Στη Συρία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έκανε μια αιφνιδιαστική, θριαμβευτική επίσκεψη στην αεροπορική βάση που διατηρεί η Ρωσία στο Χμέιμιμ της Λατάκιας, συνάντησε εκεί τον Μπασάρ αλ Ασαντ, και ανακοίνωσε έναρξη της αποχώρησης «σημαντικού μέρους» των ρωσικών στρατευμάτων από τη χώρα, με το επιχείρημα «αποστολή εξετελέσθη». Στο Κάιρο συναντήθηκε με τον αιγύπτιο πρόεδρο Αλ Σίσι και ανακοίνωσε πως η Ρωσία είναι έτοιμη να επαναλάβει τις απευθείας επιβατικές πτήσεις που είχε διακόψει το 2015. Αιγύπτιοι και ρώσοι υπουργοί υπέγραψαν παράλληλα την τελική σύμβαση κατασκευής του πρώτου αιγυπτιακού πυρηνικού σταθμού –συμφωνία ύψους 21 δισ. δολαρίων. Στην Αγκυρα, ο ρώσος πρόεδρος συναντήθηκε για όγδοη φορά από τις αρχές του έτους με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αφορμή τις προετοιμασίες για το Συριακό Συνέδριο Εθνικού Διαλόγου που θέλει να οργανώσει ο Πούτιν στη Ρωσία, την κοινή τους οργή για την απόφαση του Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, αλλά και τη διμερή αμυντική συνεργασία στην κορυφή της ατζέντας –σύμφωνα με τον Ερντογάν, ρώσοι και τούρκοι αξιωματούχοι θα οριστικοποιήσουν την ερχόμενη εβδομάδα τη συμφωνία πώλησης ρωσικών πυραύλων αντιαεροπορικής άμυνας S-400 στην Τουρκία. Συρία, Αίγυπτος, Τουρκία: τρεις σταθμοί μέσα σε μία μέρα. Δεν είναι να απορεί κανείς που η «Figaro» ανακήρυξε εμμέσως πλην σαφώς τον ρώσο πρόεδρο νέο άρχοντα του αραβικού κόσμου.

«Η Αραβική Ανοιξη, οι διαδηλώσεις εναντίον του Πούτιν τον χειμώνα 2011-2012, η φιλευρωπαϊκή επανάσταση στην Ουκρανία, δύο χρόνια αργότερα, ενέτειναν την αίσθηση του Κρεμλίνου πως ήταν ένα πολιορκούμενο οχυρό», επιχειρηματολογεί η εφημερίδα. «Στην επέμβασή της στη Συρία, η Ρωσία είδε την ευκαιρία να ανακτήσει την πρωτοβουλία». «Μέσα σε μόλις δύο χρόνια οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις και ο συριακός στρατός νίκησαν την πλέον σκληροτράχηλη ομάδα διεθνών τρομοκρατών», δήλωσε ο Πούτιν στη Συρία, απευθυνόμενος στους ρώσους στρατιώτες. «Εχουν πλέον δημιουργηθεί οι συνθήκες για μία πολιτική λύση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Η μητέρα πατρίδα σας περιμένει», πρόσθεσε αφού τους συνεχάρη –και ξεκαθάρισε πως η Μόσχα θα διατηρήσει τη βάση του Χμέιμιμ, καθώς και τη ναυτική βάση της στην Ταρτούς, «ώστε να εμποδίσει οποιαδήποτε επανεμφάνιση του ISIS».

Ενας ηγέτης ικανός να ασκεί τόσο στρατιωτική ισχύ όσο και διπλωματία –αυτή την εικόνα προωθεί ο Πούτιν, με το βλέμμα στραμμένο και στις ρωσικές προεδρικές εκλογές του Μαρτίου. Αρχικά όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής που υποστηρίζουν τη συριακή αντιπολίτευση είχαν εξοργιστεί με τη ρωσική αεροπορική επέμβαση στο πλευρό του Ασαντ. Αλλά η Μόσχα έχει πλέον καταστεί γι’ αυτές ένας αναγκαίος συνομιλητής. «Σε αυτή την κρίση η Ρωσία είναι η μοναδική δύναμη που διατηρεί επαφές με όλους και μπορεί να διεκδικήσει διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα σε όλους», επισημαίνει η ρωσίδα ειδικός Μαρίνα Μπελένκαγια. Η Μόσχα συνεργάζεται στενά τόσο με την Τουρκία, ορκισμένη αντίπαλο του Ασαντ, όσο και με το Ιράν, στενό σύμμαχο της Δαμασκού, για την εδραίωση της εκεχειρίας και την επίτευξη μίας πολιτικής λύσης στη Συρία. Παράλληλα, έχει συνεργασία τόσο με τη Σαουδική Αραβία, ορκισμένο εχθρό της Τεχεράνης, όσο και με το Κατάρ, «αδελφό – εχθρό» του Ριάντ. Ο Βλαντίμιρ Ισάεφ, ένας άλλος ρώσος ειδικός, έχει μια απλή εξήγηση για τη ρωσική κυριαρχία: «Οι χώρες της Μέσης Ανατολής σέβονται την ισχύ, γι’ αυτό και μας σέβονται».

Τελευταία Νέα