«Το Magnum είναι μια κοινότητα σκέψης, μια κοινή ανθρώπινη ποιότητα, μια περιέργεια για το τι συμβαίνει στον κόσμο, ένας σεβασμός για το τι συμβαίνει και μια επιθυμία να μεταγραφεί αυτός οπτικά». Για τον Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, έναν από τους «πατέρες» της φωτοδημοσιογραφίας, αυτό ήταν το όραμα που πρέσβευε το σημαντικό πρακτορείο. Ο γάλλος φωτογράφος, μαζί με τους μπαρουτοκαπνισμένους από τα πεδία των μαχών συναδέλφους του Ρόμπερτ Κάπα, Τζορτζ Ρότζερ και Ντέιβιντ Σέιμουρ, έστησαν στον απόηχο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το συνεργατικό φωτογραφικό πρακτορείο που επτά δεκαετίες αργότερα έφτασε να είναι ένα από τα σημαντικότερα στο είδος του.
Η αρχική τους πρόθεση ήταν να γίνουν οι ίδιοι κύριοι της δουλειάς τους και να πουλάνε απευθείας στον Τύπο τις εικόνες τους αποφεύγοντας τους μεσάζοντες. Παρ’ όλα αυτά, το εγχείρημά τους ντύθηκε και από την άποψη ότι η τέχνη τους μπορούσε να μεταφέρει παράλληλα την αλήθεια σχετικά με την Ιστορία και την ανθρώπινη κατάσταση. Για να αποφύγουν τον εμπορευματικό προσανατολισμό, όπως φοβόταν ο Τζορτζ Ρότζερ, οι τέσσερις συνεργάτες θέσπισαν αυστηρά κριτήρια για την αποδοχή ενός νέου μέλους στο πρακτορείο. Το πορτφόλιο του κάθε ενδιαφερομένου κρίνεται από τα ήδη μέλη της ομάδας και εφόσον βρεθεί κατάλληλο, του δίνεται η δυνατότητα να κάνει αίτημα εισαγωγής στο πρακτορείο, οπότε τον περιμένει ένα νέο στάδιο αξιολόγησης μέσω ψηφοφορίας έπειτα από τέσσερα χρόνια. Και μόνο τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι του Magnum άρχισαν να αντιμετωπίζουν την άνιση μεταχείριση των δύο φύλων. Μεταξύ του 1983 και του 2009, μόνο μία γυναίκα, η Λιζ Σαρφατί από την Αλγερία έγινε δεκτή ως πλήρες μέλος.
Αυτή η αυστηρή διαδικασία ένταξης στο Magnum στην πορεία των δεκαετιών, το μετέτρεψε σε επιτομή των καλύτερων φωτορεπόρτερ παγκοσμίως. Φωτογράφοι του κινούνται για να καταγράψουν τα κρισιμότερα γεγονότα, τους σημαντικότερους ανθρώπους και τις ενδιαφέρουσες ιστορίες πίσω από όλα. Οι τομείς της βιομηχανίας, της κοινωνίας, της πολιτικής, του πολιτισμού, μαζί με τις καταστροφές και τις συγκρούσεις, μπαίνουν στο κάδρο των μελών του πρακτορείου, επιστρατεύοντας κάθε φορά μια ιδιότυπη αφήγηση στην εικόνα για να πει την είδηση.
Η έλευση της ψηφιακής εποχής σε συνδυασμό με την κρίση στον Τύπο ταλάνισαν τις βάσεις του πρακτορείου και το ανάγκασαν να τροποποιήσει τις πρακτικές διανομής των φωτογραφιών του. Ακόμα κι έτσι, όμως, επτά δεκαετίες μετά το άνοιγμα της σαμπάνιας που συνόδευσε την ιδρυτική διακήρυξη του Magnum από τους τέσσερις συνεργάτες, οι δημιουργικές προκλήσεις των φωτογράφων παραμένουν αμείωτες. Και αποτυπώνονται στο εορταστικό πρόγραμμα που εκπόνησε το πρακτορείο για να τιμήσει την επέτειο των 70 χρόνων λειτουργίας του, ανοίγοντας στο κοινό την ιστορική κληρονομιά του. Δημόσιες εκδηλώσεις, εκθέσεις και εκδόσεις δένουν με νέα φωτογραφικά έργα και μια σειρά αποκλειστικών ψηφιακών κυκλοφοριών και δίνουν το στίγμα για το μέλλον της κολεκτίβας πίσω απ’ αυτά.
