Θέλει να ελπίζει κανείς ότι η ενέργεια του Δήμου Λέσβου να μπλοκάρει τα κοντέινερ που έφτασαν στο νησί και προορίζονταν για τον καταυλισμό της Μόριας δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια εκδήλωση διαμαρτυρίας, η οποία δεν θα έχει καμία συνέχεια. Γιατί είναι προφανές ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν μπορούν να αφεθούν στο έλεος του χειμώνα. Δεν νοείται στην Ευρώπη του 21ου αιώνα άνθρωποι να πεθαίνουν από το ψύχος.
Αν όμως η αντίδραση των τοπικών Αρχών είναι κακή, ο χειρισμός της κεντρικής εξουσίας είναι κάκιστος. Η κυβέρνηση χειρίστηκε το πρόβλημα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο σε όλα τα επίπεδα. Αρχικά επιχείρησε να εκμεταλλευτεί τις προσφυγικές ροές στην περήφανη διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους –ώς και με εξαγωγή τζιχαντιστών απείλησε. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι δεν είχε ένα στοιχειώδες σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Και σήμερα ελέγχεται επειδή –είτε από αδιαφορία είτε από ανικανότητα –αδυνατεί να απορροφήσει ευρωπαϊκά κονδύλια.
Το μόνο πεδίο στο οποίο διέπρεψε τελικά η κυβέρνηση ήταν στην απαγόρευση προς τους εκπροσώπους του Τύπου να καταγράψουν την κατάσταση στους καταυλισμούς. Η αλήθεια όμως δεν κουκουλώνεται. Οι συνθήκες που βιώνουν οι φιλοξενούμενοι στις ελλιπείς υποδομές γίνονται όλο και πιο δραματικές. Είναι ένα δράμα που αποδεικνύει ότι το κόμμα που ολοφυρόταν κάποτε για τις «αποθήκες ψυχών» έχει αποτύχει ως κυβέρνηση ακόμη και στις εξετάσεις του ανθρωπισμού.
