Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος απουσίαζε καθώς βρισκόταν στη Νέα Υόρκη αναζητώντας επενδυτές και ρίχνοντας σφυριές στα γκρίζα κοστούμια της Γουόλ Στριτ –που τον χειροκροτούσαν παθιασμένα. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ωστόσο, στη συνδιάσκεψη των 53+, κυβερνητικοί και μη συνοδοιπόροι αναζήτησαν έναν οδικό χάρτη για τον ΣΥΡΙΖΑ που καλύπτει και τους σχεδιασμούς του υπουργού Οικονομικών. Από Εφη Αχτσιόγλου και Θεανώ Φωτίου που κουβαλούσαν και έγγραφα του χαρτοφυλακίου τους μέχρι το ρωμαλέο ζεύγος Θοδωρή Δρίτσα και Τασίας Χριστοδουλοπούλου, η ανάγκη να διατηρήσει το κόμμα το αριστερό στίγμα προβλήθηκε ως ζωτικής σημασίας ζήτημα. Στην πραγματικότητα, όμως, η κοινή αγωνία είχε να κάνει με τα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ όταν κλείσει ο κυβερνητικός κύκλος. Η βεβαιότητα ότι η ομάδα μπορεί να αποτελέσει την «ατμομηχανή του κόμματος» έβλεπε σε έναν ορίζοντα που τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι απαλλαγμένα από τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν τα υπουργικά γραφεία.
Από την πρώτη σειρά της συνδιάσκεψης, ο Νίκος Φίλης δεν έκρυβε λόγια –έστω κι αν επρόκειτο για μια «συνάντηση αγωνίας για το μέλλον της αριστερής διακυβέρνησης και το μέλλον της χώρας στο πλαίσιο των σημερινών συνθηκών». Ο Φίλης κινείται εντός, εκτός κι επί τα αυτά στην ομάδα των 53+ στρατολογώντας κόσμο –συνεπώς δεν είχε λόγο να κακοκαρδίσει συντρόφους που εξακολουθούν να βλέπουν ένα κυβερνητικό μέλλον. Είναι κατανοητό να υπάρχουν υπεραισιόδοξοι σε μια τάση που διαμορφώθηκε μέσα σε ένα κυβερνητικό περιβάλλον και αγωνιά. Το παράδοξο είναι ότι όλοι τους προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ του 4% και δεν ευνοούν την ενσωμάτωση στελεχών που σηματοδοτούν ανοίγματα και εξασφάλισαν, άλλωστε, και την εκτόξευση του κόμματος στο 36%. Αποτελεί ενδεχομένως και προαναγγελία ότι η επιστροφή στην Κουμουνδούρου θα συνδεθεί και με όρους κομματικής καθαρότητας.
Ο Νίκος Φίλης ήταν πρωταγωνιστής στη σύναξη όχι μόνον επειδή έλειπε ο Ευκλείδης αλλά κυρίως γιατί οι περισσότεροι γύρω του προσπαθούσαν να αντιληφθούν ποιο ρόλο έχει αναλάβει μέσα στο σκηνικό εσωκομματικών ισορροπιών που έχει διαμορφωθεί. Είναι «λαγός» του Μαξίμου για τα δύσκολα; Η παρέμβασή του για τη σκανδαλώδη υπόθεση του μεσάζοντα της Αραβίας έδωσε μια διέξοδο ακόμη και στον Καμμένο, αφού άπαντες έσπευσαν να την υιοθετήσουν και να την εκμεταλλευθούν ως μέσο διαφυγής. Μπορεί ο Φίλης να θυμήθηκε τα πεινασμένα παιδιά της Υεμένης, να υπήρξε αιχμηρός για τον συγκυβερνήτη υπουργό Αμυνας και να προσπέρασε το Μαξίμου από αριστερά, αλλά η ιδέα ακύρωσης της σκοτεινής συμφωνίας μέσω της Επιτροπής Εξοπλιστικών της Βουλής ήταν για όλους βολική. Οταν ο Φίλης ξαναχτύπησε με την πρόταση για νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας, οι σύντροφοι περίμεναν εκ νέου μια αντίστοιχη κίνηση διεξόδου από το Μαξίμου. Το άδειασμα Φίλη από τον Αλέξη Τσίπρα, ωστόσο, υπήρξε εκκωφαντικό. Ηταν η επιβεβαίωση ότι από τον ανασχηματισμό του 2016 ο Φίλης δεν έχει ανοικτούς διαύλους στο πρωθυπουργικό γραφείο –η ταύτιση στην υπόθεση Καμμένου ήταν απλώς μια βολική σύμπτωση.
Από τους πλειστηριασμούς μέχρι τις απαιτήσεις για πρωτογενή πλεονάσματα, οι 53+ και μαζί τους ο Φίλης θα επιμείνουν για κινήσεις «σωτηρίας». Οι υπαινιγμοί και οι ειρωνείες Φίλη για τον Τσακαλώτο –τον «καλύτερο φίλο των θεσμών» –είναι μια παράλληλη ιστορία που μπορεί να συνδεθεί με τους σχεδιασμούς της επόμενης ημέρας, αν ο Τσίπρας δεν επιθυμεί κάποιο ρόλο στη στενάχωρη Κουμουνδούρου. Οπως και ο Τσίπρας, έτσι κι ο Φίλης φωνάζει «να λείπει το βύσσινο» για ένα τέταρτο Μνημόνιο. Θα μπορούσε να είναι ακόμη μια ταύτιση αν διαφαινόταν καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια – που για τον Φίλη δεν φαίνεται. Εκεί θα κριθούν όχι μόνον ο Τσίπρας, αλλά και ο Τσακαλώτος.
Τελευταία Νέα