Η κυβέρνηση πορεύεται με μοναδικό αντίπαλο τον χρόνο. Τουλάχιστον προς το παρόν δεν δείχνει να απειλείται από απρόσμενα φαινόμενα στην οικονομία. Οι κίνδυνοι για αυτήν προέρχονται από μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει για να τα εφαρμόσει σε συγκεκριμένο χρόνο στον ορίζοντα.
Οι πλειστηριασμοί για τα κόκκινα δάνεια και οι επερχόμενες περικοπές στις συντάξεις στοιχειώνουν την συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Με τους πρώτους βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη, αλλά έχει τα χέρια της δεμένα και μηδενικά περιθώρια παρέμβασης. Οι περικοπές στις συντάξεις θα έρθουν σε έναν χρόνο από σήμερα, την Πρωτοχρονιά του 2019, αλλά είναι ήδη ξεκάθαρο ότι η προοπτική θα βαραίνει την ζυγαριά των αποφάσεων της καθόλη τη διάρκεια του 2018.
Τα δεδομένα είναι αναπότρεπτα και ο Πρωθυπουργός δείχνει ότι έχει αποφασίσει να παίξει τα ρέστα του. Ως αντίβαρο στο βαρύ κλίμα που δημιουργείται από τους πλειστηριασμούς ακινήτων επιστρατεύει ένα μπαράζ χορήγησης επιδομάτων και παροχών σε συγκεκριμένες ομάδες ψηφοφόρων και τομέων της οικονομίας, το οποίο κινείται στα όρια ανοχής των δανειστών. Από το κοινωνικό μέρισμα μέχρι το επίδομα στους ανέργους και στα νησιά, όλα εντάσσονται στο πλαίσιο της παροχολογίας και της δημιουργίας θετικών ειδήσεων εντός του οποίου κινείται αυστηρά η κυβέρνηση. Στο τέλος Ιανουαρίου αναμένεται να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση και εκεί θα εξαπολυθεί ακόμη μία επικοινωνιακή αντεπίθεση του Πρωθυπουργού. Με μία νέα έξοδο στις αγορές θα επιχειρήσει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ομολόγων. Αυτές, βεβαίως, έχουν υποχωρήσει στα επίπεδα του 4%, αλλά σε όρους σπρεντ (η διαφορά με τα επιτόκια των άλλων χωρών), που αποτυπώνουν το πραγματικό κόστος δανεισμού, παραμένουν ακόμη ιδιαίτερα υψηλά. Και, ενδεχομένως, αμέσως μετά με έναν ανασχηματισμό ευρύ, αν του βγει, να καλλιεργήσει την εικόνα μιας κυβέρνησης ευρύτερης πολιτικής απήχησης και επιρροής.
Την ίδια περίοδο, ωστόσο, οι πλειστηριασμοί ακινήτων θα βρίσκονται τα φόρτε τους, συσσωρεύοντας εσωκομματικές αναταράξεις και μαύρα σύννεφα πάνω από την κοινωνία. Τα στρες τεστ των τραπεζών θα είναι προ των πυλών και το αποτέλεσμά τους θα είναι καθοριστικό για τις επόμενες κινήσεις τους και στο μέτωπο των πλειστηριασμών.
Η τέταρτη αξιολόγηση του Μαΐου θα πλησιάζει. Παράγοντες που είναι σε θέση να γνωρίζουν περιγράφουν μια ιδιαίτερη δύσκολη ατζέντα. Θα αφορά, καταρχάς, την αξιολόγηση όλων των προαπαιτούμενων του τρίτου Μνημονίου συμπεριλαμβανομένων των καυτών ιδιωτικοποιήσεων που πρέπει να τρέξουν τους πρώτους μήνες του 2018. Επιπλέον, τις δεσμεύσεις της χώρας την επόμενη μέρα τις οποίες θα πρέπει να αποδεχθεί ο Πρωθυπουργός έχοντας, όμως, απολέσει κάθε ελπίδα να συνοδευτούν με χειροπιαστές αποφάσεις για τη μείωση του χρέους.
Ούτε, το στόρι της καθαρής εξόδου θα μπορεί να επικαλείται ο Πρωθυπουργός. Αφενός γιατί το έχουν αποκλείσει οι δανειστές. Αφετέρου γιατί με οικονομικούς όρους δεν νοείται καθαρή έξοδος με τις περικοπές στις συντάξεις να ορθώνονται απειλητικά στον ορίζοντα του 2019.
Μια προληπτική γραμμή πίστωσης συνδεδεμένη με υποχρεώσεις υλοποίησης μεταρρυθμίσεων φέρεται ως το επικρατέστερο σενάριο για το νέο πρόγραμμα που θα διαδεχθεί το τρίτο Μνημόνιο. Αυτό άλλωστε ζήτησε χθες και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, αφού, όπως διαμήνυσε, χωρίς πρόγραμμα οι τράπεζες δεν θα μπορούν να διατηρήσουν τη φθηνή χρηματοδότησή τους από την ΕΚΤ.