Αναζήτηση
Υπάρχει μία ρήση στη Γαλλία που μπορεί να αποδοθεί ως εξής: νίκη χωρίς κίνδυνο, θρίαμβος χωρίς πειθώ. Αυτό ακριβώς ετοιμάζεται να ζήσει αύριο, στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη του νέου ηγέτη των Ρεπουμπλικανών, της γαλλικής Δεξιάς, ο Λοράν Βοκιέζ. Είναι μόλις 42 ετών, ούτε δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Εμανουέλ Μακρόν. Και είναι πολύ πιθανόν να μη χρειαστεί καν δεύτερο γύρο προκειμένου να κερδίσει, παρότι έχει απέναντί του δύο αντιπάλους, τον πρώην εκπρόσωπο του Αλέν Ζιπέ, Μαέλ ντε Καλάν και την πρώην εκπρόσωπο του Φρανσουά Φιγιόν, Φλοράνς Πορτελί. Η τελευταία, βέβαια, δήλωνε μέχρι τελευταία στιγμή «βέβαιη» για την επικράτησή της. Αλλά ο ντε Καλάν έχει ήδη αναγνωρίσει πως το πιθανότερο σενάριο, είναι η νίκη του Βοκιέζ, από τον πρώτο κιόλας γύρο.
Μόνο που ο Βοκιέζ καλείται να συνασπίσει ένα κόμμα διαλυμένο, που δεν συνήλθε ποτέ ούτε από την εντυπωσιακή πτώση του κάποτε βέβαιου επόμενου προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Φιγιόν, ούτε από την εντυπωσιακή άνοδο του νυν προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν. Και μόνο «ενωτική προσωπικότητα» δεν μπορεί να τον χαρακτηρίσει κανείς. Φλερτάρει τόσο ανοιχτά, σε τόσο πολλά θέματα, με την Ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν, που η κεντρώα πτέρυγα του κόμματος παρακολουθεί σοκαρισμένη. Ως «τον κύριο Χάιντ στον δρα Τζέκιλ του Μακρόν» τον περιέγραψε πρόσφατα το Politico. Στον Βοκιέζ ταιριάζει ακόμα μία ρήση: «Πού ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος».
Γεννήθηκε το 1975 στη Λυών, γόνος οικογένειας βιομηχάνων. Στα 18 του, το έχει ο ίδιος δηλώσει, ήταν ένας ένθερμος υποστηρικτής της «ευρωπαϊκής ομοσπονδιοποίησης… πεπεισμένος πως η γενιά μου θα ήταν η πρώτη που θα εξέλεγε έναν πρόεδρο της Ευρώπης με καθολική ψηφοφορία». Στη διάρκεια των σπουδών του, έκλινε περισσότερο προς την Κεντροαριστερά. Και έκανε λαμπρές σπουδές. Σπούδασε Ιστορία στη Σορβόννη, κατόπιν πήρε πτυχίο από το Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού, μεταπτυχιακό στο Δημόσιο Δίκαιο για να καταλήξει (όπως και ο Εμανουέλ Μακρόν) στη διάσημη ΕΝΑ, την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Ρόλο – κλειδί στη μετατόπισή του προς τη Δεξιά μοιάζει να έπαιξε ο Ζακ Μπαρό: προστατευόμενός του ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Βοκιέζ διεκδίκησε και κέρδισε το 2004 τη βουλευτική έδρα που άφησε κενή πίσω του ο Μπαρό όταν διορίστηκε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Βοκιέζ ήταν τότε μόλις 29 ετών, ο νεότερος βουλευτής της γενιάς του. Εναν χρόνο αργότερα ψήφισε «ναι» στο Ευρωσύνταγμα. Και άλλα δύο χρόνια αργότερα ανέλαβε υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ. Οπου πρωθυπουργός, ο Φρανσουά Φιγιόν. Και πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Νικολά Σαρκοζί. Αμφότεροι εκπρόσωποι μιας «σκληρής Δεξιάς». Αυτής που διεκδικεί σήμερα, επί το χείρον, και ο Λοράν Βοκιέζ.
