Αναζήτηση
Ενας πρόεδρος, μία Δικαιοσύνη
Βασικά αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει στη Δικαιοσύνη είναι να αναλάβει εξ ολοκλήρου το project ο ίδιος ο υπουργός Κοντονής. Με τη βαθιά, τεράστια, εκτεινόμενη στο άπειρο γνώση που διαθέτει περί τη νομική επιστήμη, έχω την πρόταση (και θα την προωθήσω ως ιδέα όσο μπορώ και όσο γίνεται) να οριστεί με Προεδρικό Διάταγμα ταυτόχρονα πρόεδρος του Αρείου Πάγου, του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Και επειδή έχω απεριόριστη και ως εκ τούτου ατελείωτη εμπιστοσύνη στις ακατάβλητες δυνάμεις που διαθέτει, να μπορεί στα ρεπά του να υποδύεται και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όταν η κυρία Δημητρίου, η νυν εισαγγελέας που έχει μια έφεση στα ταξίδια, απουσιάζει από το γραφείο της.
Με τον τρόπο αυτό, την ανάληψη των καθηκόντων που προανέφερα, θα έχουμε μια Δικαιοσύνη σύμφωνη με την οραματική πολιτική που εκφράζει ο υπουργός, δεν θα υπάρξουν αστοχίες (ήτοι να εκδοθεί απόφαση η οποία να μη συμβάλλει στο έργο της κυβερνήσεως) και επιπλέον θα επιτευχθεί «τάξη, ασφάλεια, ισονομία και ισοπολιτεία», στόχοι τους οποίους όπως όλοι γνωρίζουμε επιδιώκει διακαώς η κυβέρνηση.
Προωθώ ήδη από σήμερα την πρότασή μου και ευελπιστώ ότι ο πρόεδρος Τσίπρας, ο οποίος εγκρίνει, επικροτεί και εν πολλοίς αποθεώνει τον υπουργό του, θα την αποδεχθεί ασμένως.
Ενας πρόεδρος (ο Κοντονής), μία Δικαιοσύνη, είναι το σύνθημά μας πλέον.
Νέα παρέμβαση από τον κόντε
Η πλάκα είναι (όχι η προηγούμενη, αυτή είναι μια δική μου, ολοκληρωτικά, «ιδέα») ότι ο περί ου ο λόγος Κοντονής τίποτε δεν κατάλαβε όταν προχθές ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κύριος Σακελλαρίου τού πέταξε μια βρεμένη πατσαβούρα στη μούρη. Συνέχισε και χθες την αήθη, εξωθεσμική και αδιανόητα αντισυνταγματική παρέμβασή του στη Δικαιοσύνη. Και τη δικαιολόγησε με την εξής μπαρούφα (θα υποκύψω στον πειρασμό του χαρακτηρισμού, δεν μπορώ πια), ότι είναι, λέει, αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών η κριτική στις δικαστικές αποφάσεις».
Οντως. Ετσι είναι όπως τα λέει. Δικαίωμα των πολιτών. Ο υπουργός Δικαιοσύνης όμως δεν είναι πολίτης, είναι υπουργός. Της Δικαιοσύνης δε. Αν πλακώσει στην κριτική τις δικαστικές αποφάσεις αυτό θα οδηγήσει οι δικαστές να εξαρτούν τις αποφάσεις τους από το τι πιστεύουν ότι θα αρέσει ή θα ικανοποιεί τον υπουργό τους.
Εχουμε τρελαθεί εντελώς πια;
Ασε το άλλο, ότι ο τύπος, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα απίθανα αδικαιολόγητα, ενέπλεξε στη διαμάχη του με τους δικαστές και την υπόθεση του Ακη Τσοχατζόπουλου, κάνοντας τα πράγματα ακόμη χειρότερα!
Δεν υπάρχει, μιλάμε, ο κόντε Κοντονής…
Λάθος τακτική
Το ωραίο στην υπόθεση είναι ότι ο άνθρωπος νομίζει ότι απολαύει και των επαίνων των συναδέλφων του υπουργών. Θα τον προσγειώσω ανώμαλα τώρα, ενημερώνοντάς τον ότι ένας αριθμός μελών του Υπουργικού Συμβουλίου όχι μόνο δεν είδε με καλό μάτι και δεν άκουσε με καλό αφτί, θα προσθέσω, όσα είπε ο σιόρ (αλλάζω προσφωνήσεις για να προσεγγίσω τα πρότυπα του Τζάντε) Κοντονής, αλλά τινές εξ αυτών (σύμφωνα με τον άνθρωπό μου στο Μέγαρο Μαξίμου) έσπευσαν να ενημερώσουν «όποιον έπρεπε» ότι «με αυτή την τακτική θα καταφέρουμε να βάλουμε όλη την Δικαιοσύνη απέναντι, στην πιο κρίσιμη στιγμή».
