Ο κυβερνητικός συνασπισμός τον οποίο είχε συγκροτήσει το 2000 ο συντηρητικός καγκελάριος Βόλφγκανγκ Σίσελ με το FPÖ – ηγέτης του οποίου ήταν τότε ο ιδιαίτερα αμφιλεγόμενος Γιοργκ Χάιντερ – είχε μπει αμέσως σε καραντίνα από το σύνολο των χωρών της ΕΕ. Οι ευρωπαϊκές κυρώσεις και κυρίως οι δυσκολίες της συγκατοίκησης είχαν επιφέρει δύο χρόνια αργότερα την κατάρρευση της αυστριακής συμμαχίας. Οπως επισημαίνει ωστόσο η γαλλική «Les Echos», αυτή τη φορά οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν πρόκειται να αντιδράσουν, τουλάχιστον όχι συλλογικά, στον σχηματισμό της κυβέρνησης συνασπισμού OVP – FPÖ – κι ας είναι η μοναδική στη Δυτική Ευρώπη που περιλαμβάνει ένα ακροδεξιό, αντισημιτικό και αντιισλαμικό κόμμα.

Παρ’ όλη την υπομονετική δουλειά αποδαιμονοποίησης που έχει κάνει, το FPÖ παραμένει ένα ξενόφοβο και εθνικιστικό κόμμα, κι αυτό ανησυχεί φυσικά βαθύτατα αρκετούς ευρωπαίους ηγέτες. Αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει. Το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο έχει μεταβληθεί σημαντικά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και χαρακτηρίζεται, σε πολλές χώρες, από μία ιστορική αποδυνάμωση των σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, τη σκλήρυνση των άλλοτε μετριοπαθών δεξιών δυνάμεων και την άνοδο λαϊκιστικών κινημάτων. Δύσκολο (για την ΕΕ) να καταδικάσει την αντιμεταναστευτική ρητορική της Αυστρίας όταν οι γειτονικές της Πολωνία και Ουγγαρία επιδεικνύουν από το 2015 τη μεγαλύτερη εχθρότητα απέναντι στους σύρους και τους ιρακινούς πρόσφυγες. Ή όταν η κυβέρνηση της Δανίας, που στηρίζεται από το ακροδεξιό Κόμμα του Δανικού Λαού, σκέπτεται να εξορίσει τους παράτυπους μετανάστες σε 300 ακατοίκητα νησάκια ανοιχτά των δανικών ακτών.

Τελευταία Νέα