Επί Σαρκοζί, ο Βοκιέζ διατέλεσε επίσης υφυπουργός Απασχόλησης και στη συνέχεια υπουργός Παιδείας. Με το πέρασμα της σκυτάλης στο Ελιζέ στον Σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, το 2012, ανέκτησε τη βουλευτική του έδρα, για να αναλάβει γενικός γραμματέας του UMP, και μετέπειτα Ρεπουμπλικανών, τον Δεκέμβριο του 2014, πρώτος αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικανών τον Δεκέμβριο του 2015 και να εκλεγεί πρόεδρος της Περιφέρειας Ωβέρνης-Ρηνανίας-Αλπεων τον Ιανουάριο του 2016. Εν μέσω του εμφυλίου που έφερε στο κόμμα η θορυβώδης πτώση του Φρανσουά Φιγιόν, ο φιλόδοξος Λοράν Βοκιέζ δεν έπαψε να ανεβαίνει. Και το έκανε συχνά με ατάκες βγαλμένες, θα έλεγε κανείς, από το μπλοκάκι του Ντόναλντ Τραμπ. Eχει βέβαια την υποστήριξη πολλών παλιών σαρκοζικών και φιγιονικών. Αλλά έχει και πολλούς εχθρούς. Ο κεντρώος Αλέν Ζιπέ δεν τον αντέχει. Ο νυν υπουργός Οικονομικών Μπρινό Λεμέρ τον είχε κατηγορήσει κάποτε ότι «βασιλεύει μέσω του τρόμου». Aλλοι τενόροι των Ρεπουμπλικανών τον έχουν χαρακτηρίσει έναν «κλινικά ναρκισσιστή», που πηγαίνει όπου φυσάει ο άνεμος. «Ο δολοφόνος», αυτό είναι το παρατσούκλι του στο κόμμα.
Από ένθερμα φιλευρωπαίος, ο Βοκιέζ έχει καταλήξει ένας «λάιτ ευρωσκεπτικιστής», ενίοτε μάλιστα όχι και τόσο λάιτ –κάποια στιγμή ζήτησε την κατάργηση της Κομισιόν. Δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός του «κυρίου Χάιντ»: ο Μακρόν κηρύττει την εμβάθυνση της ευρωζώνης, ο Βοκιέζ θέλει «μία ένωση εθνών»∙ ο Μακρόν είναι μάλλον μετριοπαθής όσον αφορά τις δημόσιες δαπάνες, ο Βοκιέζ τοποθετείται δεξιότερα και από τη Μάργκαρετ Θάτσερ· ο Μακρόν είναι ιδιαίτερα φιλελεύθερος στα κοινωνικά ζητήματα, ο Βοκιέζ είναι υπερσυντηρητικός. Σε ό,τι αφορά δε τη μετανάστευση, το Ισλάμ και την τρομοκρατία, δανείζεται συχνά τη ρητορική της Μαρίν Λεπέν –παρότι ορκίζεται ότι δεν θα συνεργαστεί ποτέ μαζί της.
«Πρέπει να τον προσέξουμε γιατί είναι πολύ χαρισματικός, πολύ δυνατός και έτοιμος για όλα» προειδοποιεί ο Ζεράλντ Νταρμανέν, νυν υπουργός Δημόσιων Οικονομικών, πρώην μέλος των Ρεπουμπλικανών. «Στο τέλος όμως θα είναι ένας πολύ εύκολος αντίπαλος για τον Εμανουέλ Μακρόν, γιατί η γραμμή και η φρασεολογία του δεν θα του επιτρέψουν να εξασφαλίσει πάνω από το 20% των ψήφων. Θα αποξενωθεί ανεπίστρεπτα από τη Δεξιά της μετριοπάθειας και του κέντρου». Οι Ρεπουμπλικανοί ήδη φυλλορροούν. Από 112 βουλευτές που εξέλεξαν τον Ιούνιο, έχουν φτάσει στους 100. Κάποιοι διαγράφτηκαν, άλλοι αποχώρησαν, ορισμένοι παραμένουν αλλά με το ένα πόδι έξω: ήδη έχουν συγκροτηθεί δύο κοινοβουλευτικές ομάδες που βλέπουν με καλό μάτι τον Μακρόν, οι «Εποικοδομητικοί» και το «Agir». Η «επιστροφή της Δεξιάς» που ευαγγελίζεται ο Βοκιέζ δεν είναι προς το παρόν παρά ένα κενό σύνθημα.