Και επειδή δεν μου αρέσει να φαίνεται ότι μιλώ υποθετικά, θα μεταφέρω εδώ, αυτολεξεί, όσα μου είπε σχετικά σημαντικότατος υπουργός της κυβέρνησης, χθες, λίγο πριν από το μεσημέρι (προσδιορίζω το πότε στην περίπτωση που ο κόντε Σταύρος θα ήθελε να διαπιστώσει με ποιον συνομίλησα…):
–Μεγάλο λάθος του. Δεν πας σε γενική συνέλευση δικαστών για να τους βρίσεις. Θα σου το πω αλλιώς. Είναι σαν να σε καλώ σπίτι μου και με το που ανοίγει η πόρτα να μου λες ότι η γυναίκα μου δεν είναι και τόσο… σόι (αλλιώς μου το είπε αλλά δεν γράφεται), τα παιδιά μου είναι… καλόπαιδα, το σπίτι μου βρωμάει, οι πίνακες που έχω κρεμασμένους είναι για τα σκουπίδια και εν τέλει εγώ ο οικοδεσπότης που σε προσκάλεσα είμαι ένας… ξέρεις τώρα, τη λέξη που αρχίζει από μι. Δεν γίνονται αυτά…
Εγω, από την πλευρά μου, το μόνο που έχω να επισημάνω είναι ότι και ο άλλος υπουργός Δικαιοσύνης, ο Παπαγγελόπουλος, την έχει πέσει κατά καιρούς στους δικαστές ειδικά για το πόθεν έσχες, αλλά τουλάχιστον αυτός το έχει κάνει με τακτ. Και με επιχειρήματα. Οχι τόσο άγαρμπα και με τέτοια υστερία…
Ακονίζουν τα μαχαίρια
Ελαβα απεγνωσμένο τηλεφώνημα βουλευτή της ΝουΔού με αφορμή διάφορα που διακινούνται εδώ κι εκεί περί τη δραστηριότητα στελεχών του κόμματος, τα οποία εν δυνάμει θα αποτελέσουν αντιπάλους των σημερινών βουλευτών κατά τις προσεχείς εκλογές. Με ρωτούσε αν αληθεύουν όσα γράφτηκαν περί τη δραστηριότητα πρώην στενού συνεργάτη του προέδρου Κυριάκου και απάντησα καταφατικά. Διέκρινα την ανησυχία του συνομιλητή μου. Σχεδόν σαδιστικά δεν έκανα τίποτε για να την κατευνάσω –δεν με ενδιέφερε άλλωστε.
Το Σάββατο, περιδιαβαίνων την εορταστική Γλυφάδα, έπεσα πάνω σε πολιτευτή της ΝουΔού, ο οποίος μου εξηγούσε ότι την έχει στο τσεπάκι του την έδρα (σε νομό της Δυτικής Ελλάδας) και πως αυτός που την κατέχει τώρα «είναι τελειωμένος από τον πρόεδρο».
Τέλεια μου ακούγονται όλα αυτά, αλλά ως γενική παρατήρηση θα αναφέρω ότι διαβλέπω πως σε λίγο καιρό θα βγουν μαχαίρια στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θα αρχίσει να ρέει το αίμα στους δρόμους (φρίκη…).
Και μόνο που το σκέφτομαι, ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό μου…
Το μαγαζί θέλει συμμάζεμα
Δεν ξέρω τι προτίθεται να κάνει ο πρόεδρος Κυριάκος για να (συμ)μαζέψει λιγάκι το μαγαζί, αλλά αν δεν έχει συνέχεια, νομίζω, η καρατόμηση του υιού Τραγάκη από τα ψηφοδέλτια, με τον αποκεφαλισμό και κάποιων από την περιφέρεια που έχουν (αυτο)αναγορευθεί ήδη σε υποψηφίους και διεξάγουν προεκλογική εκστρατεία, σύντομα όλο αυτό θα μετατραπεί σε διαλυτικές τάσεις.
Πάντως, ένας δικός του χθες το μεσημέρι που τον πέτυχα στη γνωστή πλατεία (Κολωνακίου) και ο οποίος δεν διαθέτει καμία φιλοδοξία να είναι υποψήφιος στις εκλογές, μου δήλωσε ότι «ο πρόεδρος θα απευθύνει προειδοποίηση για να εκλείψουν άμεσα αυτά τα φαινόμενα, κατά την ομιλία του στο Συνέδριο».
Για τους αδαείς περί τα νεοδημοκρατικά αναφέρω ότι το Συνέδριο που θα είναι το 11ο από κτίσεως ΝουΔού θα πραγματοποιηθεί στις 16 και 17 Δεκεμβρίου 2017, το Σαββατοκύριακο δηλαδή, στον εκθεσιακό χώρο Metropolitan Expo, στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος». Και θα είναι –μου τόνισε –προγραμματικό. Τουτέστιν, είπε, η ΝουΔού θα κάνει λίφτινγκ στις θέσεις που έως τώρα είχε ή προωθούσε, ώστε να τις εκσυγχρονίσει ενόψει των εξελίξεων, για τη χώρα και την παράταξη.
Ανατρίχιασα. Σύγκορμος…
Νέο και ωραίο βιβλίο
Την «αγωνία ενός ρεπόρτερ» την έχω βιώσει κατ’ επανάληψη και δεν μπορώ ούτε να τη μεταφέρω ούτε να την περιγράψω. Είναι εκείνη η ανατριχίλα που ανάμεικτη με ιδρώτα διατρέχει τη σπονδυλική σου στήλη, κάθε φορά που βγάζεις το θέμα και περιμένεις την επιβεβαίωσή του. Ο Νίκος Χασαπόπουλος, με τον οποίο μάς δένει μια κοινή πορεία στο Συγκρότημα για περισσότερα από 30 χρόνια, θέλησε να περιγράψει αυτή την «αγωνία» μέσα από αυτά που κατά καιρούς κάλυψε ως ρεπόρτερ του «Βήματος». Τα αφηγήθηκε στον Γιάννη Μπασκόζο και έτσι προέκυψε ένα ευανάγνωστο βιβλίο, με τη φάτσα του Χασαπόπουλου στο εξώφυλλο, νέο και ωραίο. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο και είναι ό,τι πρέπει για δώρο τα Χριστούγεννα, για όποιον θέλει να εντρυφήσει σε γαργαλιστικές λεπτομέρειες ιστορικών πια γεγονότων…
