Ποδόσφαιρο δεν είναι. Υπολογισμοί του αέρα είναι. Η κουβέντα όμως θα έχει πάντα την τιμητική της σε αυτές τις περιπτώσεις, έστω με το ρίσκο που συνεπάγεται. Τα πρωταθλήματα κρίνονται στα ντέρμπι και στις αναμετρήσεις των… έξι βαθμών, λένε. Ας το λένε! Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης υπερεκτιμούν μια μικρή ελίτ αγώνων και υποτιμούν αναμετρήσεις σαν αυτήν που ο Ολυμπιακός την έβαλε στο τσεπάκι του βράδυ Σαββάτου.
Αυτά τα ματς όμως είναι που χαρακτηρίζουν έναν μαραθώνιο. Οι αναμετρήσεις στο Αγρίνιο, στην Κέρκυρα, την Ξάνθη κ.λπ. Η δύναμη της ποσότητας και της αντοχής στην ειδική διαδρομή του τίτλου. Εννέα εκπρόσωποι επαρχίας, δεκαοκτώ αναμετρήσεις, άρα το 60% της Σούπερ Λιγκ. Απλά μαθηματικά.
Οι Ερυθρόλευκοι αυτόν τον καιρό τρέχουν ένα σερί στην εθνική οδό από και προς το Φάληρο. Σερί που μοιάζει με λεφτά στην τράπεζα του πρωταθλητισμού. Μπροστά τους το πρόγραμμα λέει: ΠΑΣ (εντός), Λάρισα (εκτός), Λαμία (εντός), Ξάνθη (εντός), Αστέρας (εκτός). Κοιτάζοντας λοιπόν αποκλειστικά τα δικά τους αποτελέσματα, μπορούν αξιοποιώντας αυτή την πεντάδα αγώνων να είναι μόνοι πρώτοι στα τέλη του Γενάρη. Και να περιμένουν πια την ΑΕΚ, στο Καραϊσκάκη από θέση ισχύος. Τότε ναι, να κουβεντιάσουμε και την αξία των ντέρμπι.
Το πήγαμε μακριά; Προφανώς. Βήμα βήμα λέει η λογική. Και ο βηματισμός είναι καλός για τον Ολυμπιακό των ημερών που διανύουμε. Αν βοηθήσει και το μεταγραφικό παράθυρο που ανοίγει προσεχώς, λύνοντας μια σειρά από θέματα στο ρόστερ; Το πράγμα έρχεται εκεί που ο πρωταθλητής θέλει, στοχεύοντας στο 8ο.
ΥΓ: Γιαννιώτης αντί Καπίνο. Αριστερός μπακ. Βέλλιος αντί Εμενίκε. Και ένας (σαν) Μιραλάς. Ακόμη καλύτερα ο ίδιος ο Μιραλάς.