«Εχουν δρομολογηθεί 7.500 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο σύστημα υγείας, έχουν προσληφθεί 1.000 άτομα διοικητικό προσωπικό από μία παλιά προκήρυξη που την ενεργοποιήσαμε και έχουμε έγκριση για προκήρυξη που αφορά περίπου 2.800 μόνιμους γιατρούς του ΕΣΥ».

Ακατάσχετη παροχολογία που αφήνει έντονο άρωμα εκλογών χαρακτήρισε την ομιλία του υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού το περασμένο Σάββατο, στο 8ο Περιφερειακό Συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση: Η ανάταξη της Δυτικής Αττικής. Το αφήγημα της επιτυχίας του υπουργού δεν περιορίστηκε μόνο στις προσλήψεις αλλά και στο πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης στον χώρο της υγείας. Οπως επεσήμανε, «αυτή η κυβέρνηση στο ίδιο μνημονιακό πλαίσιο, με τις ίδιες δεσμεύσεις και προαπαιτούμενα υποστηρίζει την καθολικότητα στην πρόσβαση, την προτεραιότητα στο δημόσιο σύστημα υγείας, ηθικοποίηση στον τομέα της υγείας και κρίσιμες μεταρρυθμίσεις στον τομέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας».

Είχαν προηγηθεί τρία 24ωρα πριν τα εγκαίνια της πρώτης Τοπικής Μονάδας Υγείας (ΤΟΜΥ) στη Θεσσαλονίκη, από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Η κίνηση αυτή δεν αποτέλεσε έκπληξη, δεδομένου ότι την περασμένη άνοιξη ο Αλέξης Τσίπρας είχε σημειώσει ότι η μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι «επαναστατική» και «εμβληματική».

Την ίδια ημέρα των εγκαινίων, ο Ανδρέας Ξανθός δεσμεύτηκε ότι στόχος του υπουργείου το επόμενο διάστημα είναι η διαρκής αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες. Μάλιστα προχώρησε σε έναν πρόωρο απολογισμό του έργου στον τομέα της υγείας, εστιάζοντας σε τέσσερις βασικές παρεμβάσεις που έγιναν κατά τη θητεία του.

Αναφερόμενος στη διασφάλιση της πρόσβασης όλων στο σύστημα υγείας, επεσήμανε ότι μέχρι τον Νοέμβριο του 2017 έχουν συνταγογραφηθεί 811.000 ανασφάλιστοι, για φάρμακα ύψους 16 εκατ. ευρώ τον μήνα και για εξετάσεις 4-5 εκατ. ευρώ τον μήνα. Επιπλέον, εκτός από τις χιλιάδες προσλήψεις προσωπικού στο ΕΣΥ, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην «ηθικοποίηση» του συστήματος για την αντιμετώπιση της σπατάλης, των συμφερόντων, των παράνομων συναλλαγών, της εκμετάλλευσης των ασθενών, όπως και στις μεταρρυθμίσεις στην πρωτοβάθμια φροντίδα, όπου διαπιστώνονται οι μεγαλύτερες ελλείψεις.