Αναζήτηση
Μιλώντας στη Βουλή ο Πρωθυπουργός εξέφρασε την βεβαιότητα ότι θα κερδίσει τις εκλογές το 2019 –για την ακρίβεια, ότι θα τις χάσει ο Μητσοτάκης…
Καμία αντίρρηση.
Αφενός όλοι κάνουμε σχέδια και όνειρα στη ζωή.
Αφετέρου δεν νομίζω ότι υπάρχει Πρωθυπουργός στον πλανήτη που πάει στη Βουλή να δηλώσει ότι θα χάσει τις επόμενες εκλογές.
Μπορεί ο Πρωθυπουργός να είναι υπόδειγμα φιλαλήθους νέου αλλά η πολιτική έχει και μερικές συμβάσεις τις οποίες υποχρεούται να υπηρετεί. Εστω για να συντηρεί το φρόνημα του στρατεύματος.
Ακόμη όμως κι αν ο Πρωθυπουργός είναι όσα του έσουρε ο Μητσοτάκης, ακόμη κι αν δεσμεύεται από τις συμβάσεις της πολιτικής, σίγουρα δεν είναι κουτός.
Και γι’ αυτό διαβεβαίωσε ότι ο Μητσοτάκης θα ηττηθεί… αλλά το 2019. Εως τότε ποιος ζει, ποιος πεθαίνει και ποιος θα θυμάται τη ζοφερή μαντεψιά που έκανε για τον αντίπαλό του.
Εκ των πραγμάτων άλλωστε δεν θα μπορούσε να δώσει καμία διαβεβαίωση για νωρίτερα.
Είπαμε: δεν είναι κουτός αλλά ούτε και κορόιδο.
Προφανώς δεν πιστεύει ότι απέχει 4,8 μονάδες από τη ΝΔ όπως διαδίδουν διάφοροι κομπογιαννίτες. Αλλά είναι υποχρεωμένος να δημιουργεί διαρκώς την εντύπωση ότι παίζει κάποιο ντέρμπι που μπορεί να κερδίσει.
Αυτή είναι πλέον η μοναδική του άμυνα.
Διότι αν το ματς δεν είναι ντέρμπι ή αν δεν παίζεται, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να οδηγηθεί στην απόλυτη αποσυσπείρωση. Να καταρρεύσει από τα αποδυτήρια.
Αυτό φοβούνται στο Μαξίμου. Αυτό ελπίζουν στη Φώφη. Κι αυτό εκτιμούν στη ΝΔ.
Υποστηρίζουν δηλαδή πως μόλις ξεκαθαρίσει ο εκλογικός ορίζοντας κι αν καταστεί σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία τύχη, τότε η αποσυσπείρωση κινδυνεύει να αποδειχτεί ραγδαία.
Για δυο λόγους.
Πρώτον επειδή το εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόσφατο (με το ζόρι πενταετίας…), συγκροτήθηκε εκ των περιστάσεων και δεν έχει το βάθος ή τη σταθερότητα μιας παραταξιακής ψήφου.
Πράγμα που εξηγεί πώς έχασε τόσο εύκολα το 1/3 των ψηφοφόρων του και γιατί δυσκολεύονται να συσπειρωθούν στοιχειωδώς οι υπόλοιποι.
Δεύτερον επειδή το σώμα αυτό αποτελείται κυρίως από παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που έχουν εκπαιδευτεί σε «ψήφους εξουσίας» κι όχι σε «ψήφους καταγραφής».
Ο ΣΥΡΙΖΑ τους προσέλκυσε ως μια προοπτική συμμετοχής στην εξουσία. Οχι ως ιδεολογικό ρεύμα ανάταξης του ψυχισμού. Αν χαθεί η προοπτική, πάει και η κουμπαριά.
Ολα αυτά τα ξέρει ο Πρωθυπουργός. Και ευλόγως υπόσχεται αθανασία σε όποιον προσφέρεται να τον πιστέψει.
Θα λειτουργήσει; Δύσκολα. Διότι πολύ φοβούμαι ότι (όπως έλεγε κι ο Αϊνστάιν) «ο Θεός δεν παίζει ζάρια».
