Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μαζικοί πλειστηριασμοί ακινήτων σε λίγο καιρό θα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής επικαιρότητας επισκιάζοντας οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη στο πέρασμά τους. Οσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να κρύψει την πραγματικότητα κάτω από το χαλί, ματαιοπονεί. Από τον επόμενο μήνα, όταν οι πλειστηριασμοί ακινήτων θα διεκπεραιώνονται κατά χιλιάδες –από δεκάδες που γίνονται σήμερα –στα Ειρηνοδικεία και στην Ηλεκτρονική Πλατφόρμα, η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα μεγάλο κύμα κοινωνικών αντιδράσεων και δυσαρέσκειας το οποίο θα κληθεί να διαχειρισθεί.

Τα λόγια τραπεζίτη, με πλήρη γνώση των όσων έχουν συμβεί, αλλά και όσων πρόκειται να συμβούν, αποτυπώνουν την κατάσταση αυτή: «Η σημερινή κυβέρνηση είχε την ατυχία να διαχειρισθεί το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα στην εποχή των Μνημονίων. Να φέρει σε πέρας τους πλειστηριασμούς που επιβάλλει το Μνημόνιο για τη μείωση των κόκκινων δανείων». Πράγματι, είναι άλλο κάποιος να καλείται να ζήσει με μειωμένο μισθό ή σύνταξη από πολιτικές περικοπών (σαν και αυτές που επανειλημμένως έγιναν από το 2010 και ύστερα από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις) και άλλο να χάνει το σπίτι του. Βαρύ να χάνει κάποιος το εισόδημά του αλλά ασήκωτο να χάνει το σπίτι του. Αν ο ΕΝΦΙΑ έστησε στον τοίχο την προηγούμενη κυβέρνηση, οι πλειστηριασμοί απειλούν να αποσταθεροποιήσουν τη σημερινή, όπως δείχνουν, άλλωστε, οι ισχυρές αναταράξεις που εκδηλώνονται στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος.

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, παρότι πληρώνει και αμαρτίες άλλων κυβερνήσεων στη γέννηση και αύξηση των κόκκινων δανείων, δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Εχει το δικό της, υψηλό μερίδιο ευθύνης στην εκτίναξή τους τα τελευταία χρόνια και στα προβλήματα των τραπεζών. Ηταν η ίδια που από τη θέση της αντιπολίτευσης υποσχόταν σεισάχθεια και κούρεμα οφειλών προς τις τράπεζες, προτρέποντας ουσιαστικά τους δανειολήπτες να μην πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Ετσι «ανδρώθηκε» το κίνημα του Δεν Πληρώνω. Κάπως έτσι, τα κόκκινα δάνεια από το 24,5% του συνόλου των δανείων το 2012 εκτοξεύτηκαν στο 44,2% στο τέλος του 2015. Καθόλου τυχαίο ότι στο ποσοστό αυτό παραμένουν μέχρι σήμερα, αφού στο μεσοδιάστημα άλλαξε η κυβερνητική ρητορική. Και ήταν, επίσης, η πολιτική της «περήφανης» διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του 2015 που στέγνωσε τις τράπεζες από καταθέσεις με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε νέα ανακεφαλαιοποίηση. Και να αναγκαστούν, στη συνέχεια, να αποδεχθούν τους ιδιαίτερα αυστηρούς στόχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη μείωση των κόκκινων δανείων, τους οποίους επιδιώκουν να πετύχουν σήμερα.

Ατυχη ή μοιραία η σημερινή κυβέρνηση; Η πραγματικότητα είναι ότι, την ώρα που θα κλείνει την τρίτη αξιολόγηση και θα προσπαθεί να πείσει ότι βγάζει τη χώρα από τα Μνημόνια, χιλιάδες δανειολήπτες θα χάνουν τα ακίνητά τους βιώνοντας μία από τις πιο σκληρές πολιτικές των Μνημονίων. Μια πρακτική που θα συνεχισθεί με αμείωτη ένταση και το 2019. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι συνταξιούχοι θα βλέπουν μπροστά τους τις νέες περικοπές του 2019 και οι επαγγελματίες τις προδιαγεγραμμένες περαιτέρω αυξήσεις στις εισφορές τους, ενώ ο πέλεκυς θα απειλεί να (ξανα)πέσει βαρύς στο αφορολόγητο. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα ζει στο βαθύ σκοτάδι του Μνημονίου ενώ η κυβέρνηση θα υποστηρίζει ότι βλέπει φως.

Τελευταία Νέα