Η ΝΔ έκλεισε 43 χρόνια αδιάλειπτης πολιτικής παρουσίας και βαδίζει προς το 11ο Συνέδριό της. Αξιοσημείωτο όχι μόνο για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, αλλά και τα ευρωπαϊκά. Οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες της μεταπολεμικής Ευρώπης υφίστανται τριγμούς. Η ΝΔ άντεξε γιατί οι στρατηγικές της επιλογές, όπως η ένταξη στην Ευρώπη, δικαιώθηκαν. Αλλά και η ιδεολογία της, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός, επικράτησε διεθνώς.
Η ΝΔ είναι ένα κόμμα γνήσια λαϊκό, όχι λαϊκίστικο, πατριωτικό, όχι εθνικιστικό, φιλελεύθερο με κοινωνικό πρόσημο. Ακολουθώντας την πολιτική του μέτρου, λειτούργησε πάντοτε με γνώμονα το ευρύτερο εθνικό και όχι το στενά ταξικό συμφέρον. Και γι’ αυτό σφυρηλάτησε δεσμούς ισχυρούς με πλατιά κοινωνικά στρώματα.
Ιδρύθηκε από μια χαρισματική και εξέχουσα ιστορική προσωπικότητα αλλά δεν έγινε προσωποπαγές κόμμα. Εξελίχθηκε σε ένα σύγχρονο κόμμα με δημοκρατική λειτουργία. Αναδεικνύοντας οκτώ αρχηγούς, μετά τον ιδρυτή της, και τέσσερις πρωθυπουργούς.
Η ΝΔ παραμένει ο μόνος πολιτικός σχηματισμός, που οι ιδέες του έχουν επικρατήσει διεθνώς, οι στρατηγικές του επιλογές έχουν δικαιωθεί και οι κυβερνητικές του θητείες έχουν θετικό πρόσημο. Και γι’ αυτό εκφράζει τις ελπίδες των πολιτών για ένα καλύτερο αύριο.
Στο 11ο Συνέδριό της, η ΝΔ οφείλει να διαμορφώσει ένα νέο πεδίο συναίνεσης. Αποκαθιστώντας την ενότητα της ελληνικής κοινωνίας. Για να το κάνει αυτό, η ΝΔ οφείλει να επανασυμφιλιώσει την πολιτική με τις ιδέες. Βάζοντας τέλος στην άγονη πορεία ωμού κυβερνητισμού της ταξικής νεοαριστεράς. Ανανοηματοδοτώντας τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Ιδεολογίας ανθρωποκεντρικής με πυξίδα την ελευθερία, την αλληλεγγύη και τη δημοκρατία. Ιδεολογίας που δεν υπηρετεί τα συμφέροντα μιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης, της αστικής τάξης, αλλά αυτά του κοινωνικού συνόλου. Οπως έλεγε ο Θεοτοκάς, η τρέχουσα έκφραση «αστική Δημοκρατία» περιέχει μια σκανδαλώδη αντίφαση. Η Δημοκρατία είναι του Δήμου. Η ίδια η λέξη Δημοκρατία εκφράζει ένα αίτημα λαϊκής χειραφέτησης, ισότητας και δικαιοσύνης.
Κι αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο. Να δημιουργηθεί ένα σημείο σύγκλισης πολιτών από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και ιδεολογικές προελεύσεις. Να δημιουργηθεί μια νέα πλατιά κοινωνική συμμαχία για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, την ολόπλευρη οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ανοιχτή κοινωνία. Και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος. Η ΝΔ, όμως, πρέπει να αποκαταστήσει την κακοποιημένη έννοια της μεταρρύθμισης. Επαναβαπτίζοντάς την στην αριστοτελική έννοια του μέτρου. Οχι του συμβιβασμού αλλά του μέτρου. Μακράν από τα άκρα είτε της υπερβολής είτε της έλλειψης. Γιατί «οι καταστάσεις των άκρων βασανίζουν τον άνθρωπο», όπως έλεγε ο Αριστοτέλης.
Ετσι μόνο θα επανασυνδεθούν σε ένα κοινό όραμα όλες οι κοινωνικές ομάδες που επιζητούν την πρόοδο. Και θα ανοίξει ο δρόμος για τη μεταμνημονιακή ανόρθωση και μια Νέα Μεταπολίτευση.
Ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, πρώην υπουργός, visiting fellow στο Martens Centre του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος
