Αν είναι ακριβές ότι μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις, τότε στην εικόνα της συνάντησης του Παυλόπουλου και του Ερντογάν δεν χρειαζόταν ήχος.
Από τη μια μεριά ένας τύπος στητός και όρθιος, απλωμένος, με ανοιχτά πόδια (!), καταλάμβανε τα 4/5 του κοινού καναπέ. Σχεδόν ανέκφραστος, σπανίως κοίταξε τον οικοδεσπότη του, μιλούσε ατάραχος με μια βεβαιότητα ισχύος.
Από την άλλη ένας άνθρωπος σχεδόν κουλουριασμένος στη δική του άκρη του καναπέ, με μαζεμένα πόδια και χέρια που έμπλεκαν και ξέμπλεκαν αμήχανα.
Παρακολουθούσε ελαφρά σκυμμένος και προσηλωμένος τον συνομιλητή του με ένα μόνιμο μειδίαμα, παρόλο που τίποτα αστείο ή χαριτωμένο δεν συνέβαινε στην παρέα.
Οσο περνούσε η ώρα αισθανόσουν ότι βούλιαζε περισσότερο στον καναπέ –κάτι σαν την γάτα του Τσεσάιρ που εξαφανίστηκε κι έμεινε μόνο το χαμόγελό της.
Αν στην εικόνα έβαζες και ήχο τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα.
Για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης (υποθέτω) ο δικός μας άνοιξε μια συζήτηση για την οποία (όπως ο ίδιος παραδέχτηκε μετά…) είναι αναρμόδιος.
Ο άλλος (που είναι αρμόδιος) απάντησε εκτεταμένα αναπτύσσοντας τα δικά του επιχειρήματα με μια καθόλου διπλωματική ευθύτητα, απαθής για τη δυσχερή θέση του συνομιλητή του.
Ο δικός μας που τον έπιασε φουρτούνα πήγε να κλείσει το θέμα λέγοντας «μια κουβέντα είπαμε, τα υπόλοιπα να τα κουβεντιάσετε με τους αρμόδιους».
Ο άλλος τον αποτελείωσε λέγοντας «συγγνώμη αλλά εσύ άνοιξες τη συζήτηση. Εγώ δεν είχα πρόθεση να πω τίποτα. Τώρα όμως μιας κι άρχισες, άκου και τη συνέχεια…».
Και συνέχισε απτόητος. Τα είπε όλα και κατάμουτρα. Μειονότητα, Λωζάννη, Αιγαίο, τα πάντα.
Νομίζω θα πρέπει να είναι η πιο δύσκολη στιγμή που έχει περάσει δημοσίως και σε απευθείας μετάδοση πολιτειακός παράγοντας της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Κρίμα. Αλλά ας πρόσεχε.
Δεν ξέρω ποιο μυαλό είχε τη φαεινή ιδέα να καλέσουμε τον Ερντογάν, έναν πολιτικό που έχει τεθεί σχεδόν στο περιθώριο της διεθνούς κοινότητας. Αλλά ελπίζω από χθες να το δέρνουν όλοι μαζί.
Αυτό θα σημαίνει τουλάχιστον ότι κατάλαβαν το μέγεθος της κουταμάρας τους και της ζημιάς που προκάλεσαν στη χώρα.
Διότι ο Ερντογάν που δεν φημίζεται για την αβρότητα, ούτε για τη λεπτότητά του άρπαξε την ευκαιρία για να κάνει επίδειξη ισχύος.
Και την έκανε εις βάρος της χώρας μας. Ελπίζω σήμερα στη Θράκη να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα, να φύγει ήσυχα και να ξεμπερδεύουμε.
Ηθικό δίδαγμα; Οταν δεν το έχεις, μην το βασανίζεις.
Διότι η υψηλή διπλωματία θέλει μεταξωτά βρακιά. Και δεν χρειάζεται να προσθέσω τι θέλουν τα μεταξωτά βρακιά.
