αλλά η εξοικείωση με τη βία οδηγεί μόνο σε δρόμους εγκλήματος –πουθενά αλλού!

Αυτή η τριπλή συνέργεια ηλιθίων, ανικάνων και ασυνειδήτων έχει μετατρέψει ένα τραγικό γεγονός (που ήταν η δολοφονία του Γρηγορόπουλου…) σε μια ετήσια ευκαιρία δήωσης και καταστροφής.

Δυστυχώς όμως αυτό συμβαίνει πάντα με τους ηλίθιους, τους ανίκανους και τους ασυνείδητους: ποτέ δεν καταλαβαίνουν τη ζημιά που κάνουν.

Κι όταν την καταλάβουν, είναι αργά.

Εκείνοι τρέχουν να μαζεύουν τα παιδιά από τα κρατητήρια και τα δικαστήρια. Κι εμείς πληρώνουμε τις καταστροφές.

Τελευταία Νέα